«Το λόμπι της δραχμής»…
Πλήρης η επιτυχία των επισκέψεων του Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο και στο Παρίσι ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ. Το αναγνώρισε, ψελλίζοντας την Τρίτη «ναι, ναι», και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον οποίο ενημέρωσε για τα δύο ταξίδια του. Ενημέρωση που την… αξιοποίησε και για να… κατακεραυνώσει τον Τσίπρα. «Το λόμπι της δραχμής», είπε, ηττήθηκε κατά κράτος, ή κάτι ανάλογο –την ακριβή διατύπωση δεν την έχω πρόχειρη αυτήν τη στιγμή–, υπονοώντας ότι ο Τσίπρας είναι ο… επικεφαλής αυτού του λόμπι! Πρόκειται για ολοφάνερη ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πει κατά κόρον, και εξακολουθεί να λέει, ότι η αδιέξοδη μνημονιακή πολιτική –η πολιτική, δηλαδή, του Σαμαρά– θα οδηγήσει μοιραία στη δραχμή. Κάτι που ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ως θιασώτης και ο ίδιος του ευρώ. Τελεία και παύλα.
Προσωπικά πιστεύω –και δεν είμαι ο μόνος, αφού αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός εκείνων που εκφράζουν ανάλογη άποψη– ότι η παραμονή μας στο ευρώ (με τις επιπλέον θυσίες που συνεπάγεται) θα είναι Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. Στις 19 Αυγούστου έγραφα σʼ αυτήν τη στήλη: «Μας έχουν πιπιλίσει το μυαλό ότι οι ʽʽεταίροιʼʼ μας δεν διαθέτουν νομικές δυνατότητες για να μας εκδιώξουν από το ευρώ. Και αυτό ικανοποιεί μόνο τους αφελείς και τους λεφτάδες. Το αντίθετο είναι το ζητούμενο για τους εξαθλιωνόμενους και καταδυναστευόμενους Έλληνες. Η δυναμική απεμπόληση του ευρώ. Κάτι που –άλλον τρόπο δεν βλέπω– μόνο με εξέγερση διαρκείας μπορεί να επιτευχθεί και ταυτόχρονη στάση (όχι ΠΑΥΣΗ) πληρωμών. Γεγονός που ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΑΛΩΒΗΤΟΥΣ ΤΟΥΣ… ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΥΣ “ΕΤΑΙΡΟΥΣ” μας».
Την τελευταία αυτή διαπίστωση την υιοθετούν –ουδόλως μη αναμενόμενο– παράγοντες και εφημερίδες της ξένης. Φοβούνται την ενεργοποίηση του συνδρόμου του «ντόμινο», χωρίς να μνημονεύουν ρητά την εν λόγω ενεργοποίηση, αλλά έμμεσα. Ενδεικτικά παραδείγματα: η υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας και η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt».
Το μεγαλύτερο γερμανο-ελληνικό σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης είναι το σκάνδαλο της Siemens. Η ιδιωτική συμφωνία με αντίτιμο πενταροδεκάρες για την Ελλάδα (αντί δύο δισ. ευρώ που είχε αποφασίσει ομόφωνα η αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή) –έγκλημα ολκής η αιφνίδια κατάργηση του πορίσματος αυτού εκ μέρους του Στουρνάρα την ημέρα της μετάβασης του Σαμαρά στο Βερολίνο– αποτέλεσε το καλύτερο δώρο για τη Μέρκελ. Δώρο που της επιτρέπει να λέει σήμερα ότι «ματώνει η καρδιά του καθενός», άρα και της ίδιας (!), «από τις περικοπές στους συνταξιούχους στην Ελλάδα»…
Η αντιπολίτευση στη Βουλή, με μπροστάρη τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεμπρόστιασε και κατατρόπωσε τον απολογούμενο μέγα… πατριώτη Στουρνάρα τη Δευτέρα. Ανάμεσα σε όλες τις εξαίρετες αγορεύσεις ξεχώρισε η καταπελτική επιχειρηματολογία της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ιδού το ακόλουθο μικρό δείγμα: «Το σκάνδαλο της Siemens αποτελεί επιχείρηση διάβρωσης του Ελληνικού Δημοσίου» (…) Αποτελεί «συστηματική παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και έχει τα χαρακτηριστικά οργανωμένου εγκλήματος, που διώκεται εσωτερικά από την εθνική νομοθεσία αλλά και διεθνώς επί τη βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και των διεθνών συμβάσεων. Στοιχειοθετεί πλήρως τα ποινικά αδικήματα της απιστίας, της παράβασης καθήκοντος, της παθητικής και ενεργητικής δωροδοκίας, του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και του αθέμιτου ανταγωνισμού». Πρόσθεσε επίσης, επιτιθέμενη στην… εξόχως ρωμαλέα τρικομματική κυβέρνηση, ότι «έσπευσε να αποδεχτεί έναν λεόντειο συμβιβασμό»…
Την Τετάρτη, ενώ ο δικολάβος Κουβέλης και ο φαφλατάς Βενιζέλος θέτουν συνεχώς υποτιθέμενες «κόκκινες γραμμές», το φερέφωνο του Σαμαρά, Στουρνάρας, δήλωσε κυνικά ότι «όταν έχεις να κόψεις 11,5 δισ. ευρώ, κόβεις από παντού»!
Την Πέμπτη σημειώθηκε το ΚΛΟΥ των τρεχόντων γεγονότων, σύμφωνα με την «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ»: Αίτηση επίσημης άδειας μετάβασης στο εξωτερικό ζήτησε από τη Βουλή ο Γ. Παπανδρέου, υπό τους γέλωτες βουλευτών και το εύγλωττο μειδίαμα του προεδρεύοντος Θανάση Νάκου. Κατά… σύμπτωση, για το ίδιο χρονικό διάστημα έχει ζητήσει άδεια από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο αδερφός του, Αντρίκος Παπανδρέου. Με δεδομένο ότι βρίσκεται σε εξέλιξη την περίοδο αυτή η έρευνα των Οικονομικών Εισαγγελέων Πεπόνη και Μουζακίτη εξ αφορμής της κατάθεσης Ρουμελιώτη, σύμφωνα με την οποία η δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας μας είναι ανέφικτη για το ΔΝΤ, ορισμένοι έσπευσαν να συναγάγουν εμφανή συμπεράσματα. Περιέργως, η αίτηση άδειας του Γ. Παπανδρέου συνέπεσε με τη γνωστοποίηση της κλήτευσης πέντε πολιτικών προσώπων να καταθέσουν για την εν λόγω υπόθεση. Και κλείνω το σημερινό άρθρο με την ακόλουθη μονοσήμαντη και ουδόλως συσκοτιστική ατάκα βουλευτή της ΝΔ: «Φαντάζομαι ότι θα επιστρέψει». (Εμείς το φανταζόμαστε, άραγε;)