Κοινωνικός… ακρωτηριασμός προς χάριν των τραπεζών!

Κοινός παρονομαστής αυτών των μέτρων… κοινωνικού ακρωτηριασμού είναι η προσπάθεια της «τρόικας» να στηρίξει τους ισολογισμούς των τραπεζών, ώστε να κρατηθεί υπό έλεγχο το κόστος της ανακεφαλαιοποίησής τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», η εμμονή της «τρόικας», που έχει φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολα θέση τον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση, για την επιβολή ενός είδους «πλαφόν» στις αποζημιώσεις υπαλλήλων με περισσότερα από 16 χρόνια υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη, έχει σαφή αναφορά στην επικείμενη… «αιματηρή» αναδιάρθρωση των τραπεζικών δικτύων στην Ελλάδα.

Οι τράπεζες είναι ο σημαντικότερος κλάδος της οικονομίας που έχει να ωφεληθεί τα μέγιστα από τέτοιες αλλαγές σε βασικούς κανόνες των εργασιακών σχέσεων, καθώς τα επιτελεία των νέων, αχανών ομίλων, που σχηματίζονται με τις συμφωνίες για συγχωνεύσεις της τελευταίας περιόδου, σχεδιάζουν προγράμματα μαζικής απομάκρυνσης προσωπικού. Οι νέοι τραπεζικοί όμιλοι, που σχηματίζονται από τις συγχωνεύσεις Alpha-Εμπορικής, Πειραιώς-ΑΤΕ-Γενικής Τράπεζας και, βεβαίως, της Εθνικής με τη Eurobank, θα έχουν πολύ υψηλό βαθμό επικάλυψης των δικτύων καταστημάτων τους στην Ελλάδα και προβάλλει αδήριτη η ανάγκη του μαζικού κλεισίματος καταστημάτων, με απομάκρυνση χιλιάδων υπαλλήλων.

Το κόστος για τις τράπεζες θα είναι σημαντικό αν παραμείνουν ως έχουν οι ισχύουσες ρυθμίσεις για τις αποζημιώσεις, καθώς στόχος των τραπεζιτών είναι να απομακρυνθούν οι υπάλληλοι με πολλά χρόνια απασχόλησης, που επιβαρύνουν κατά πολύ το μισθολογικό κόστος. Η «τρόικα», διαπιστώνοντας ότι οι αποζημιώσεις που θα χρειασθεί να καταβληθούν μπορεί να αναδειχθούν βασικός παράγοντας αύξησης του κόστους ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών πέραν των 50 δισ. ευρώ, που ήδη έχουν εγκριθεί για τον σκοπό αυτό, ασκεί ασφυκτικό «πρέσιγκ» στην κυβέρνηση για το ζήτημα των αποζημιώσεων και, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα επιμείνει να απορρίπτει και τις επόμενες ημέρες τις συμβιβαστικές προτάσεις Βρούτση για το θέμα.

Ένα άλλο εξαιρετικά επαχθές μέτρο για χιλιάδες δανειολήπτες, το οποίο προωθεί επίμονα η «τρόικα» με το βλέμμα στραμμένο στους τραπεζικούς ισολογισμούς, είναι η άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών για χρέη μέχρι 200.000 ευρώ προς τις τράπεζες. Η ισχύς της απαγόρευσης λήγει στο τέλος του έτους και η «τρόικα» επιμένει ότι το μέτρο δεν θα πρέπει να παραταθεί.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση επιμένει στις συζητήσεις με την «τρόικα» ότι το μέτρο της απαγόρευσης πλειστηριασμών θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ τουλάχιστον και το 2013, που θα είναι ο τελευταίος χρόνος μεγάλης ύφεσης στην οικονομία και να εξετασθεί η άρση του από το 2014.

Ισοπεδωτικός συντελεστής 28%

Την ίδια στιγμή, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης κάνει μια στροφή άκρως επικίνδυνη για τις αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας, αναθεωρώντας τα προηγούμενα σενάρια για τον τρόπο φορολόγησης επιχειρήσεων και επαγγελματιών:

1. Για τις επιχειρήσεις, εξεταζόταν σενάριο μείωσης των φορολογικών συντελεστών των κερδών που διανέμονται και των κερδών που μένουν εντός της επιχείρησης, για μελλοντικές επενδύσεις. Όμως, αυτήν την εβδομάδα, υπό την πίεση για αύξηση των φορολογικών εσόδων, το οικονομικό επιτελείο στράφηκε προς σενάριο καθιέρωσης ενιαίου συντελεστή 28% για όλα τα κέρδη, ανεξαρτήτως αν διανέμονται στους μετόχους. Αν τελικά επικρατήσει αυτή η εκδοχή για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, θα δεχθούν σοβαρό φορολογικό πλήγμα οι επιχειρήσεις που, κατά τεκμήριο, αποτελούν την αναπτυξιακή ελπίδα της οικονομίας, δηλαδή αυτές που έχουν κέρδη και σκοπεύουν να τα κρατήσουν για να στηρίξουν τα μελλοντικά τους αναπτυξιακά σχέδια. Αυτές θα μπορούσαν να φορολογηθούν με συντελεστή χαμηλότερο και από 20% (βάσει του προηγούμενου σεναρίου), αλλά με τα νέα σενάρια του υπουργείου θα δουν τη φορολογία για τα μη διανεμόμενα κέρδη τους να εκτινάσσεται στο 28%.

2. Για τους επαγγελματίες, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να εγκαταλείψει τα σενάρια καθιέρωσης υψηλής μεν, αλλά κλιμακωτής φορολόγησης των εισοδημάτων τους και να καθιερώσει ενιαίο συντελεστή, επίσης 28%, για όλα τα εισοδήματα, χωρίς αφορολόγητο όριο. Πρόκειται για μια μεταρρυθμιστική ιδέα που θα φέρει εξοντωτικές επιβαρύνσεις στους -ελάχιστους…- ειλικρινείς φορολογικά επαγγελματίες και μάλιστα με αμφισβητούμενα αποτελέσματα, αφού θα δώσει κίνητρο ακόμη μεγαλύτερης στροφής προς την παραοικονομία.

Ν.Χ.


Σχολιάστε εδώ