Η διπλωματία των βολεμένων…
Είναι φυσικό ο κάθε Κύπριος να αγωνιά για την επιβίωσή του. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί να ξεχνάμε το Κυπριακό, γατί ούτε η κατοχή τερματίστηκε ούτε ο τόπος μας λευτερώθηκε. Το Κυπριακό λαθροβιοί μέσα στο τέλμα και τη στασιμότητα των, κυπριακής ιδιοκτησίας και κλινικής καταπληξίας, συνομιλιών, αλλά και στη σκιά των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του τεράστιου δημόσιου χρέους.
Την ίδια ώρα η Τουρκία εμφανίζεται ως περιφερειακή δύναμη και ως απαραίτητος σύμμαχος για την ΕΕ στην κρίση της Συρίας.
Είναι πρόδηλο ότι η Κυπριακή Προεδρία θα έπρεπε να διαδραματίζει έναν σημαντικότερο ρόλο στην κρίση της Συρίας. Κάτι που ζητήσαμε και υποδείξαμε εδώ και πολλούς μήνες. Αντ’ αυτού, περιοριζόμαστε σε ουδέτερες και ανέξοδες δηλώσεις.
Από την άλλη, και πάλι αφήνουμε την Τουρκία να συνεχίζει την προσβλητική στάση της απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς να καταβάλλει κόστος μη αναγνωρίζοντας προκλητικά την Κυπριακή Προεδρία.
Ως μέλος της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας-ΕΕ είχα προτείνει και γραπτώς και προφορικώς, από τον περασμένο Μάιο, να ζητήσουμε το πάγωμα των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας και την αναστολή των εργασιών της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής με την Τουρκία, αν η Άγκυρα δεν σεβαστεί την Κυπριακή Προεδρία. Διότι δεν μπορεί η Άγκυρα να συνομιλεί κατά το δοκούν. Και από την πλευρά της η ΕΕ, και δη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν μπορεί να ανέχεται τις τουρκικές μαγκιές.
Δυστυχώς έχει περάσει σχεδόν η μισή Προεδρία και η Τουρκία κανένα κόστος δεν πληρώνει, ενώ μας κοροϊδεύει προκλητικά στη Μεικτή Διακοινοβουλευτική Επιτροπή με την ΕΕ, μεταθέτοντας συνεχώς τις συναντήσεις.
Η επόμενη συνάντηση θα γινόταν στην Τουρκία περί το τέλος Οκτωβρίου. Αναβάλλεται όμως… επειδή η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση θα είναι κλειστή στις 29 Οκτωβρίου, λόγω της τουρκικής εθνικής επετείου. Λες και έχουν τελειώσει οι μέρες. Λες και δεν το γνώριζαν ότι η εθνική τους επέτειος είναι στις 29, λες και πέρυσι δεν έγιναν συναντήσεις στις 29 Οκτωβρίου.
Η 29η Οκτωβρίου είναι το τέλος του κόσμου! Δεν είναι λογικό μέσα σε ένα εξάμηνο να μην μπορούν να εξευρεθούν δύο ή τρεις μέρες για τη συνεδρίαση της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας-ΕΕ. Πρόκειται, προφανώς, για προφάσεις εν αμαρτίαις. Η Άγκυρα δεν θέλει να γίνει η συνάντηση για να αποφύγει την παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας ως προεδρεύουσας της ΕΕ χώρας. Και με τη λογική της αναβολής και της έλλειψης χρόνου βολεύεται και το φιλοτουρκικό μπλοκ αλλά και όσοι δεν θέλουν να εκθέσουν την Τουρκία.
Η θέση μου ήταν και είναι σαφής: Εφόσον η Τουρκία δεν έχει δηλώσει ρητώς και επισήμως ακόμη ότι δεν θα αποδεχθεί την παρουσία της Κυπριακής Προεδρίας στην επόμενη συνεδρίαση της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας-ΕΕ και εφόσον κρύβεται πίσω από αλληλογραφίες εποικοδομητικής ασάφειας που βολεύουν την ίδια και όσους θέλουν να βολευτούν και να τη βολέψουν, θα επιμείνω στην πραγματοποίηση της συνάντησης της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας-ΕΕ, ακόμη κι αν αυτή συγκληθεί στις αρχές Δεκεμβρίου. Εκτός και αν η Τουρκία ρητώς πει όχι στην Κυπριακή Προεδρία. Οπότε θα πρέπει να έχει κόστος. Όχι μόνο για το υφιστάμενο εξάμηνο, αλλά και για το επόμενο.
Η Τουρκία προχωρεί στην ΕΕ και είναι αδιάλλακτη στο Κυπριακό και στο Αιγαίο, επειδή της επιτρέπουμε να αλωνίζει χωρίς κόστος. Η οικονομική κρίση δεν συνιστά άλλοθι. Ακόμη δε και όταν η τουρκική ενταξιακή πορεία παγώνει, αυτό δεν οφείλεται στους δεινούς διπλωματικούς χειρισμούς των Αθηνών και της Λευκωσίας, αλλά στα δημοκρατικά ελλείμματα της ίδιας της Τουρκίας. Όσο δε για τη δική μας πολιτική, δεν πάσχει από δημοκρατικά ελλείμματα, αλλά από ελλείμματα στόχων, στρατηγικής και αποφασιστικότητας. Γι’ αυτό, ακόμη και όταν υπάρχει η αντίληψη ότι η Τουρκία βρίσκεται στη γωνία, καταφέρνει, μέσω των δικών μας ελλειμμάτων, να διαφεύγει!