Για γέλια και για κλάματα…

Με αυτά τα «απλοϊκά» λόγια έκλεινε η επίσημη ανακοίνωση του ΥΠΕΘΑ, που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα απίστευτα και προσβλητικά για τη χώρα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το πρωί της περασμένης Πέμπτης στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ελλήνων που τα παρακολουθούσαν «live» από την τηλεόραση. Γεγονότα βίας που έκαναν τον γύρο του κόσμου και διέσυραν -για άλλη μια φορά- τη χώρα μας διεθνώς. Γεγονότα που «δείχνουν» ότι το κράτος υπολειτουργεί, ότι οι ταγοί μας τα έχουν χαμένα, ότι αντανακλαστικά δεν υπάρχουν, ότι οι ευθύνες συνεχίζουν να επιρρίπτονται από τον έναν στον άλλον -το γνωστό πινγκ πονγκ-, ότι και πάλι το αδιανόητο συνέβη.

Η εικόνα του κάθιδρου, ένστολου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ με την «ντουντούκα» να φωνάζει «έξω από το στρατόπεδό μου», καθυβριζόμενος από τους «εισβολείς» με ακατονόμαστες εκφράσεις, μόνο κακό κάνουν στη χώρα, στο κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων, στον ίδιο τον θεσμό του Α/ΓΕΕΘΑ. Και όλα αυτά -αν είναι δυνατόν!- «on camera», με τον αρμόδιο υφυπουργό να παραμένει ατάραχος στο γραφείο του! Αποτελεί πράγματι έκπληξη γιατί επελέγη ο Αρχηγός να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» και όχι ο αρμόδιος υφυπουργός, ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι τα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αφού ήταν ένας εκ των στυλοβατών της αποτυχημένης -όπως αποδείχτηκε- συμφωνίας Βενιζέλου για την πώληση των Ναυπηγείων το 2010. Όμως, και η ολιγωρία της Αστυνομίας από τη μια, η έλλειψη δηλαδή προνοητικότητας, που επέτρεψε στους εξαγριωμένους απλήρωτους εργαζόμενους να εισβάλουν στον χώρο του ΥΠΕΘΑ, σε συνδυασμό με την απουσία εναλλακτικού σχεδίου από την πλευρά του ΥΠΕΘΑ από την άλλη εγείρουν σοβαρά ερωτήματα, που προβληματίζουν, αν όχι θλίβουν, τους έλληνες πολίτες. Είναι ευνόητο ότι το ΥΠΕΘΑ είναι ένα ιδιαίτερο υπουργείο, έχει ξεχωριστό εθνικό συμβολισμό και οι έλληνες πολίτες οφείλουν να το σέβονται, όσα δίκια κι αν έχουν. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, και μετά τα περσινά αντίστοιχα γεγονότα, θα περίμενε κανείς ότι κάποιο σχέδιο θα είχε εκπονηθεί, κάποιες μετατροπές επί τα βελτίω στο σύστημα ασφαλείας του Πενταγώνου θα είχαν γίνει, κάποια δεύτερη «γραμμή αμύνης» θα είχε επινοηθεί, ώστε να μην μπορεί -έτσι απλά- να παραβιάζεται η κεντρική πύλη του «καλύτερα φυλασσόμενου κτιρίου στην Ελλάδα» και να εισβάλλουν πολίτες. Όμως εκ του αποτελέσματος κάτι ανάλογο δυστυχώς δεν συνέβη. Σαφώς λοιπόν υπάρχουν ευθύνες τόσο στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως -καλός ο «Ξένιος Ζευς», αλλά μόνο αυτός δεν είναι αρκετός- όσο και στο ΥΠΕΘΑ για την όλη διαχείριση του θέματος. Ελπίζουμε τώρα πια να αντιδράσει το σύστημα, για να μην «τριτώσει» το κακό.