Κάθε λαμόγιο να πάει εκεί που του αξίζει…

«Άνδρες έτοιμοι για όλα» φέτος στο θέατρο «Λαμπέτη», αν και ο ηθοποιός Γιάννης Τσιμιτσέλης στην προσωπική του ζωή δεν θα έφτανε ποτέ σ’ αυτό το σημείο. Δεν το βάζει όμως κάτω. Προτείνει να μη βλέπουμε ειδήσεις, γιατί παρουσιάζουν μια Ελλάδα δίχως αύριο, ενώ εκείνος βλέπει τους νέους να ερωτεύονται στα πάρκα. Και επειδή η κρίση θέλει ψυχραιμία και αισιοδοξία, υπογραμμίζει ότι τα θέατρα ποτέ δεν έκλεισαν στη χώρα μας, ούτε στους βομβαρδισμούς στην Κατοχή, και τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να γελάσουμε με φθηνό εισιτήριο.

// Η φωτογραφία σας -γυμνοί με το καπέλο στο επίμαχο σημείο- έχει παίξει σε όλα τα έντυπα. Είστε η ανδρική ομάδα του χειμώνα. Κόκλας, Ευθυμιάδης, Ευρυπιώτης, Τσιμιτσέλης, Ιωάννου όπως σας γέννησε η μάνα σας. «Άνδρες έτοιμοι για όλα» λοιπόν, στο θέατρο «Λαμπέτη». Γιατί κάνετε στριπτίζ;
Γιατί, σύμφωνα με το έργο, είμαστε άνεργοι και αναγκαζόμαστε, για να βγάλουμε κανένα φράγκο, να τα πετάξουμε όλα έξω…

// Εκεί μας έφτασε λοιπόν η Μέρκελ; Θα έκανες ποτέ στριπτίζ αν δεν είχες τα προς το ζην;
Με τίποτα! Το έργο δεν γράφτηκε για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Ανέβηκε στην Αγγλία, έγινε ταινία, αλλά πάνω-κάτω οι ήρωες περνούσαν την ίδια φτώχεια όταν έκλεισε το εργοστάσιο όπου δούλευαν. Κωμωδία είναι… Στην Ελλάδα φτάσαμε να χρωστάμε όλοι. Το κράτος και οι πολίτες. Μας έπνιξαν τα χρέη, φταίμε βέβαια και εμείς, γιατί οι τράπεζες μπορεί να δάνειζαν, εμείς γιατί τα παίρναμε και πέσαμε στην παγίδα; Το άσχημο είναι ότι η αλλαγή έγινε ακραία και απότομα. Από την ευημερία στην ανέχεια. Χρειάζεται ένα φρένο σ’ αυτήν την απελπισία, ίσως και αντίσταση.

// Είδες τις σκηνές που εξελίχτηκαν έξω από το Δρομοκαΐτειο. Οι ασθενείς τρώνε νεροζούμι και οι νοσηλευτές αγοράζουν με προσωπικά τους έξοδα γάζες και ενέσεις από τα διπλανά φαρμακεία… Ελλάδα ώρα μηδέν;
Ζούμε πολύ δύσκολες στιγμές και με εξαγριώνει περισσότερο ότι οι περικοπές γίνονται στην υγεία και μάλιστα σε νοσοκομεία όπου νοσηλεύονται ψυχικά ασθενείς. Δυστυχώς, με αυτήν την κρίση η υγεία μας δεν επηρεάζεται μόνο σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά. Και αν το μυαλό δεν είναι καλά, δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα στον άνθρωπο. Χρειάζεται, λοιπόν, σύνεση από τους πολιτικούς και ψυχραιμία από τους πολίτες. Αλλά τις βασικές δομές δεν μπορούμε να τις ισοπεδώσουμε και αυτό πρέπει να το βροντοφωνάξουμε στην κάθε Μέρκελ.

// Τι σε στενοχωρεί περισσότερο στην κρίση, όσον αφορά τη γενιά σου;
Ότι δεν υπάρχει δουλειά! Θέλω να υπάρχει δουλειά για όλους! Μόνο με τη δουλειά νιώθεις ότι είσαι αξιοπρεπής, ότι δημιουργείς, ότι έχεις ευκαιρίες, είσαι ευτυχισμένος. Χωρίς δουλειά τι; Ποιο παρόν, ποια όνειρα;

// Πάντως, πολλά νέα παιδιά φεύγουν από την Ελλάδα. Τα όνειρα είναι εκτός πατρίδας…
Δυστυχώς. Η Ελλάδα στην ιστορία της πάντα χαιρετούσε νέους στα λιμάνια. Αιτία ήταν ο πόλεμος και η ανέχεια μετά τον πόλεμο. Τώρα βέβαια έχουμε έναν άλλου είδους πόλεμο, οικονομικό. Πάντως, οι παλαιότερες γενιές έζησαν πιο δύσκολα χρόνια από εμάς. Δεν τα συγκρίνω αυτά που περνάμε με την Κατοχή, την προσφυγιά. Απλά εμείς περάσαμε από τη χλίδα των Ολυμπιακών Αγώνων, τα σπίτια, τα αυτοκίνητα στη μείωση των μισθών και την εξίσωσή τους με μισθούς Ρουμανίας. Τελικά, κύκλος είναι και γυρνάει, απλά αυτό το μπαμ της πτώσης έγινε σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα. Άγρια αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πλουσίων πάντα.

// Ο κόσμος έχει ανάγκη το γέλιο;
Πάντα! Και στην παράσταση που είναι μια φάρσα καταστάσεων θα περάσει καλά. Την ώρα δε του στριπτίζ θα γελάσει με την καρδιά του.

// Είχες θέμα με το γυμνό;
Όχι. Δεν είναι προκλητικό, δεν είναι χυδαίο. Το θέαμα είναι αστείο. Είμαστε κάτι φουκαράδες, παντρεμένοι, χωρισμένοι, που ψάχνουμε μια ευκαιρία για να μη χάσουμε την καφετέρια που συχνάζουμε. Δεν είναι το θέμα να επιδείξουμε ποιος έχει το πιο γυμνασμένο κορμί. Αλλά επειδή στην καριέρα μου έχω παίξει έναν πολύ δύσκολο ρόλο στην ταινία «Οξυγόνο» με γυμνές σκηνές, δραματικές όμως, αυτό που θα δείτε στο θέατρο «Λαμπέτη», που δεν θα ξενίσει κανένα, το διασκεδάζω. Το έργο αναπτύσσει την ιδέα της αλληλεγγύης.

// Πολιτικά τι περιμένεις να συμβεί στη χώρα μας;
Εμένα δεν με ενδιαφέρει αν αυτή η κυβέρνηση έχει λίγους μήνες ζωής. Εμένα με ενδιαφέρει να τιμωρηθεί επιτέλους κάποιος σε αυτήν τη χώρα, γιατί τώρα αυτός που τιμωρείται είναι ο λαός. Ας μπει το ΣΔΟΕ να ελέγξει ποιοι τα φάγανε. Για να βουλιάξει η χώρα κάποιοι τα πήραν, κάποιοι τα έβγαλαν έξω, να τα γυρίσουν πίσω. Ζητώ δικαιοσύνη!

// Πιστεύεις ότι οι ξένοι θα μας βάλουν να φαγωθούμε;
Δεν νομίζω ότι επειδή επιζητώ δικαιοσύνη είμαι ρουφιάνος. Να τιμωρηθεί παραδειγματικά αυτός που έκανε τις λαμογιές και τις παρατυπίες. Δεν θα έρθω μαζί του στα χέρια, αλλά δεν μπορώ να ζω σε μια κοινωνία που επικρατεί το άδικο. Είναι τρελό. Υπάρχει κάτι που λέγεται ηθική, νόμος… Να συγκαλύπτουμε ποιους; Αυτούς που έβγαλαν εύκολο χρήμα; Τους φοροφυγάδες; Δηλαδή ο Ευρωπαίος που καταγγέλλει το γείτονά του που ρίχνει τα σκουπίδια στο δρόμο και καπνίζει σε δημόσιους χώρους είναι ρουφιάνος; Μόνο σ’ εμάς υπάρχει αυτή η ιδεολογία. Το ότι ο άλλος δεν με σέβεται, ζει εις βάρος μου, με πιάνει κορόιδο, είναι θεμιτό; Να μην κάνουμε τη νύχτα μέρα.

// Την προβολή των τουρκικών σίριαλ πώς τη χαρακτηρίζεις;
Δεν θέλω να κυνηγάω φαντάσματα. Τα σενάρια συνωμοσίας, οι ίντριγκες και οι δολοπλοκίες δεν μου δίνουν εξηγήσεις. Είμαι πιο αντικειμενικός. Φτηνό κόστος έχουν. Το κάθε κανάλι σε αυτήν την εποχή τι θέλει; Να αγοράζει φθηνά, αφού ρευστό δεν υπάρχει. Η ελληνική μυθοπλασία κοστίζει. Με την ίδια λογική και τα αμερικανικά σίριαλ μας κάνουν πλύση εγκεφάλου με την κουλτούρα τους και τα μεξικάνικα και τα βραζιλιάνικα ή τα γαλλικά. Ας ρίξουμε λίγο νερό στο κρασί μας και στην κριτική μας. Μόδα είναι, θα περάσει!

// Η κρίση θα μας κάνει πιο σοφούς ως λαό;
Βέβαια. Και πριν δεν ζούσαμε στην πραγματικότητα. Εθελοτυφλούσαμε. Πολλά καινούργια αυτοκίνητα στο δρόμο, καινούργιες πολυκατοικίες, μαγαζιά. Έπεσαν πολλά λεφτά στην Ελλάδα, αλλά ήταν μια φούσκα! Να, που έσκασε λοιπόν. Δυστυχώς, η φούσκα έσκασε στο πρόσωπο της μεσαίας τάξης που έκανε ανοίγματα. Οι πλούσιοι παραμένουν πλούσιοι και στην κρίση θα γίνουν πλουσιότεροι. Αυτοί που δεν έφταιξαν σε τίποτα ήταν οι άνθρωποι των χαμηλών απολαβών, που τους κόβουν τώρα και την πενιχρή σύνταξη.

// Καμία αχτίδα φωτός βλέπεις;
Ναι. Πάντα υπάρχει ελπίδα. Μαθήματα πολιτικής οικονομίας. Πάντα την κάμψη την ακολουθεί η ανάκαμψη. Τίποτα δεν μένει στον πάτο. Ανεβαίνει. Κρίση, ύφεση, ανάπτυξη. Έτσι λέει η λογική. Απλά για λίγα χρόνια θα μάθουμε να κάνουμε υπομονή, θα μάθουμε να ζούμε με λιγότερα, θα συμβιβαστούμε σε πολλά, θα αναθεωρήσουμε, θα συμμαζέψουμε και θα νοικοκυρέψουμε το κράτος και ίσως είναι και καλύτερα. Δεν πεθαίνουν έτσι οι λαοί, ούτε οι χώρες. Πιο δυνατοί θα βγούμε από την περιπέτεια και πιο ενωμένοι. Χρειαζόμαστε έξυπνους, εργατικούς και φιλόπατρεις ανθρώπους, να χαράξουν σωστά και να διορθώσουν τα πράγματα.

// Υπάρχουν άξιοι πολιτικοί;
Δεν πιστεύω στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό. Λίγους ξεχωρίζω. Πάντως, στους πολιτικούς βγάζω το καπέλο, που μετά από όλα αυτά μπορούν να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να είναι τόσο πειστικοί και χαρισματικοί! Αλήθεια, πώς το κάνουν; Πώς είναι άνετοι; Πώς νιώθουν καλά με τον ρόλο τους, ενώ οι Έλληνες δεν έχουν τα φάρμακά τους, την περίθαλψή τους; Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Δεν ξέρω αν φάγανε και αυτοί. Εμένα πιο πολύ μου φαίνονται ως μεσάζοντες. Την ώρα που κάποιοι άδειαζαν τα ταμεία, εκείνοι εθελοτυφλούσαν. Για εμένα έφτασε η ώρα. Πρέπει να πάει το κάθε λαμόγιο εκεί που του αξίζει.

// Τηλεόραση βλέπεις;
Αν βλέπεις καθημερινά ειδήσεις θα αποτρελαθείς. Λες διαλυθήκαμε ως κράτος. Αλλά εντάξει, δεν μας βομβαρδίζουν, δεν περνάμε το ’40. Έτσι, όμως, όπως τα δείχνουν τα δελτία λες «δεν υπάρχει αύριο». Αν βγεις ωστόσο έξω και τους νέους βλέπεις να φλερτάρουν στις παραλίες, στις καφετέριες, στα πάρκα. Γελάει ακόμη ο Έλληνας με τα παιδιά του, τα μωρά του, με τους φίλους του. Έχει ψυχικά αποθέματα ο Έλληνας και ας έχει ένα πιάτο φαΐ λιγότερο. Δεν μπορεί η διάθεσή μας να είναι συνέχεια στα τάρταρα. Υπάρχει παραλογισμός, υπάρχει μια κατάντια, αλλά δεν θα πεθάνουμε. Θα μου πείτε έχουμε φτάσει στο σημείο να ζούμε για να δουλεύουμε και να μην ξέρουμε αν θα πληρωθούμε, αλλά δεν θα το βάλουμε κάτω. Δεν λέω να γίνουμε αναίσθητοι, αλλά χρειάζεται ψυχραιμία. Έτσι κι αλλιώς, το θέμα της κρίσης είναι παγκόσμιο. Δεν είμαστε μόνοι μας.

// Θα σε δούμε και στον κινηματογράφο;
Ναι. Σε μια ταινία κυπριακής παραγωγής με τίτλο «Σπίτι μου, σπιτάκι μου». Θα παιχτεί σ’ ένα δίμηνο στην Ελλάδα. Είναι μια ευχάριστη κωμωδία, όπου οι γιοι μιας οικογένειας επιστρέφουν στο σπίτι τους γιατί βρέθηκε στο οικόπεδο πετρέλαιο και μπλέκουν σε μια απίστευτη περιπέτεια με πρωθυπουργούς από την Αγγλία, κατασκόπους από τη Ρωσία. Στην ταινία πρωταγωνιστεί και μια Ινδή σταρ του Χόλιγουντ. Τα γυρίσματα έγιναν στην Κύπρο.

// Η ψυχαγωγία πρέπει να είναι για όλους. Θα ρίξετε τα εισιτήρια ή το… στριπτίζ σας είναι τσουχτερό;
Τα θέατρα στην Ελλάδα δεν σταμάτησαν να παίζουν ούτε στην Κατοχή ούτε στη χούντα ούτε στην πείνα. Δεν σταμάτησαν ούτε με τους κατακτητές. Η παραγωγός εταιρεία έχει ρίξει τις τιμές ώστε το θέατρο να είναι προσιτό σε όλο τον κόσμο για να γεμίσει όλο. Θέλουμε να προσφέρουμε σε όλους τους Έλληνες δυο ώρες ξεγνοιασιάς!