Εφιαλτικές οι συνέπειες της δραστικής ουσίας στην υγεία μας!
Λουκέτο σε δεκάδες –μέχρι πρότινος υγιείς– επιχειρήσεις. Απώλεια φορολογικών εσόδων ύψους εκατομμυρίων ευρώ από μισθούς και κέρδη. Επιβάρυνση του κρατικού κορβανά με χιλιάδες επιδόματα ανεργίας. Και, στο τέλος, εκτίναξη και της φαρμακευτικής δαπάνης στα ύψη…
Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι όλα όσα μας περιμένουν, και μάλιστα στο απολύτως κοντινό μέλλον, αν εφαρμοστεί η δρομολογούμενη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία. Η ρύθμιση αυτή, ειδικά αν θεσμοθετηθεί χωρίς αναφορά επωνυμίας φαρμάκου, πρακτικά θα σημαίνει ότι ο γιατρός δεν θα συνταγογραφεί στον ασθενή του κάποιο συγκεκριμένο σκεύασμα! Θα ορίζει μια ομάδα –περίπου ίδιων– φαρμάκων και ο ασθενής θα παίρνει υποχρεωτικά το φθηνότερο από αυτά…
Με αυτόν τον τρόπο, όμως, de facto θα εξαφανιστούν από τα ράφια των φαρμακείων όλα τα άλλα φάρμακα, εκτός από τα πάμφθηνα ανώνυμα γενόσημα που παράγονται υπό συνθήκες αμφιβόλου ποιότητας σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, το Μπαγκλαντές και το Ισραήλ. Αυτά τα φάρμακα, που τόσες και τόσες φορές έχει εντοπισθεί ότι προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία (και μάλιστα έχουν συχνά αποσυρθεί σε χρόνο dt από την κυκλοφορία) πωλούνται σε τιμές εξευτελιστικές, τις οποίες –ασφαλώς– δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα ελληνικά επώνυμα γενόσημα, που τηρούν τα υψηλότερα στάνταρ ποιότητας. Έτσι, υποχρεωτικά, θα μας ταΐζουν τα πάμφθηνα και επικίνδυνα σκευάσματα του Τρίτου Κόσμου.
Πέραν των συνεπειών στην υγεία μας, όμως, μια τέτοια εξέλιξη θα έχει και άλλες αλυσιδωτές αντιδράσεις. Καθώς, πλέον, οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες θα βγουν –διά… νόμου– εκτός συναγωνισμού, θα υποχρεωθούν να κλείσουν. Μιλάμε για έναν κλάδο υγιή, ο οποίος σήμερα δίνει ψωμί σε είκοσι χιλιάδες οικογένειες. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν στον δρόμο, επιδεινώνοντας τη φτώχεια που εξαπλώνεται σαν άλλη αρρώστια στη χώρα μας. Και, βέβαια, επιβαρύνοντας το ελληνικό Δημόσιο με χιλιάδες επιδόματα ανεργίας. Σαν να μην έφταναν αυτά, σε μια εποχή που ο τόπος περνά τη χειρότερη κρίση στη σύγχρονη ιστορία του και «νούμερο ένα» ζητούμενο είναι η μεγιστοποίηση των δημοσίων εσόδων, η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία θα «επιτύχει» ακριβώς το αντίθετο. Γιατί, όταν οι πολυεθνικές των πάμφθηνων, ανώνυμων γενόσημων θα καταστούν μονοπώλια, δεν θα έχουν πια κανέναν λόγο να πουλάνε τα αμφιβόλου ποιότητας σκευάσματά τους σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές, όπως σήμερα. Αφού δεν θα έχουν κανένα ανταγωνισμό και ο έλληνας ασθενής θα αγοράζει υποχρεωτικά τα δικά τους φάρμακα (δεν θα υπάρχουν κι άλλα στο ράφι του φαρμακείου…), οι πολυεθνικές θα μας πουλάνε τα made in India φάρμακά τους σαν να ήτανε χρυσάφι, όπως έχουν κάνει σε τόσες και τόσες χώρες όπου βρήκαν πρόσφορο το έδαφος, μόλις «τελείωσαν» τον ντόπιο ανταγωνισμό. Έτσι, και ενώ υποτίθεται ότι όλη η φασαρία γίνεται για να μειωθεί η δημόσια δαπάνη, αυτό που στην πραγματικότητα θα «επιτύχουμε» είναι να την πολλαπλασιάσουμε!
Ποιο «αρρωστημένο» μυαλό τα σκέφτεται και τα προωθεί όλα αυτά;