Λαϊκή συμμαχία για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων ζητά το ΚΚΕ
Οι επιτελείς του κόμματος εκτιμούν ότι τα πρώτα δείγματα ανάκαμψης είναι ενθαρρυντικά, όπως έδειξε η συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στην πρόσφατη πανεργατική απεργία, και έτσι το ΚΚΕ προχώρησε την περασμένη Πέμπτη σε συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι οι συγκεντρώσεις αυτές είχαν οργανωτή το ίδιο το ΚΚΕ και όχι κάποιο από τα μετωπικά του σχήματα (ΠΑΜΕ, ΜΑΣ κ.ά.), κάτι που δείχνει ότι ο Περισσός θέλει να περάσει το μήνυμα ότι το ΚΚΕ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες είναι ένα κόμμα που μένει σταθερό στην αγωνιστική γραμμή και που καλεί τον κόσμο να μην εφησυχάζει, αλλά να είναι στους δρόμους προκειμένου να αποτραπούν τα όσα σχεδιάζουν κατά του λαού από κοινού η τρικομματική κυβέρνηση με την «τρόικα».
Στο ΚΚΕ τονίζουν ότι θα αξιοποιήσουν κάθε βήμα που τους δίνεται για να ξεσκεπάζουν την ουσία και τους υπεύθυνους της σημερινής κατάστασης, αλλά και για να προβάλλουν τη δική τους θέση, που είναι διαμετρικά αντίθετη όχι μόνο με την τρικομματική κυβέρνηση, αλλά και με τα άλλα κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κάνοντας μια κίνηση που αποσκοπούσε να δείξει ότι το κύρος του παραμένει αναλλοίωτο, το ΚΚΕ οργάνωσε στις Βρυξέλλες την εβδομάδα που πέρασε διεθνή συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων της Ευρώπης, στην οποία πήραν μέρος 36 συνολικά κόμματα.
Εκεί η Αλ. Παπαρήγα μετέφερε στο διεθνές ακροατήριο των συντρόφων της τη θέση του ΚΚΕ ότι θα συνεχίσει την ίδια πορεία που ακολουθούσε μέχρι τώρα, με στόχο τη λαϊκή συμμαχία που θα κατευθύνεται στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, αρνούμενο σταθερά να πάρει μέρος σε διάφορα κυβερνητικά σχήματα, όπως το καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η γραμματέας του ΚΚΕ τόνισε στους συντρόφους της ότι το ΚΚΕ με σαφήνεια αλλά και με συγκεκριμένα επιχειρήματα αρνήθηκε τη συμμετοχή του σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης που προτάθηκε «από τον νέο πόλο του οπορτουνισμού (σ.σ. ΣΥΡΙΖΑ) που συνεργάζεται με μεγάλο τμήμα του ΠΑΣΟΚ».
Η πρόταση, υπογράμμισε, κατʼ αρχάς απέβλεπε στην πολιτική πίεση προς το ΚΚΕ και κυρίως στην κλοπή ψήφων από τον χώρο επιρροής του ΚΚΕ, αφού -όπως είπε- η πρόταση αυτή δεν πατούσε ούτε σε αριθμητικά δεδομένα, γιατί δεν συγκεντρωνόταν ο αριθμός βουλευτών για να σχηματιστεί η κυβέρνηση. Εξήγησε βέβαια ότι «δεν είπαμε το “όχι” γιατί δεν έφταναν οι βουλευτικές έδρες, όμως η πρόταση αυτή, που δεν είχε ούτε τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών, αποτελεί απόδειξη ότι ήταν δημαγωγική και είχε στόχο τη στρατηγική του ΚΚΕ».
Είχαμε, αναγνώρισε, εκλογικές απώλειες, αλλά εκτιμάμε ότι οι απώλειες για τον λαό θα ήταν πολύ περισσότερες και μάλιστα μη αντιστρέψιμες, αν το ΚΚΕ αποφάσιζε να στηρίξει κυβέρνηση διαχείρισης, αποδεχόμενο την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την εξουσία των μονοπωλίων στο επίπεδο της οικονομίας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ μετέφερε στο διεθνές συντροφικό ακροατήριο ότι ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις εγκατέλειψε ορισμένα ριζοσπαστικά συνθήματα που είχε και έτσι πήρε μεγάλο αριθμό ψήφων κυρίως από τις λαϊκές μάζες που φοβήθηκαν την έξωση από την Ευρωζώνη και πίστεψαν ότι χωρίς να σπάσεις αυγά θα γίνει μια καλύτερη διαπραγμάτευση για να αναχαιτιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα.
Για το ΚΚΕ παραμένει σταθερή η θέση ότι η ιστορική εμπειρία από την Ευρώπη και όχι μόνο δείχνει ότι όσο ισχυρό και να είναι ένα κομμουνιστικό κόμμα εκλογικά, πολιτικά και από κυβερνητικές θέσεις στο πλαίσιο του αστικού συστήματος οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην ενσωμάτωση και εν τέλει στη διάλυσή του, όπως φάνηκε από την τύχη των πανίσχυρων κάποτε κομμουνιστικών κομμάτων στην Ιταλία και τη Γαλλία.