Διά χειρός…

…του Σταύρου Λυγερού, από την «Άποψή» του στην «Καθημερινή»:

Στόχος η μοιρασιά…

«Ο Νταβούτογλου εξέφρασε στον έλληνα ομόλογό του την αντίθεση της χώρας του στην ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ πριν οριοθετηθούν χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα. Η Άγκυρα έχει σε μεγάλο βαθμό καταφέρει να μετατρέψει τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σε διμερείς διαφορές. Προβάλλει τις απειλές της σαν θεμιτή προσπάθεια προάσπισης των δικαιωμάτων της. Ο Αβραμόπουλος πρέπει να ξεκαθαρίσει εάν αληθεύει η πληροφορία πως είπε στον τούρκο ομόλογό του ότι η Ελλάδα προς το παρόν δεν θα ανακηρύξει ΑΟΖ.

Οι Τούρκοι χρησιμοποιούν τη διεξαγωγή ερευνών ως μηχανισμό πρόκλησης κρίσης για να αποτρέψουν την Ελλάδα από την άσκηση του νόμιμου δικαιώματός της για εκμετάλλευση κοιτασμάτων. Στόχος τους είναι να την υποχρεώσουν ή σε μια εκτός διεθνούς δικαίου μοιρασιά ή σε συνεκμετάλλευση. Μοιρασιά και συνεκμετάλλευση ελληνικού πλούτου.

Η Αθήνα φοβάται τουρκικές έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα. Οι Τούρκοι καλλιεργούν τον ελληνικό φόβο και με τη συνεχή και έντονη αεροναυτική παρουσία τους στην περιοχή. Θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι έχουν θέσει υπό τον στρατιωτικό έλεγχό τους τη θάλασσα μεταξύ της γραμμής Ρόδου – Κρήτης και της Κύπρου».

****

…του Γιάννη Πρετεντέρη από τα «Εμπιστευτικά» του στο «Βήμα» με τίτλο «Ποιος πληρώνει την “τρόικα”»:

Αργά το κατάλαβε…

«Ευλόγως, μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: Τι συμφέροντα εξυπηρετεί η “τρόικα”;
Διότι έχουμε ξεφύγει προ πολλού από τον χώρο της ιδεοληψίας ή της υπαλληλικής στενομυαλίας για να περιπλανηθούμε στο πεδίο της καθαρής μπίζνας.
Αναρωτιέμαι, δηλαδή, μήπως αδικήσαμε την τρόικα όσοι νομίζαμε τόσον καιρό ότι την πληρώνει ο ελληνικός λαός. Και μήπως τελικά βάζει το χέρι στην τσέπη και κανένας άλλος».

****

…του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου από το άρθρο του στο «Πρώτο Θέμα»:

Να η λύση

«Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ακολουθεί τυφλά τις επιταγές της ισχυρής Γερμανίας, ελπίζοντας ότι θα ανταμειφθεί σαν ένα καλό παιδί που έκανε τα μαθήματά του, πρέπει να διεκδικήσει δυναμικά διαφορετική αντιμετώπιση, αλλά και… αποζημίωση για τις ζημιές που υπέστη. Ως αποζημίωση, βέβαια, νοείται ένα πακέτο επενδύσεων, ο μόνος τρόπος για να στηριχθεί μια οικονομία που καταρρέει και φέρνει μια κοινωνία στα όρια του εμφύλιου πολέμου.
Η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να έχει έτοιμο ένα επενδυτικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης με αναλυτική τεκμηρίωση και έτοιμους επενδυτικούς φακέλους, αντί να αναλώνεται στον εντοπισμό των επόμενων συντάξεων που θα κόψει για να ικανοποιήσει την “τρόικα”».

****

…της Βασιλικής Αρωνιάδου – Anderjaska, Ph.D., ερευνητικής επιμελήτριας στο τμήμα Ανατομίας, Φυσιολογίας και Γενετικής / Τμήμα Ψυχιατρικής στο F. Edward Hebert School of Medicine, από την επιστολή της προς τον διευθυντή του Ινστιτούτου Πολιτικής Επιστήμης του Χάρβαρντ, Τρέι Γκρέισον, με αφορμή την ανάθεση στον Γιώργο Παπανδρέου μιας σειράς σεμιναρίων για τον «Επανασχεδιασμό της Ευρώπης»:

Καταζητείται…

«Για την πλειονότητα των Ελλήνων που ζουν στην Ελλάδα και ζουν τις κακουχίες, όπως και για τους Ελληνοαμερικανούς που παρακολουθούν με απελπισία και αγανάκτηση την Ελλάδα να πνίγεται χωρίς να μπορούν να βοηθήσουν, ο Γιώργος Παπανδρέου καταζητείται! Ένας άνθρωπος ο οποίος θα έπρεπε να ερευνάται για προδοσία, ένας άνθρωπος ο οποίος, θελημένα ή μη (δυστυχώς υπάρχουν πολλές ενδείξεις για το δεύτερο) κουβαλάει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την καταστροφή της Ελλάδας και για τις συνέπειες που βιώνει ο ελληνικός λαός, οι οποίες κυμαίνονται από το κλείσιμο των επιχειρήσεών τους, το χάσιμο της δουλειάς τους έως και να καταλήγουν άστεγοι ή να αυτοκτονούν.
Λαμβάνοντας υπόψη τα πρόσφατα “επιτεύγματά” του, είναι ο Γιώργος Παπανδρέου το κατάλληλο άτομο να εμπνεύσει φοιτητές ώστε να σκεφτούν μια καριέρα στην πολιτική και τις δημόσιες υπηρεσίες;».