Η ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΙΟ ΦΟΒΕΡΗ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΛΕΡΑ

Πρίν γίνει η εγχείρηση
τόν ασθενή ναρκώνουν
τόν καθιστούν ανίκανο
ύστερα τόν σκοτώνουν.
•••
Δέν τόν σκοτώνουν ξυπνητό
μήν μπάς καί αντιδράσει
καί αναλάβει μʼ αλλουνούς
τήν δίκαιή του δράση.
•••
Στόν ύπνο τόν αφήνουνε
ή στήν υπνοβασία,
τόν οδηγούνε δηλαδή
στήν πλήρη αφασία.
•••
Σιγά σιγά τό σύστημα
ανίκανο σέ κάνει
καί έτσι αναδέχεσαι
τόν άρτο ως παντεσπάνι.
•••
Σέ κλέβουν, σέ εξαπατούν
δίχως νά αντιδράσεις
σέ στέλνουνε στόν θάνατο
γιά νά καλοπεράσεις.
•••
Δέν ενεργούνε μονομιάς
γιατί δέν θά πετύχουν
σέ σφάζουνε στό μαλακό
μετά κάνουν πώς βήχουν.
•••
Οι μαριονέτες υπακούν
κάνουν τίς Κυβερνήσεις
όλοι στό τέλος ξέρουνε
εσύ πώς θά θρηνήσεις.
•••
Δίνουνε υποσχετικές
πʼ ουδέποτε τηρούνε
γιατί ο χρόνος διάβηκε
κι όλες θά ξεχαστούνε.
•••
Αν τύχει καί τίς θυμηθείς
καί πάς νά αντιδράσεις
θέτουνε κι άλλο πρόβλημα
κι εσύ πώς νά περάσεις
•••
πού κάθε λίγο σέ χτυπούν
σέ κόβουν σάν σαλάμι
καί πίσω σου ακολουθούν
προβλήματα ποτάμι.
•••
Στήν πλήρη αποχαύνωση
τό σύστημα σκοπεύει
κι ο άνθρωπος ζαλίζεται
δέν ξέρει τί γυρεύει.
•••
Μέσα στό στριφογύρισμα
σού έρχεται ζαλάδα
κι όλα, πτωχέ, τά δέχεσαι
γονυκλινής κι αράδα.
•••
Τώρα είσαι τό σύνολο
πού πάντα υπακούει
ανίκανο νά ενωθεί
μές στό καινούργιο χούι.
•••
Έτσι σέ βάζουν στήν σειρά
αυτή τών συσσιτίων
άνευ τιμής, κι υπαίτιος
τής συμφοράς αιτίων.
•••
Η πτώχεια κι η υπακοή
αυτά σού έχουν μείνει.
Είσαι ένα νευρόσπαστο
δίχως νερό μιά κρήνη.
•••
Η νύχτα πέφτει πάνω σου
σάν μαλακιά κουβέρτα
κουβέρτα όπου φτιάχτηκε
σέ διεθνή MARKETA.
•••
Καλή σου νύχτα, άνθρωπε,
κι αν κάποτε ξυπνήσεις
θά ʼσαι γυμνός καί σκελετός
μέ δίχως αναμνήσεις.
………………………………………………………………
«Ως η σφήκες μαζόνονται
επί τά ολίγα λείψανα
σπαραγμένης ελάφου,
ή ταύρου οπού εκατάντησε
δείπνον λεαίνης,
ιή
Αλλʼ αν βροντήση εξαίφνης,
πετάουν ευθύς καί αφίνουσι
τήν ποθητήν τροφήν,
υπό τά δένδρα φεύγουσαι
καί υπό τούς βράχους».
Ανδρέας Κάλβος, ΩΔΑΙ.