Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
• Η γενικότερη τάση στην αγορά εδώ και πάνω από δύο χρόνια είναι πτωτική. Μια απλή παράθεση αριθμών, μια αναδρομή από τα επίπεδα στα οποία είχε διαμορφωθεί ο Γενικός Δείκτης πριν από την υπαγωγή της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης και στο περιβόητο Μνημόνιο σε σύγκριση με τα σημερινά επίπεδα των 600 και κάτι μονάδων, είναι αρκετή για να… μελαγχολήσει κανείς.
• Το ότι η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά συνεχίζει επί μήνες, επί χρόνια ουσιαστικά, να κινείται σε αρνητικό έδαφος δεν είναι είδηση. Είδηση θα ήταν να ξέφευγε, έστω για λίγο, από την ευθεία σύνδεσή της με τη γενικότερη οικονομικο-πολιτική συγκυρία, με τις εξελίξεις στο μέτωπο των σχέσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους ευρωπαίους εταίρους της. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει, πολύ περισσότερο τη δεδομένη χρονική στιγμή, κατά την οποία οι εξελίξεις στο πολιτικό μέτωπο θα προδιαγράψουν το άμεσο μέλλον της Ελλάδας. Της Ελλάδας όχι μόνον ως οικονομίας, αλλά ως κοινωνίας, ως έθνους, ως λαού. Καθώς εκείνοι που από την όλη κρίση στέκονται μόνον στις άμεσες οικονομικές επιπτώσεις, μάλλον χάνουν τη συνολική εικόνα και δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των περιστάσεων.
• Επί της ουσίας, αυτήν την περίοδο, μέσα στις επόμενες λίγες ημέρες, κρίνεται το άμεσο μέλλον της Ελλάδας. Και η συγκυρία αλλά και οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις δεν επιτρέπουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας. Κάτι που προφανώς βαρύνει ιδιαίτερα στη συμπεριφορά των επενδυτών, με το αποτέλεσμα να καταγράφεται στις επιδόσεις του ΧΑ.
• Στην παρούσα φάση και με αφετηρία τις προηγούμενες δέκα συνεδριάσεις, περίπου, είδαμε μια προσπάθεια απομάκρυνσης της αγοράς -σωστότερα του Γενικού Δείκτη- από τα χαμηλά και από το ψυχολογικό επίπεδο των 600 μονάδων. Εδώ και μέρες το ΧΑ κλείνει πάνω από αυτό, πλην όμως κάτω από τις 650 μονάδες. Πριν βιαστεί κανείς να θεωρήσει αυτήν την εξέλιξη αμελητέα, ας αναρωτηθεί τι σημαίνει σε ποσοστιαία μεταβολή μια διαφορά 10 ή 15 μονάδων σε αυτά τα επίπεδα της αγοράς, σε τόσο ρηχή και «στεγνή» αγορά!
• Είναι προφανές πως όλα επιτυγχάνονται με ελάχιστες κινήσεις και κομμάτια και με τοποθετήσεις σε ομοίως ελάχιστα, επιλεγμένα χαρτιά, πλην όμως εδώ που έχουμε φτάσει το ζητούμενο είναι αρχικά να «διασωθεί» στοιχειωδώς η αγορά, να «γραφτούν» κάποια κλεισίματα έστω και οριακά υψηλότερα και να επιχειρηθεί μια πρώτη σταθεροποίηση, έστω σε τόσο χαμηλά επίπεδα τιμών. Το ζητούμενο είναι να «επιπλεύσουμε» για όσο διάστημα χρειαστεί έως ότου βρεθεί μια συνολική και πειστική απάντηση στην κρίση και αρχίσει να «ξανακινείται» η πραγματική οικονομία. Από κει και μετά μπορούμε να αυξήσουμε τις απαιτήσεις, τώρα όχι!
ΥΓ1: Εάν ψάξει κανείς να βρει θετικά στοιχεία στην όλη συγκυρία και διεθνώς, καλό θα ήταν να έχει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά του για τις εξελίξεις στην Ισπανία ή και στην Ιταλία τις επόμενες ημέρες. Εάν κάποια από τις δύο αυτές χώρες -και δη η πλέον «ύποπτη» Ισπανία- τελικώς όντως καταφύγει στη στήριξη της Ευρωζώνης και υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς χρηματοδότησής της, τότε τα δεδομένα ΚΑΙ για την Ελλάδα αλλάζουν δραματικά. Και μάλλον όχι προς το καλύτερο – εάν φυσικά πιστέψουμε το ρεπορτάζ και της «Daily Mirror» και των «Times»!
ΥΓ2: Έμπειροι παράγοντες της αγοράς εξακολουθούν μέχρι σήμερα να θεωρούν πως η αγορά μας ΔΕΝ έχει κανένα δεδομένο ή στοιχείο για να κρατιέται στα σημερινά επίπεδα τιμών. Οι ίδιοι παράγοντες τονίζουν πως ό,τι γίνεται το τελευταίο διάστημα στο ΧΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια κάποιων να τοποθετηθούν τώρα με την ελπίδα της άμεσης «αποκόμισης κερδών». Με δυο λόγια, οι περί ων ο λόγος χρηματιστηριακοί παράγοντες «ποντάρουν» τα λεφτά τους σε μια τελική αίσια έκβαση της προσπάθειας της κυβέρνησης να διαχειρισθεί την κρίση και κυρίως να πείσει τους εταίρους μας να μας δώσουν «χάρη» και να συνεχίσουν να μας στηρίζουν. Ίδωμεν…