επί του πιεστηρίου
Ωραία αγάπη μάς έχει ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για τον Λευκό Οίκο, στις εκλογές του Νοέμβρη. Δεν θα γίνουμε Ελλάδα, είπε… Είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Ελπίζω οι συμπατριώτες μας, οι Ελληνοαμερικανοί, να δώσουν την απάντησή τους στις κάλπες…
Πάλι καλά, πάντως, που οι εταίροι μας άρχισαν να ξυπνάνε… Και δηλώνουν τώρα ευθέως ότι η Ευρώπη ξεκινάει από την Αθήνα.
Συνεχώς μιλάνε για τον δημόσιο τομέα, «όχι» σε απολύσεις, σε περικοπές, μακριά από λουκέτα σε οργανισμούς και κατάργηση προνομίων. Μπαίνει όμως η απορία, που θέτουν πολλοί. Από τους 1.500.000 άνεργους πόσοι προέρχονται από το Δημόσιο; Χωρίς περιστροφή, θα πούμε: ούτε ένας.
Στη ΔΕΘ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας θα παρουσιάσει τη συνέχεια της πρότασης του προεκλογικού προγράμματος που ανακοίνωσε στην «Αθηναΐδα». Τώρα, όπως μας λένε στενοί συνεργάτες του, θα πει το τι ουσιαστικό θα έκανε αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση. Θα έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον.
Έχει και τα καλά του το Μνημόνιο. Ξαναγίνονται ελληνικές οι ποδοσφαιρικές ομάδες μας. Στέρεψε ο πακτωλός των εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά ξένων παικτών, που μέχρι και στη Δʼ κατηγορία παίζανε όλες οι φυλές εκτός από την ελληνική και τώρα αναγκάστηκαν οι ΠΑΕ να στραφούν στην πραγματική πηγή «παραγωγής» ελλήνων ποδοσφαιριστών, που είχαν μείνει στα αζήτητα. Με αποτέλεσμα να χάνονται ταλέντα. Φτάσαμε στο σημείο και οι 11 να είναι ξένοι, όπως η ομάδα του Άρη! Αξιόλογοι παίκτες δεν ήρθαν στην Ελλάδα. Εκτός λίγων, όχι παραπάνω από 10, όλοι οι άλλοι ήταν προ της αποστρατείας, της σύνταξης, και αρκετοί με προβλήματα από παλιά χτυπήματα. Και αυτοί που τα οικονομούσαν ήταν οι μεσάζοντες και οι μάνατζερ των ξένων παικτών.
Τώρα, το ποδόσφαιρο πρωτίστως, αλλά και το μπάσκετ και το βόλεϊ είναι η ευκαιρία για να ξαναβγάλουν μεγάλους έλληνες παίκτες.
Παραμένει εν ζωή, αυτόνομο, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τουλάχιστον μέχρι τον Νοέμβριο. Από κει και πέρα άγνωστο το τι θα γίνει. Ακούγεται ότι θα πάει στην Εθνική Τράπεζα. Εν λειτουργία παραμένουν η Τράπεζα Κύπρου και η Millenium. Να φύγουν, άδεια δεν τους δίνει η Τράπεζα της Ελλάδος. Πρώτα θα προχωρήσουν σε ανακεφαλαιοποίηση, για την οποία χρειάζονται από 150 εκατ. ευρώ η καθεμιά και μετά μπορούν να κλείσουν ή να πάνε σ’ άλλα μέρη.
Τα μάθατε τα νέα; Σε κρίση και οι γκαλερί… Οι συλλέκτες, κυρίως οι νεόκοποι, μικρότερου βεληνεκούς, όπως χαρακτηριστικά διαβάζω, έχουν εξαφανιστεί… Στάση πληρωμής έκαναν και αυτοί οι κακομοίρηδες. Δεν έχουν λεφτά για αγορά έργων τέχνης, που είχε ανθήσει στα χρόνια της αφθονίας χρήματος… Άνεργοι και οι ζωγράφοι… Ρε, τι πάθαμε… Σε κατάρρευση και οι νεόπλουτοι, που χωρίς πίνακα Τσαρούχη και Φασιανού δεν μπορούσαν να ζήσουν, να τους επιδεικνύουν στην παρέα τους, στους καλεσμένους, για να ανεβαίνει το πρεστίζ τους στην… πιάτσα…
Ενώ η Αστυνομία μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες εξιχνίασε και συνέλαβε τον δράστη της αποτρόπαιης εγκληματικής πράξης κατά του 15χρονου κοριτσιού στην Πάρο και του ενός από τους ληστές του εκεί υποκαταστήματος της Alpha Bank, που αποδείχθηκε ότι ήταν και μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης των Πυρήνων της Φωτιάς, πάνε κοντά δύο χρόνια και ακόμη δεν εντόπισε ποιοι έκλεψαν από την Εθνική Πινακοθήκη τον πίνακα του Πικάσο. Η Αστυνομία στην περίπτωση αυτή είναι ανίκανη; Ή μήπως κάποιος του χώρου είναι μπλεγμένος και απολαμβάνει υψηλής προστασίας;
Για τους 34 απεργούς εργάτες ορυχείων λευκόχρυσου στη Νότια Αφρική, που σχεδόν εν ψυχρώ κυριολεκτικά εκτελέστηκαν από τους αστυνομικούς δεν ακούσαμε λέξη αντίδρασης από τον ηγέτη των μαύρων Νέλσον Μαντέλα. Άραγε, αυτό ήταν το όραμά του για την πατρίδα του; Και τον λαό του;
Έκοψε και το εμφιαλωμένο νερό ο Έλληνας. Χρόνο με τον χρόνο καταφεύγει στη βρύση… Το 2011 η μείωση της κατανάλωσης έπεσε στο 8%, σύμφωνα με έρευνα της ICAP. Το 2010 η μείωση ήταν στο 4,5%. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το κάθε νοικοκυριό κόβει τα πάντα; Στα υπουργεία, στο Μαξίμου και στους δημόσιους οργανισμούς προφανέστατα συνεχίζουν να πίνουν νερό εμφιαλωμένο.
Στην ίδια έρευνα επισημαίνεται ότι «οι δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις συμπιέζουν το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών, έχουν επηρεάσει γενικότερα και τις πωλήσεις προϊόντων μέσω των σούπερ μάρκετ». Αυτό βέβαια δεν χρειαζόταν καμία έρευνα για να διαπιστωθεί. Το ζει το κάθε σπίτι. Εκείνο που θα έπρεπε η ICAP να καταγράψει είναι το πόσο έχουν ανέβει οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, παρά την ανεργία και τη συρρίκνωση των αποδοχών. Όμως κάτι τέτοιο θα έθιγε, θα δημιουργούσε προβλήματα στους εργοδότες…