Αρχή της ανάκαμψης η μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ
Όπως τονίζουν, η μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ δείχνει ότι ο κόσμος της ευρύτερης επιρροής του ΚΚΕ αρχίζει να ξεπερνάει το μούδιασμα από το σοκ του εκλογικού αποτελέσματος και έτσι δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις για να αρχίσει αργά αλλά σταθερά η ανάκαμψη του κόμματος.
Για τα στελέχη του Περισσού η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις ήταν ένα στοίχημα που έβαλαν και θεωρούν ότι το κέρδισαν, πολύ περισσότερο που ήταν η πρώτη μαζική συγκέντρωση μετά τις εκλογές και τον σχηματισμό της τρικομματικής συγκυβέρνησης.
Το θετικό αυτό αποτέλεσμα, λένε, που αναγνωρίστηκε ακόμα και από τον αστικό Τύπο, δεν ήρθε από μόνο του, αλλά φέρνει πρωτίστως τη σφραγίδα της ακούραστης δουλειάς εκατοντάδων στελεχών των ταξικών συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Έγινε, τονίζουν, μια δουλειά που αναπτύχθηκε κόντρα στην υπονομευτική δράση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, καθώς και κόντρα στο κλίμα της ηττοπάθειας και της παραίτησης που καλλιεργείται από πολλές πλευρές.
Ως εκ τούτου κάνουν λόγο για αποτέλεσμα που δείχνει τις δυνατότητες που υπάρχουν, ώστε με επίμονη και συντονισμένη παρέμβαση των σωματείων να δυναμώσει το ταξικό ρεύμα του λαϊκού κινήματος και να τονωθεί το πνεύμα της αντίστασης, της ρήξης και της ανατροπής, στόχοι τους οποίους προωθεί επίμονα το ΚΚΕ.
Στη σημερινή συγκυρία, τονίζουν τα στελέχη του κόμματος, είναι κρίσιμο ζήτημα και βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση της λαϊκής πάλης η ισχυροποίηση του ταξικού ρεύματος όπως εκφράζεται από το ΠΑΜΕ, με ταυτόχρονη ήττα των δυνάμεων που επιμένουν να καλλιεργούν αυταπάτες και να παραμυθιάζουν τους εργαζόμενους για εύκολες λύσεις και «νίκες» χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια, χωρίς αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και χωρίς πόλεμο στις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης.
Στο ΚΚΕ ευελπιστούν και θα κάνουν ό,τι μπορούν ούτως ώστε οι αγωνιστικές διαθέσεις που εκφράστηκαν στην πρόσφατη απεργία να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα και να βρουν οργανωτική έκφραση μέσα στους τόπους δουλειάς, με την ενδυνάμωση των σωματείων, τη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κλάδους και εργοστάσια, καθώς και με την ισχυροποίηση των «λαϊκών επιτροπών» στις γειτονιές που θα αγκαλιάζουν όλα τα λαϊκά στρώματα.
Αυτή, τονίζουν, είναι σήμερα η ευθύνη των τίμιων συνδικαλιστών, των τίμιων συνδικαλιστών του κάθε εργάτη:
Να βρεθούν δίπλα στον εργαζόμενο και τον άνεργο που υποφέρει, να του δώσουν το χέρι και να του δείξουν τις αξίες της οργάνωσης και της συλλογικής δράσης και εν τέλει να φωτίσουν τον δρόμο για μια άλλη κοινωνία, όχι μόνο χωρίς Μνημόνια, αλλά και χωρίς αφεντικά.
Από τα παραπάνω είναι ολοφάνερο ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει στην ίδια γραμμή που είχε και προεκλογικά, παρότι του στοίχισε εκλογικά, αφού τα στελέχη του θεωρούν ότι αργά ή γρήγορα η γραμμή αυτή θα δικαιωθεί από τα πράγματα.
Γίνεται φανερό πλέον, τονίζουν τα στελέχη του, ότι όποια μορφή διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης κι αν επιλεγεί, για τον λαό θα σημαίνει συνέχεια στον δρόμο της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αφού η σφαγή μισθών, συντάξεων, οι ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα θα είναι μόνιμες, καθώς αποτελούν στρατηγικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία Ένωση αποδέχονται όλα τα κόμματα εκτός από το ΚΚΕ.
Γιʼ αυτό επιμένουν ότι ο μόνος δρόμος που μένει είναι να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία που θα παλεύει για αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.