Μέρκελ: Τηρήστε τις δεσμεύσεις σας με τις 89 δράσεις

Ασφαλώς η επίσκεψη αυτή είχε σημαντικούς σκοπούς, πολιτικούς και οικονομικούς, παρά το γεγονός ότι οι συνομιλίες μεταξύ ηγετών τηρούνται μυστικές, τουλάχιστον στις λεπτομέρειές τους, έστω και αν οι λεπτομέρειες αυτές είναι σημαντικές. Η πολιτική στήριξη που θέλησε να παράσχει η επίσκεψη στη σημερινή κυβέρνηση, της οποίας η δημοτικότητα έχει παντελώς εξανεμιστεί και βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, είναι πρόδηλη, αν και ανομολόγητη.

Τα νέα μέτρα που είναι αναγκασμένη η κυβέρνηση να εφαρμόσει και η επιλογή της να θυσιάσει τον ελληνικό λαό για να στηριχθεί το ευρώ και η Ευρωζώνη την έχουν καταστήσει πλέον ανεπιθύμητη στο εσωτερικό της χώρας. Όμως οι καλοί μας σύμμαχοι, ηγέτες της Γερμανίας και των χωρών που την ακολουθούν, επειδή διαισθάνονται ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είναι το τελευταίο χαρτί που διαθέτουν στην Ελλάδα, σκέφτηκαν ότι πρέπει να δράσουν για να στηρίξουν τον τελευταίο εναπομείναντα σύμμαχό τους στη χώρα μας. Όμως ο λαός, κάτω από την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η πολιτική και οικονομική κατάστασή μας, δεν ευνοεί καθόλου μια προσπάθεια στήριξης αυτής της κατάστασης την οποία βιώνουμε ως Έλληνες. Στον πολιτικό τομέα κυριαρχούν οι «λίστες των ληστών» του δημοσίου χρήματος, που μέχρι τώρα είχαν αφηνιάσει στην προσπάθεια καταλήστευσης του δημοσίου πλούτου. Οι λίστες αυτές είναι φαινόμενο ηθικής και πολιτικής σήψης. Και μια τέτοια σήψη δεν μπορεί να θεραπευτεί με την επίσκεψη οποιουδήποτε ηγέτη χώρας, όσο ισχυρή και εάν είναι αυτή. Επομένως οι ελπίδες της κυβέρνησης να ανακάμψει πολιτικά η επιρροή της στον ελληνικό λαό είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια. Όταν οι λίστες κρύβονται στα συρτάρια των πολιτικών, όταν διαγράφονται ονόματα και όταν αποφεύγουν τη δημοσιοποίηση των κατορθωμάτων ορισμένων επίορκων πολιτικών που νόμισαν ότι η πολιτική είναι εμπορεύσιμο είδος, όταν αυτά βλέπει ο λαός, πώς είναι δυνατόν να ανακάμψει πολιτικά η σημερινή κυβέρνηση; Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την απόκρυψη επί διετία της λίστας Λαγκάρντ την έκανε ο Βενιζέλος, ο οποίος αποτελεί το ένα από τα δύο δεκανίκια της κυβέρνησης Σαμαρά.

Με την ευκαιρία της επίσκεψης της κ. Μέρκελ, καλό είναι να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας το πρόσφατο βιβλίο του κ. Π. Ρουμελιώτη, πρώην υπουργού Εθνικής Οικονομίας και εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ, στο οποίο αναγράφει ως συμπέρασμα ότι «αποδεχόμενη τους όρους που έθεσαν οι ευρωπαίοι εταίροι της και το ΔΝΤ, η Ελλάδα παραχώρησε σε μεγάλο βαθμό τη δημοσιονομική και όχι μόνο κυριαρχία στους δανειστές της. Έτσι η Ελλάδα μετατράπηκε σε μια σύγχρονη αποικία των δανειστών της». Αυτήν την αποικία επισκέφτηκε η κ. Μέρκελ για σύσφιξη των οικονομικών και πολιτικών σχέσεων με την Ελλάδα, γιατί στη νεοαποικιακή συμπεριφορά οι σχέσεις της ηγέτιδας χώρας με τις αποικίες της πρέπει να είναι πολύ σφιχτές. Γι’ αυτήν τη σύσφιξη των σχέσεων Γερμανίας – Ελλάδας, η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει! Στον οικονομικό τομέα φυσικά η ηγέτιδα δύναμη επιδιώκει πάντα να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη σε βάρος της αποικίας. Θα ξεκινήσουμε στον οικονομικό τομέα με μια διαπίστωση του κ. Π. Ρουμελιώτη που εκτίθεται στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, πού οφείλεται η ύφεση της ελληνικής οικονομίας, επεσήμανε ότι: «δεν είναι τόσο οι καθυστερήσεις στις διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά η σοβαρή μείωση μισθών και συντάξεων που περιόρισε σημαντικά τη ζήτηση και συνέβαλε έτσι στη μεγάλη κάμψη του ΑΕΠ». Αυτή η άποψη, την οποία υποστήριξε σε άρθρο του στην εφημερίδα «New York Times» και ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Πολ Κρούγκμαν, είναι ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο της ελληνικής κυβέρνησης για να αποδείξει την καταστρεπτική επίδραση που είχαν στην ελληνική οικονομία οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις του Γ. Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου.

Μια άλλη δέσμευση της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις, με το αιτιολογικό ότι αυτές είναι αναγκαίες προκειμένου να ανακάμψει η ελληνική οικονομία και να αποκτήσει ανταγωνιστικότητα. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ορισμένες δομές της ελληνικής οικονομίας είναι πλέον απολιθωμένες. Και ασφαλώς πρέπει να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν. Αναλύοντας κανείς τα λεπτομερή μέτρα στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων, θα διαπιστώσει ότι ορισμένες απαιτήσεις της «τρόικας» έχουν κάποια λογική και κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όπως, για παράδειγμα, η απελευθέρωση πολλών από τα λεγόμενα κλειστά επαγγέλματα.

Όμως βασικά η «τρόικα» ως διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις εννοεί τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και πιέζει όχι μόνο για την πώληση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου (κινητών και ακινήτων), και μάλιστα σε τιμές ευκαιρίας, αλλά και την παραχώρηση σημαντικών πηγών δημοσίων εσόδων σε επενδυτές. Όπως, για παράδειγμα, την παραχώρηση των διοδίων των μεγάλων οδικών αρτηριών σε ιδιώτες, όπως ακριβώς συνέβαινε με τα διαπύλια τέλη στην προ Χριστού εποχή, όπου τα κράτη πουλούσαν αυτά τα έσοδα στους τελώνες. Δεν θα είχαμε αντίρρηση εάν οι διαρθρωτικές αλλαγές είχαν στόχο την αξιοποίηση του δημοσίου πλούτου και τη βελτίωση της αποδοτικότητας του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Αλλά δυστυχώς η «τρόικα» έβαλε στόχο να πραγματοποιήσει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ώστε η χώρα μας να μετατραπεί σε χώρα φτηνών ευκαιριών πλουτισμού των διεθνών μεγαλοεπενδυτών. Μέσα σε δρακόντεια και εντελώς ασυνήθιστα μέτρα ασφαλείας έφτασε η κυρία Μέρκελ και αμέσως οι δύο ηγέτες αποσύρθηκαν για συνομιλίες στο Μαξίμου, λόγω του πιεσμένου προγράμματος παραμονής της γερμανίδας καγκελαρίου στη χώρα μας. Στην καθιερωμένη πλέον ανακοίνωση των δύο ηγετών για τα θέματα που συζητήθηκαν δεν ακούσαμε τίποτε το μέχρι τώρα άγνωστο. Άλλωστε έχουν λεχθεί τόσα πολλά για την ελληνική κρίση από ανώτατους έλληνες και κοινοτικούς παράγοντες. Ο κ. Σαμαράς, μιλώντας πρώτος, διαβεβαίωσε την κ. Μέρκελ ότι ο ελληνικός λαός ματώνει από τα μέτρα που εφαρμόζονται, αλλά είναι αποφασισμένος να παραμείνει στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Και υποσχέθηκε ότι θα τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα γιατί πρέπει να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και φυσικό είναι ότι συνέχισε με τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα δεν είναι χαμένη υπόθεση. Σπάει την απομόνωση και έχει αποκτήσει αξιοπιστία στη διεθνή κοινότητα. Θα θέλαμε να σχολιάσουμε μόνο ένα σημείο της ομιλίας του κ. πρωθυπουργού. Είπε ότι ο λαός «ματώνει», αλλά πρέπει να λάβει υπόψη του ότι όταν η αιμορραγία συνεχίζεται και η θεραπεία δεν έχει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, τότε ο ασθενής πεθαίνει. Δεν ξέρω αν νομιμοποιείται ο κ. Σαμαράς να ισχυρίζεται ότι ο ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος να παραμείνει στην Ευρωζώνη, δεδομένου ότι το κόμμα του δεν έχει συγκεντρώσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Θα έπρεπε να θέσει όρους για την παραμονή στην Ευρωζώνη. Μας είπε ακόμη ότι η Ελλάδα σπάει την απομόνωση. Όμως διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα απομακρύνεται από τις χώρες του ευρωζωνικού Νότου, με τις οποίες τη συνδέουν, λόγω οικονομικής συγκυρίας, κοινά συμφέροντα. Οι χώρες του ευρωζωνικού Νότου απομακρύνουν την Ελλάδα από το γκρουπ που προσπαθούν να συγκροτήσουν προκειμένου να πετύχουν λιγότερη λιτότητα και ευνοϊκότερους όρους δανεισμού. Η Ελλάδα έπεσε, όπως το συνηθίζει, μέσα στη λούμπα, καθώς δεν ζυγίζει τις επιπτώσεις από τις όποιες επιλογές της.

Απαντώντας στην ομιλία του κ. Σαμαρά, η καγκελάριος κ. Μέρκελ μας διαβεβαίωσε ότι ήρθε εδώ ως φίλη της Ελλάδας και εύχεται και ελπίζει να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Μας διαβεβαίωσε ότι αναγνωρίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί, τις θυσίες του ελληνικού λαού, και ότι έγιναν πολλά βήματα προόδου, αλλά απομένει να γίνουν και άλλα ακόμη. Και ασφαλώς θα εννοούσε ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να υλοποιήσει τα 89 σημεία δράσης που έχει υποσχεθεί και τα οποία μέχρι τώρα είχαν τηρηθεί μυστικά και τα έφερε στην επιφάνεια ο επικεφαλής του Eurogroup κ. Γιούγνκερ. Είπε η κ. Μέρκελ ότι ήρθε να ενημερωθεί και να στηρίξει. Φυσικά χωρίς να διευκρινίσει τι πρόκειται να στηρίξει. Όμως τόνισε ότι τα προβλήματά μας δεν λύνονται με τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ. Και ασφαλώς σ’ αυτό έχει μεγάλο δίκιο. Υποσχέθηκε στη συνέχεια την υποστήριξη της χώρας της στην αναπτυξιακή προσπάθεια της Ελλάδας. Και ανήγγειλε ότι σ’ αυτήν την προσπάθεια θα συμμετάσχει με παροχή πιστώσεων και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο θα αυξηθεί κατά 10 δισ. ευρώ, για να μπορέσει να βοηθήσει και την αναπτυξιακή μας προσπάθεια.

Επίσης υποσχέθηκε και γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα, καθώς συνοδευόταν και από ορισμένους γερμανούς επιχειρηματίες.

Όλα αυτά προσωπικά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο μεν έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται λάτρης του ευρώ και έτσι θέλει να παρουσιάσει και όλον τον ελληνικό λαό. Η δε κ. Μέρκελ επιθυμεί να δημιουργήσει η Ελλάδα ευκαιρίες για ξένες κερδοφόρες επενδύσεις. Με άλλα λόγια, επιθυμεί τη χώρα μας «αγορά φτηνών ευκαιριών». Με την πραγματοποίηση των τάχα μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών.