Νικητής των εκλογών η… ενότητα!
Με τον Αρχιεπίσκοπο σε ρόλο… παγοθραύστη, για να αμβλύνει τις αντιθέσεις, και τους μητροπολίτες, γηραιούς και νέους, «ιερωνυμικούς», «χριστοδουλικούς» και παλαιούς, να συμφωνούν στα βασικά σημεία, ολοκληρώθηκε η ετήσια μεγάλη Σύνοδος.
Μεγάλες αποφάσεις δεν ελήφθησαν. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως αναμοχλεύθηκαν οι ίδιες θέσεις που έχει η Εκκλησία απέναντι στην κρίση και τον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων που φέρνει στον λαό.
Διαπιστώθηκαν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ιερά Σύνοδος και η ανάγκη να ληφθούν αμέσως δραστικές αποφάσεις. Το κυριότερο όλων ήταν, βεβαίως, οι εκλογές στις Μητροπόλεις Πρέβεζας και Ιερισσού.
Χωρίς πόλωση
Οι εκλογές στις δύο μητροπόλεις δεν είχαν καμία σχέση με άλλες προηγούμενων ετών. Όλοι οι υποψήφιοι και οι αρχιερείς που τους στήριζαν έδωσαν τον αγώνα τους με αξιοπρέπεια. Άλλωστε, όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι, έλεγαν πολλοί μητροπολίτες, είναι ικανοί, αξιόλογοι και με πλούσια προσφορά στην Εκκλησία. Και μπορεί αυτήν τη φορά να μην εξελέγησαν, όμως το μέλλον για τους περισσότερους προδιαγράφεται λαμπρό. Το ιδιαίτερο σε αυτές τις εκλογές δεν ήταν πως η Ιεραρχία ψήφισε τους «εκλεκτούς» του Αρχιεπισκόπου. Αλλά πως με τις επιλογές του συμφώνησε η πλειοψηφία των ιεραρχών απ’ όλες τις πλευρές. Ιερωνυμικοί, χριστοδουλικοί και σεραφειμικοί.
Στη Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης εξελέγη με 56 ψήφους, έναντι 18 του συνυποψηφίου του Θ. Μαρτζούχου, ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τσιρίγκας, νομικός, θεολόγος, με πολυετή προϋπηρεσία στα εκκλησιαστικά δικαστήρια της Ιεράς Συνόδου. Δυσκολότερα εξελέγη στη Μητρόπολη Ιερισσού ο μέχρι πρότινος πρωτοσύγκελλος στη Μαντινεία, αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Αθανασόπουλος. Έλαβε 40 ψήφους, με τους άλλους δύο συνυποψηφίους του, Ι. Ρηγανά και Χρ. Μαιδώνη, να λαμβάνουν από 20 και 14 ψήφους, αντίστοιχα.
Μια «αναίμακτη» Σύνοδος
«Είχαμε πολλά χρόνια να ζήσουμε μια μεγάλη Σύνοδο της Ιεραρχίας μέσα σε τόσο ήρεμο κλίμα. Υπήρχε διάθεση διαλόγου και γόνιμου προβληματισμού ακόμη και από τους συνήθεις φωνακλάδες», έλεγε αποχωρώντας από τη Μονή Πετράκη για την επαρχία του γηραιός μητροπολίτης.
Ο Αρχιεπίσκοπος συνέστησε ήρεμους τόνους. Ο Πατρών μίλησε για την απόγνωση του κόσμου και το πώς φτάνει στην αυτοκτονία και τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να ακουμπήσει το πρόβλημα η Εκκλησία. Θλίψη προκάλεσε η κραυγή αγωνίας των αρχιερέων της Θράκης, που μίλησαν για τον οικονομικό μαρασμό που βλέπουν καθημερινά να εκτυλίσσεται μπροστά τους και τις εθνικές προεκτάσεις που μπορεί να έχει η κρίση στην περιοχή τους. Ο Καλαβρύτων και ο Περιστερίου ζήτησαν να βγει μπροστά η Εκκλησία, κάτι που δεν δέχτηκαν πολλοί, θεωρώντας πως μπορεί να προκαλέσει διχασμό στον λαό και να κατηγορηθούν πως αναμειγνύονται σε πεδία που δεν γνωρίζουν. Κοινός τόπος όλων ήταν τελικά τρία σημεία: να συμβάλουν στη διατήρηση της ελληνορθόδοξης παράδοσης της κοινωνίας, να βοηθήσουν πνευματικά όσους βρίσκονται σε απελπισία και απόγνωση λόγω της κρίσης και, τέλος, να εντείνουν ακόμη περισσότερο -όσο αντέχουν τα οικονομικά των μητροπόλεων- το φιλανθρωπικό έργο.
Ζητούνται ιερείς…
Στη Σύνοδο αρκετοί ιεράρχες εξέφρασαν την ανησυχία τους για την τύχη των ιδρυμάτων των μητροπόλεων. Η κρίση στα παγκάρια και τα ασφαλιστικά ταμεία τα έχει πλήξει, έλεγαν, σοβαρά και πολλά κινδυνεύουν με λουκέτο. Τέλος, ένα μείζον θέμα που πρόκειται να βρουν μπροστά τους σύντομα, όπως ειπώθηκε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας, είναι η έλλειψη ιερέων, κυρίως στην επαρχία, λόγω της αδυναμίας του Δημοσίου να μισθοδοτεί τον απαραίτητο αριθμό ιερέων.