Η Κομισιόν, η COSCO και η Λούκα
Η Κομισιόν βρίσκεται στην τελική ευθεία για την κήρυξη αυτών των «δώρων» προς τους Κινέζους ως παράνομων κρατικών ενισχύσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική κυβέρνηση και τους επενδυτές από την Ασία. Στην ίδια εφημερίδα διαβάσαμε ότι οι Κινέζοι της COSCO περίπου… έπεσαν από τα σύννεφα, όταν πληροφορήθηκαν αυτές τις πρωτοβουλίες της Κομισιόν. Σε λίγο καιρό, η στήλη υποθέτει ότι ανάλογες δηλώσεις θα κάνουν και έλληνες κυβερνητικοί αξιωματούχοι, εκφράζοντας την έκπληξή τους για τις κινήσεις των Βρυξελλών.
Aς μας επιτρέψουν έλληνες και κινέζοι θιασώτες της επένδυσης της COSCO στον Πειραιά να πούμε ότι εμείς τουλάχιστον, εδώ στο ταπεινό «Παρόν», δεν έχουμε πέσει από τα σύννεφα: στις 15 Νοεμβρίου 2009, όταν σύσσωμο το διαπλεκόμενο μπλοκ της ενημέρωσης ξεσπάθωνε κατά της Λούκας Κατσέλη για την πρωτοβουλία της να επανεξετάσει τη σύμβαση με την COSCO, είχαμε αποκαλύψει ότι η Κομισιόν αμφισβητούσε τα απίστευτα φορολογικά προνόμια που είχαν περιληφθεί σε αυτήν τη σύμβαση. «Αποκάλυψη: Η αυστηρή επιστολή της Κομισιόν στην κυβέρνηση, που αφήνει μετέωρη τη σύμβαση με τους Κινέζους, λόγω φορολογικών προνομίων», ήταν ο υπότιτλος του σχετικού θέματος, που και σήμερα οι φιλομαθείς μπορούν να αναζητήσουν στην ιστοσελίδα της εφημερίδας(http://www.paron.gr/v3/new.php?id=47365&colid=37&dt=2012-10-07&search=COSCO).
Tι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι η σύγκρουση της Κομισιόν με Αθήνα και COSCO για την προνομιακή σύμβαση του 2008 έχει αρχίσει εδώ και χρόνια και απλώς σήμερα φθάνουμε στο τελευταίο στάδιο, όπου οι Βρυξέλλες δεν θα διστάσουν να καταδικάσουν την ελληνική κυβέρνηση για παροχή παράνομων κρατικών ενισχύσεων. Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν… την πάπια για το θέμα και τώρα το… τρακάρισμα με την Κομισιόν μοιάζει αναπόφευκτο. Όσοι περιέγραφαν από τότε τη Λ. Κατσέλη ως… τρελή σοσιαλίστρια που θέλει να διώξει τους κινέζους επενδυτές, μόνο και μόνο επειδή είχε εντοπίσει τα προβλήματα της σύμβασης και προσπάθησε -ανεπιτυχώς- να τα διορθώσει, οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις…
H στήλη οφείλει από την πλευρά της να ξεκαθαρίσει ότι δεν είμαστε… τρελοσοσιαλιστές, φύσει καχύποπτοι έναντι κάθε επενδυτικής πρωτοβουλίας που θα ενισχύσει την ανάπτυξη αυτής της ταλαίπωρης οικονομίας. Δεν μπορούμε, όμως, να κλείνουμε και τα μάτια, όταν το αντάλλαγμα για τέτοιες επενδυτικές πρωτοβουλίες είναι συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα, που, εκτός όλων των άλλων, είναι βέβαιο πως θα συναντήσουν ισχυρή αντίσταση από τις Βρυξέλλες.
Fast track και… άλλα παραμύθια
Πολύ δύσκολη για τον υπουργό Ανάπτυξης κ.λπ. κ.λπ., Κωστή Χατζηδάκη, μαθαίνουμε πως ήταν η τελευταία του συνάντηση με την «τρόικα». Δεν ήταν μόνο το θέμα των καυσίμων και η επιμονή της «τρόικας» στην απελευθέρωση της αγοράς που έφεραν σε δύσκολη θέση τον υπουργό. Όπως πληροφορούμαστε, η «τρόικα» έχει χάσει πια την υπομονή της με τα υπερφιλόδοξα σχέδια των ελλήνων υπουργών Ανάπτυξης για την τόνωση των επενδύσεων, τα οποία συνεχώς εξαγγέλλονται, χωρίς ως τώρα να έχουν αποδώσει το παραμικρό.
Οι τροϊκανοί, λένε οι πληροφορίες μας, έγιναν σχεδόν προσβλητικοί προς τον κ. Χατζηδάκη, όταν άκουσαν (και) από τα δικά του χείλη μεγάλες υποσχέσεις για την ενεργοποίηση του περιβόητου fast track, για τη γρήγορη προώθηση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων. Πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση του, εκπρόσωπος της «τρόικας» τον διέκοψε με μια παρατήρηση του τύπου: «Πάλι το fast track; Τα ίδια έχουμε ακούσει από όλους τους προκατόχους σας. Βαρεθήκαμε! Δεν έχετε τίποτε άλλο να προτείνετε;».
Δυστυχώς, δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο επεισόδιο, αλλά για το κλίμα που υπάρχει εξαρχής στις διαπραγματεύσεις της νέας κυβέρνησης με την «τρόικα»: η καταρράκωση της αξιοπιστίας της χώρας έχει φθάσει σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και όταν ένας υπουργός πει στους τροϊκανούς ότι είναι μέρα, αυτοί θα κοιτάξουν στο παράθυρο για να το διασταυρώσουν, πριν συνεχίσουν τη συζήτηση. Προφανώς, ο κ. Χατζηδάκης, από τους σκληρότερα εργαζόμενους υπουργούς αυτής της κυβέρνησης (τα αποτελέσματα της δουλειάς του θα κριθούν, βέβαια, εκ του αποτελέσματος), δεν φταίει για τις αντιδράσεις της «τρόικας», απλώς πληρώνει αμαρτίες προκατόχων. Δυστυχώς για μας, το κλασικό «φταίνε οι προηγούμενοι» ούτε αναγνωρίζεται από την «τρόικα» ούτε έχει την παραμικρή αξία σε αυτήν τη δύσκολη διαπραγμάτευση…