Φαιός κατακλυσμός εν όψει…

Πάλι για τη Χρυσή Αυγή; Πάλι… Οι γυμνές ξιφολόγχες του Μιχαλολιάκου στις Θερμοπύλες -λώβιασαν τον ιερό τόπο οι τα φαιά φέροντες- δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Η ανατριχιαστική ρητορεία βρίσκει έμπρακτη επιβεβαίωση στα Τάγματα Εφόδου, στις αιματηρές επιθέσεις εναντίον των μεταναστών, στις απειλές εναντίον των ομοφυλόφιλων και όπου να ‘ναι εναντίον των ιδεολογικώς αλλοδόξων. Η αντιφασιστική Ελλάδα που πολέμησε τον ναζισμό φαντάζει έρμαιο μιας ολοκληρωτικής δυσπλασίας που απειλεί ευθέως το σώμα, το πνεύμα και την ιστορία της…

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι παίξε-γέλασε. Μετέβαλε σε κινητήριο καύσιμο την τέφρα που σκόρπισαν η οικονομική κρίση, η ευεξήγητη απαξίωση της κεντρικής πολιτικής σκηνής και το έλκος του μεταναστευτικού και διεκδικεί πρωτεύοντα ρόλο στις εξελίξεις. Οι ανατριχιαστικές πρωτοβουλίες της μπορεί να ξαφνιάζουν δυσάρεστα την πλειονότητα (τρόφιμα και αίμα μόνο για Έλληνες, κυνήγι των μεταναστών κ.λπ.), αλλά κατακτούν όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά τμήματα της θολωμένης επικράτειας. Αξιοποιώντας την αδυναμία της Πολιτείας αλλά και την αμεριμνησία της Αριστεράς στο μεταναστευτικό, εκμεταλλεύεται ένα υπαρκτό πρόβλημα (δυσβάσταχτος αριθμός μεταναστών στη χώρα) και συνδέει την οικονομική δυσπραγία, τον γενικευμένο φόβο και την εγκληματικότητα αποκλειστικά με τους μετανάστες.

Όσοι είχαν υποτιμήσει τις πρώτες παρεμβάσεις της Χρυσής Αυγής, μιλώντας για φιλανθρωπικά παιδιαρίσματα (βοήθεια στις γριούλες για τα ΑΤΜ κ.λπ.) οφείλουν να αναθεωρήσουν. Οι αποφασισμένοι μελανοχίτωνες απαντούν πειστικά και αποτελεσματικά στο πάνδημο αίτημα για ασφάλεια, που τόσο είχε υποτιμήσει η ψηλομύτα Αριστερά: σαρώνουν τις πάσχουσες γειτονιές με περιπολίες, εγκαρδιώνουν τον κόσμο με την παρουσία τους, υποκαθιστώντας την Αστυνομία, και απλώνουν ένα πρωτόγνωρο δίχτυ προστασίας… Δεν πα να λένε τα κόμματα -κυρίως της Αριστεράς- ότι πρόκειται για μπράβους και φασίστες; Η Χρυσή Αυγή αυτά τ’ ακούει βερεσέ. Γιατί διαπιστώνει ότι η κοινωνία τείνει όλο και περισσότερο ευήκοον ους στο μήνυμα που εκπέμπει η συμπεριφορά των μαυροφορεμένων ομάδων της. Τραγικό, επικίνδυνο και ανησυχητικό, μα απολύτως αληθές…

Τι συμβαίνει, αλήθεια; Μεταβάλλεται αιφνιδίως η Ελλάδα σε φαιά επικράτεια; Πού χάθηκε η πολύφημη αντιφασιστική συνείδηση μιας χώρας η οποία ενταφίασε πολιτικά τους δικτάτορες της χούντας; Πώς ανέχεται τη θανατηφόρο επίδειξη δύναμης και τα ναζιστικά συμφραζόμενα της Χρυσής Αυγής μια χώρα που πολέμησε τον ναζισμό; Πού πήγαν η εμψυχωτική επίκληση της κλασικής κληρονομιάς και οι διδαχές των προγόνων, στις οποίες εμμονικά αλλά τόσο άσαρκα καταφεύγουμε για παρηγοριά; Και, βέβαια, ποια είναι η γραμμή αμύνης μπροστά στην καταφανή απειλή εναντίον της δημοκρατίας;

Μέχρι στιγμής, η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι απογοητευτική. Κυριαρχούν τα προοδευτικά κλισέ και οι καθεστωτικές κοινοτοπίες, οι δραματικές εκκλήσεις για την αντιμετώπιση του ελαύνοντος φασισμού και οι άσαρκες διαβεβαιώσεις (δηλώσεις Δένδια) ότι η Πολιτεία δεν θα ανεχτεί Τάγματα Εφόδου και συναφείς δραστηριότητες. Φευ! Απουσιάζουν εντελώς τα απολύτως απαραίτητα: συγκροτημένη πολιτική για το μεταναστευτικό εκ μέρους της Πολιτείας και εγκατάλειψη των τραγικών και ετοιμόρροπων αναλύσεων της Αριστεράς για το μείζον αυτό θέμα. Συγκεκριμένα:

* Σχέδιο: τα κατά καιρούς γιουρούσια, με κορύφωση τον «Ξένιο Δία», δεν συνιστούν πολιτική παρέμβαση. Η Πολιτεία απέφυγε επιμελώς από παλιά να καταστήσει το ελληνικό πρόβλημα ευρωπαϊκή υπόθεση. Όχι μόνο ψήφισε το εγκληματικό Δουβλίνο ΙΙ, αλλά ακόμη και τώρα -ναι, τώρα!- ετοιμάζεται να δεχθεί μοιρολατρικά τις εξίσου επαχθείς ρυθμίσεις του Δουβλίνου ΙΙΙ. Το είπε προχθές ο κ. Δένδιας: «Τα πράγματα δεν είναι καλά». Και αντί να προκληθεί σεισμός, να ζητηθούν αμέσως εξηγήσεις και λεπτομέρειες για την πορεία των συζητήσεων, το θέμα πέρασε στα ψιλά… Εννοείται πως ούτε ο πρωθυπουργός στη συνάντηση με τη Μέρκελ έθεσε το μείζον αυτό θέμα ούτε ουδείς έλλην αρμόδιος (ευρωβουλευτής, υπουργοί κ.ά.) ασχολήθηκε σοβαρά με τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη. Κι έτσι, η ανυπεράσπιστη Ελλάδα, που δέχεται το 80% των μεταναστών οι οποίοι βάζουν πλώρη για την Ευρώπη, θα συνεχίσει να επιβαρύνεται καταλυτικά, ειδικά και λόγω των εξελίξεων στη Συρία.

* Κλισέ: η χασμώμενη Αριστερά ποτέ δεν κατάλαβε τη δυναμική του μεταναστευτικού. Οχυρωμένη στο κάστρο καταγωγικών αρχών και διακηρύξεων (αλληλεγγύη, διεθνισμός κ.λπ.), δεν κατανόησε ότι με τις μονομερείς απόψεις και τη συμπεριφορά της υπονομεύει δραστικά τις αρχές αυτές. Τις πυρπολεί! Ποτέ δεν παραδέχτηκε, π.χ., ότι το μεταναστευτικό αποτελεί μείζον θέμα για τη χώρα. Βολεμένη στη μερικότητα πραγματικών στοιχείων (π.χ., όντως οι χειμαζόμενοι μετανάστες πρόσφεραν στην ελληνική οικονομία, όντως η εγκληματικότητα δεν οφείλεται αποκλειστικά στους μετανάστες κ.λπ.), δεν έβλεπε ότι το μεταναστευτικό θα λειτουργήσει σωρευτικά -και εκρηκτικά-, προσφέροντας προνομιακό πεδίο στη Χρυσή Αυγή και στον ακροδεξιό λόγο…

Στο ίδιο μήκος κύματος και λογής διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί και γραφιάδες. Άλλοι αποδίδουν την επέλαση της Χρυσής Αυγής στην… αντιμνημονιακή ρητορεία (!), λες και η ρητορεία είναι το πρόβλημα και όχι το ίδιο το Μνημόνιο, και άλλοι στην προϊούσα απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής. Λες και δεν υπονόμευσαν και έφθειραν ανεπανόρθωτα την πολιτική οι κατά καιρούς κυβερνώντες, οι οποίοι ολολύζουν τώρα παριστάνοντες τους θεματοφύλακες της δημοκρατικής νομιμότητας… Ορισμένοι, δε, έφτασαν στο σημείο να πουν ότι για την άνθηση της Χρυσής Αυγής ευθύνεται «το δημοφιλές ιδεολόγημα της ελληνικής φυλετικής υπεροχής», επικαλούμενοι προς τούτο τις ανοησίες μιας αθλήτριας για το DNA των Ελλήνων… Δεκάδες παρόμοιες δηλώσεις ξένων αθλητών, πολιτικών και διανοουμένων από άλλες χώρες διέλαθον της προσοχής των εν λόγω κυρίων…

Ναι, η οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό και η απαξίωση της πολιτικής θρέφουν τη Χρυσή Αυγή, η οποία -όπως έχουν σήμερα τα πράγματα- δεν αποκλείεται να εκτιναχτεί εκλογικά και να καταστεί ρυθμιστική πολιτική δύναμη… Οι εκκλήσεις για αντιφασιστική επαγρύπνηση δεν αρκούν. Όσο αιμορραγεί η πατρίδα και παιδιαρίζουν οι πολιτικοί, συντηρητικοί τε και προοδευτικοί, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για φαιό κατακλυσμό…