«Έξω πάμε καλά», αλλά… μέσα;
Η επιτυχία αυτή δεν ήταν καθόλου αυτονόητη πριν από τρεις μήνες, όταν η εικόνα της Ελλάδας είχε δυστυχώς φθάσει στο ναδίρ και υπήρχε ακόμα και η απειλή της εξόδου από τη ζώνη του ευρώ.
Όταν ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος από το βήμα της Βουλής έλεγε ότι «η διεθνής εικόνα της χώρας έχει τραυματιστεί από την κρίση, η οποία γύρισε την Ελλάδα προς τα μέσα, όμως τα διπλωματικά αποθέματα της χώρας δεν έχουν απολύτως αξιοποιηθεί και από τις 20 Αυγούστου θα ξεκινήσει ένα νέο σχέδιο ανασυγκρότησης, ώστε να αναδειχθεί η Ελλάδα της εξωστρέφειας, της υπερηφάνειας και της αξιοπρέπειας», τα προβλήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ήταν τεράστια και το κύρος της χώρας στο ναδίρ.
Ουδέποτε στο παρελθόν η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό είχε υποστεί τέτοια ζημιά, φθάνοντας στα όρια του εξευτελισμού και της ανυποληψίας.
Ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Εξωτερικών σχεδίασαν χωρίς τυμπανοκρουσίες ένα υψηλής προσδοκίας σχέδιο για την αποκατάσταση και την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας με διπλό στόχο: από τη μία, να δοθεί η ευκαιρία και ο χρόνος για ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και από την άλλη, να είναι δυνατή η άσκηση μιας αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής, τη στιγμή μάλιστα που όλα τα γνωστά εθνικά μας θέματα παραμένουν ανοικτά και μια νέα περίοδος έντασης κυοφορείται στην ευρύτερη περιοχή μας.
Το νέο δόγμα στην εξωτερική πολιτική «λίγα λόγια, πολλή δουλειά» ξεκίνησε με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο να προετοιμάζει το έδαφος για τις κρίσιμες επισκέψεις του Αντώνη Σαμαρά σε Βερολίνο, Παρίσι, Ρώμη. Κορυφώθηκε με την επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα, ενώ ήδη έχει αρχίσει η προεργασία για τις επισκέψεις στη χώρα μας του γάλλου Προέδρου Ολάντ και του ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι.
Ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών παράλληλα δούλεψε αθόρυβα, ώστε να διαμορφωθεί αμοιβαία εμπιστοσύνη και με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με στόχο τη δημιουργία ενός «εθνικού μετώπου» για την ανάκτηση του κύρους της χώρας.
Στο Μέγαρο Μαξίμου αναγνωρίζουν ότι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει συμβάλει αποφασιστικά στην αλλαγή του κλίματος για τη χώρα μας στο διεθνές περιβάλλον και δεν δίνουν σημασία στα «καρφώματα» περί απουσίας του από τα ΜΜΕ την ώρα που η κυβέρνηση δίνει μάχη να πείσει για την αναγκαιότητα να ψηφιστούν τα μέτρα που θα ξεμπλοκάρουν τη δόση.
Ο έλληνας ΥΠΕΞ συνεχίζει τα ταξίδια με νέο στόχο: την προσέλκυση επενδυτών. Την Τρίτη θα βρίσκεται στον Καναδά, συνοδευόμενος από τον υφυπουργό Ανάπτυξης Νότη Μηταράκη. Στο Μόντρεαλ, το οποίο αδελφοποιήθηκε με την Αθήνα επί δημαρχίας Αβραμόπουλου, θα παρακολουθήσει οικονομικό φόρουμ γύρω από το επενδυτικό ενδιαφέρον των καναδικών επιχειρήσεων για την Ελλάδα. Την 1η Νοεμβρίου θα μεταβεί στην Οτάβα, όπου θα έχει συνάντηση με τον καναδό ομόλογό του Τζ. Μπέιρντ, με ατζέντα που αφορά στις ελληνοκαναδικές σχέσεις.
Την επομένη ο κ. Αβραμόπουλος θα βρίσκεται στο Τορόντο, όπου θα συναντηθεί με ομογενείς, ενώ παράλληλα θα έχει επαφές με έλληνες επιχειρηματίες της διασποράς, καθώς και με καναδούς επενδυτές, συμμετέχοντας σε οικονομικό φόρουμ που οργανώνεται από την καναδική τράπεζα RBC.
Το χαμένο εσωτερικό μέτωπο;
Και μπορεί η κυβέρνηση να κέρδισε το πρώτο στοίχημα ύστερα από σκληρές διαπραγματεύσεις και πολλά ταξίδια, πείθοντας τους ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ για την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Να εργάστηκε συστηματικά σ’ αυτήν την κατεύθυνση, εξαντλώντας όλα τα όπλα της διπλωματίας και κάθε επιχείρημα για την προσπάθεια και τις θυσίες που κάνουν οι Έλληνες, επαναφέροντας στη διεθνή σκακιέρα τη γεωπολιτική θέση της χώρας. Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς η διαχειριστική λογική των τελευταίων χρόνων αναγκαστικά δίνει τη θέση της σε αποφάσεις.
Υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί να έπεισε τους εταίρους μας για τις προθέσεις μας, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στο εσωτερικό της χώρας.
Η κοινωνία οδηγείται στα όρια της αντοχής της. Και μπορεί η προσπάθεια ενημέρωσης των ευρωπαίων εταίρων μας και του ΔΝΤ να ήταν επιτυχής, δεν έγινε το ίδιο όμως με τους πολίτες, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που θα κληθούν να σηκώσουν τα νέα βάρη, να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα, ούτε για τα μέτρα που έρχονται ούτε για τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε να ξεφύγουμε από την κρίση.
Με αυτό το στοίχημα τι γίνεται; Τι νόημα έχει να έχεις πείσει τους «έξω» και ξαφνικά να καταρρεύσεις μέσα; Αυτό είναι το πραγματικό, το δύσκολο στοίχημα για την κυβέρνηση.