«Καλοί» και «κακοί» – όλοι άθλιοι

Δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνουμε το σκηνικό μιας κατασκευασμένης εικονικής πραγματικότητας. Το πρώτο επεισόδιο του «σίριαλ» αυτού παίχτηκε στο Καστελλόριζο με πρωταγωνιστή τον Γ. Παπανδρέου. Ακολούθησε η «απόσυρση» του πρωθυπουργού και ενεργοποιήθηκε ο Λ. Παπαδήμος με συμπρωταγωνιστές τους Ε. Βενιζέλο και Σ. Σαμαρά.

Σήμερα, στο ίδιο κακοπαιγμένο σίριαλ, εμφανίζονται και πάλιν οι κ. Α. Σαμαράς και Ε. Βενιζέλος με την ευγενή «συνδρομή» του Φ. Κουβέλη. Οι πρωταγωνιστές αλλάζουν, αλλά υπάρχουν πάντα οι κακοί «τροϊκανοί», τα πακέτα των μέτρων, οι μεταρρυθμίσεις, οι «απαράδεκτες» συντεχνίες, η γραφειοκρατία κ.λπ. Σε κάθε επεισόδιο οι πρωταγωνιστές «σώζουν» τη χώρα.

Το γεγονός που εξοργίζει όμως δεν είναι μόνο η συστηματική εξαπάτηση των πολιτών, οι ψεύτικες υποσχέσεις και «δεσμεύσεις» των κυβερνήσεων που υπηρέτησαν τα Μνημόνια, το όργιο της τρομοκρατίας και του εκφοβισμού των πολιτών που εξαπέλυσαν, επιδιώκοντας να παραλύσουν την κοινωνία και να την καταστήσουν αδύναμη να προβάλει οποιαδήποτε αντίσταση.

Το πλέον κρίσιμο και ανησυχητικό γεγονός είναι ότι τόσο οι υποτεταγμένες πολιτικές ελίτ όσο και οι αντίστοιχες οικονομικές, αλλά και η πνευματική ηγεσία της χώρας ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ, ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

Πρώτος μύθος: Τα μέτρα, τα Μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, αποβλέπουν στην αντιμετώπιση και στον έλεγχο του χρέους και του ελλείμματος και στην «ορθολογικοποίηση» της κοινωνικοοικονομικής μας δομής.

Πρώτη αλήθεια: Η στρατηγική των Μνημονίων αποβλέπει στην πλήρη υποβάθμιση της χώρας -οικονομική, πολιτική, εθνική- και στη μετατροπή της, συνολικά, σε μια Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ), γεγονός που εξομοιώνει την Ελλάδα με τις χώρες του 4ου κόσμου, αλλά εντός της ευρωπαϊκής ηπείρου, και την υποβαθμίζει σε γεωστρατηγικό επίπεδο. Το εάν η χώρα θα βρίσκεται εντός ή εκτός Ευρωζώνης, αυτό αποτελεί «λεπτομέρεια» και εξαρτάται από τις εκτιμήσεις και τα εκάστοτε συμφέροντα των δανειστών μας.

Εάν οι πολιτικές ηγεσίες, τα κόμματα που ασκούν την κυβερνητική εξουσία, δεν θέλουν και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την τραγική αυτή αλήθεια, ούτε αποτελεσματική πολιτική μπορούν να ασκήσουν ούτε τη χώρα να προασπίσουν, αλλά «βλάπτουν εξίσου» με τους δανειστές και το 4ο Ράιχ την πατρίδα τους.

Δεύτερος μύθος: Διά της υιοθέτησης των νέων σκληρών μέτρων η Ελλάδα (και οι πολιτικοί «διαχειριστές») ανακτούν την αξιοπιστία τους και θα έρθουν «καλύτερες μέρες».

Δεύτερη πικρή αλήθεια: Ο κ. Σαμαράς και οι εταίροι του στην κυβέρνηση δεν θεωρούνται αξιόπιστοι όταν ασκούν τα καθήκοντά τους ως εκπρόσωποι του ελληνικού λαού. Οι προτάσεις τους απορρίπτονται από την «τρόικα», τα «ισοδύναμα» μέτρα χλευάζονται και δεν συζητούνται καν. Αξιόπιστοι όμως αποδεικνύονται μόνο ως εντολοδόχοι, ως πιστοί υπηρέτες που αποδέχονται και υιοθετούν χωρίς αντιρρήσεις τα μέτρα που οδηγούν στη βαθιά ύφεση, στην αυξανόμενη αλματωδώς ανεργία, στην καταστροφή του παραγωγικού ιστού και του κοινωνικού κράτους. Αξιόπιστοι ως υπηρέτες, αναξιόπιστοι ως κυβερνήτες.

Οι «τροϊκανοί», ας το καταλάβουμε, δεν είναι ούτε απλοί υπάλληλοι ούτε αυτοί που θα αποφασίσουν με την έκθεσή τους για την τύχη μας, δεν είναι ούτε κακοί ούτε άκαρδοι ούτε έχουν εμμονές.

Αποτελούν την προσωποποίηση μιας υπερδομής πολιτικοοικονομικών συμφερόντων, η οποία μπορεί στο εσωτερικό της να έχει αποκλίνουσες απόψεις, όμως εμφανίζεται και δρα με ενιαίο τρόπο, με ενιαία στρατηγική (ΔΝΤ – 4ο Ράιχ, ΗΠΑ – Ευρωπαϊκή Ένωση). Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακά παιγνίδια για να βρίσκουν ρόλο στα ΜΜΕ οι ηγεσίες και τα στελέχη της τριμερούς συγκυβέρνησης.

Τρίτος μύθος: Εάν δεν υιοθετηθούν και δεν εφαρμοστούν τα νέα μέτρα, τότε το «λόμπι της δραχμής» θα μας οδηγήσει εκτός της Ευρωζώνης…

Τρίτη -«οργισμένη»- αλήθεια: Το λόμπι που οδήγησε τη χώρα στην αγκαλιά του νεοφιλελευθερισμού μας κυβερνά από την εποχή του σημιτικού εκσυγχρονισμού. Το λόμπι των συμφερόντων αυτών οδήγησε μέσω του Γ. Παπανδρέου τη χώρα στο ΔΝΤ και τη μετέτρεψε σε προτεκτοράτο.

Τώρα το οικονομικοπολιτικό αυτό λόμπι οδηγεί την Ελλάδα, συνειδητά, στην πλήρη καταστροφή και επιδιώκει να επωφεληθεί από την πτώχευση της χώρας διαρπάζοντας τον πλούτο της αντί πινακίου φακής. Ήδη ΑΤΕ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΟΠΑΠ, δημόσιες επιχειρήσεις «δωρίζονται» κυριολεκτικά στους παλιούς γνωστούς φορείς τής διαπλοκής και στους νεόκοπους συνελαύνοντες συνεχιστές τους.

Το «λόμπι τής δραχμής» μάς κυβερνά ουσιαστικά εδώ και καιρό και χρησιμοποιεί τούς πολιτικούς-κομματικούς του εταίρους ως προκάλυμμα, ως πρωταγωνιστές ενός «θεάτρου σκιών» των οποίων τα «νήματα» κινεί η δομή των συμφερόντων αυτών, τα οποία συμφέροντα προελαύνουν σήμερα, αναρριπίζοντας τη φαιά σημαία τού Μνημονίου.