Βγάζουν 3.000 ευρώ την ημέρα!
Ακόμη κι αν παραβλέψουμε το σοβαρό ζήτημα που προκύπτει, καθώς για πολλούς στην Τουρκία είναι παράδοξο και ενοχλητικό η ενασχόληση με τις βίζες, έστω και εμμέσως, να συνδέεται με ανθρώπους που έχουν σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τίθεται ένα ακόμη σοβαρό ερώτημα.
Ένα Γενικό Προξενείο φορτωμένο με υπαλλήλους για λόγους μάλλον συμβολικούς δεν θα μπορούσε να οργανωθεί, ώστε να κάνει με ίδιες δυνάμεις την έκδοση των θεωρήσεων; Και μάλιστα με μια μικρή επιβάρυνση, και φθηνότερες θα ήταν οι θεωρήσεις για τους ενδιαφερομένους και το υπουργείο Εξωτερικών θα είχε μια πρόσθετη πηγή εισοδημάτων. Τουλάχιστον θα δικαιολογούσε τους μισθούς των τεσσάρων και πέντε χιλιάδων ευρώ σε υπαλλήλους που προς το παρόν θαυμάζουν τα αξιοθέατα της Πόλης και αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία, τότε που υπήρχε πράγματι η ανάγκη ενός πολυπρόσωπου και ισχυρού ελληνικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη.
Και εκεί ρουσφέτια;
Μια και είπαμε για «πολυπληθή» προξενεία, να μην ξεχάσουμε και την περίπτωση Αργυροκάστρου. Η σημασία του είναι προφανής λόγω της ελληνικής μειονότητας, αν και η κεντρική ελληνική πολιτική έναντι της Αλβανίας έχει πρακτικά ακυρώσει τον ρόλο που είχε στο παρελθόν η συγκεκριμένη διπλωματική αρχή. Παρ’ όλα αυτά, το Γενικό Προξενείο όχι μόνο είναι υπερπλήρες, αλλά έχει και υποτιθέμενο «επιτόπιο» προσωπικό, το οποίο όμως δεν προέρχεται από τη Βόρεια Ήπειρο, αλλά από τα Ιωάννινα.
Δεν θέλω να πιστέψω τις κακές γλώσσες, αλλά φαίνεται ότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, που ξέμειναν εκεί ως ρουσφέτια επιφανών πολιτικών του Νομού Ιωαννίνων, απλώς περνούν τα σύνορα μερικές φορές την εβδομάδα για να δικαιολογούν την αποζημίωση εξωτερικού, που φθάνει σχεδόν τις τέσσερις χιλιάδες ευρώ.
Την ίδια στιγμή υπάρχει η πρεσβεία μας, π.χ., στην Τεχεράνη ή στο Τόκιο με μόλις δυο διπλωματικούς…
****
— Τακτοποίηση εκκρεμοτήτων σε νέο Ανώτατο Υπηρεσιακό, που θα γίνει εκτός απροόπτου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Ήδη έχουν καταγραφεί από τη Διεύθυνση Προσωπικού οι πρεσβείες που αδειάζουν το επόμενο διάστημα και ας ελπίσουμε ότι δεν έχει γίνει ήδη και η μοιρασιά τους. Μεταξύ των πόστων που αδειάζουν είναι Παρίσι, Βερολίνο, ΜΑ ΕΕ, ΜΑ ΟΑΣΕ, ΜΑ Στρασβούργου, ΜΑ ΟΗΕ, Μαδρίτη κ.ά. και, όπως καταλαβαίνετε, για τέτοια φιλέτα και τέτοιους δύσκολους καιρούς, για να υπηρετείς στην Κεντρική Υπηρεσία με μισθό έως 2.000 ευρώ, θα γίνει η μεγάλη «σφαγή».
— Το θέμα είναι εάν θα βρεθούν τα κονδύλια για τόσες μετακινήσεις. Πάντως, το μήνυμα στάλθηκε από το ΥΠΕΞ, καθώς ο διευθυντής Προσωπικού Μ. Διάμεσης, ζητώντας να ενημερωθεί η Υπηρεσία αν συντρέχει λόγος παράτασης της παραμονής υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό στη θέση τους, δεν κρύβει το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που υπάρχει με τις μετακινήσεις.
— Απλώς θα πρέπει να συνυπολογισθεί και το αντίστοιχο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν υπάλληλοι που έπειτα από χρόνια παραμονής στην ΚΥ περίμεναν τώρα τη μετακίνησή τους σε πόστο του εξωτερικού. Επειδή το ζήτημα είναι σοβαρό και δίνει την εντύπωση δημιουργίας υπαλλήλων «δύο ταχυτήτων», θα πρέπει να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και στοιχειώδη αντικειμενικά κριτήρια στις αποφάσεις είτε για υπέρβαση ανώτατου ορίου παραμονής στο εξωτερικό είτε για μετακίνηση στο εξωτερικό.
— Συγκρατούμε την ευαισθησία του ΥΠΕΞ για τα θέματα που αφορούν τη Λιβύη, που δικαιολογεί έτσι τη συνάντηση του λίβυου πρέσβη στην Αθήνα με τον υφυπουργό κ. Κούρκουλα, ενώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε υπάρξει και τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Αβραμόπουλου με τον λίβυο ομόλογό του. Όμως πρέπει να είναι σαφές ότι τα συμφέροντα της Ελλάδας στην περιοχή δεν περιορίζονται μόνο στην εξόφληση των οφειλών του λιβυκού κράτους σε μεγαλοκλινικάρχες που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την κρίση και να θεραπεύσουν τραυματίες, πραγματικούς και πλασματικούς, και τώρα ψάχνουν να βρουν ποιος θα εξοφλήσει τα τιμολόγια.
— Το πρόβλημά τους πρέπει φυσικά και να αντιμετωπιστεί, αλλά προέχει να βρεθεί επαφή με την Τρίπολη για την αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ των δυο χώρων και για να υπάρξει συνέχεια στις συνομιλίες για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ τους.
— Πώς το είπε αυτό ο Νίκος Αναστασιάδης, πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος για την προεδρία της Κύπρου, για τη στάση του το 2004; Ήταν mea culpa, είπε ο κ. Αναστασιάδης, αναφερόμενος όχι φυσικά στη στάση του υπέρ του Σχεδίου Ανάν, αλλά στην ακόμη πιο προσβλητική για τον κυπριακό λαό επιλογή του να καταγγείλει το δημοψήφισμα ως μη νόμιμο και νόθο…
Ξέχασαν τόσο γρήγορα…
Κι αν κάποια μέλη του ΔΗΣΥ θέλουν για προφανείς λόγους να καταπιούν την προσβολή αυτή του κ. Αναστασιάδη προς τον κυπριακό λαό, αυτό που είναι πραγματικά απαράδεκτο είναι ότι με τον κ. Αναστασιάδη ετοιμάζεται να συνεργασθεί το ΔΗΚΟ, το κόμμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, που σήκωσε το κύριο βάρος της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν, εναντίον του οποίου είχε στραφεί με τις καταγγελίες του ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.
—Δυστυχώς, στην ηγεσία του ΔΗΚΟ φαίνεται ότι κυριαρχούν ο καιροσκοπισμός και η ικανοποίηση προσωπικών συμφερόντων και δευτερευόντως το εθνικό θέμα, το οποίο οδηγείται πλέον σε οριακό σημείο.
• Οι διαρροές και οι δηλώσεις τούρκων και τουρκοκύπριων αξιωματούχων ότι οι συνομιλίες για το Κυπριακό δεν μπορεί να συνεχίσουν στο διηνεκές και ότι θα αναζητηθεί στρατηγική για αναβάθμιση του ψευδοκράτους δεν είναι πια απλά λόγια. Εξάλλου και ο διεθνής παράγοντας και κυρίως σημαντικές χώρες της ΕΕ δεν κρύβουν την ανησυχία τους για το βραχυκύκλωμα που προκαλεί στις ευρωτουρκικές σχέσεις το Κυπριακό, ενώ οι συνήθεις «ευαίσθητες» χώρες του Βορρά βλέπουν με όλο και μεγαλύτερη συμπάθεια την «αδικία» εις βάρος των Τουρκοκυπρίων.
—Η Τουρκία φυσικά έχει τώρα να ασχοληθεί με σημαντικότερα ζητήματα, όπως είναι η Συρία και η κουρδική απειλή, αλλά στις προτεραιότητές της παραμένει πάντοτε ψηλά το Κυπριακό: όχι τόσο το θέμα της επίλυσής του όσο της εξασφάλισης τουρκικής επιρροής και ελέγχου στην Κυπριακή Δημοκρατία και στις ενεργειακές πηγές της.