Ο «Θεόφιλος της Τζιάς» ωθείται σε… αυτοκωνείαση!

Μόνο η φράση αυτή του Ιησού οδηγούμενου στον τόπο του μαρτυρίου Του, τον Γολγοθά, υπό τους ραβδισμούς των Ρωμαίων στρατιωτών και τις έμπρακτες και λεκτικές αποδοκιμασίες του όχλου υπό την καθοδήγηση των Φαρισαίων και των Γραμματέων, είναι δυνατόν να απεικονίσει το Μαρτύριο του Ντελαπίτσα, κατά κόσμον Αντώνη Κοζαδίνου, σκωπτικώς αυτοχαρακτηριζόμενου «ποιητή, ζωγράφου και κατ’ ανάγκην σκουπιδιάρη», επί δεκαοκταετία συμβασιούχου υπαλλήλου καθαριότητας του Δήμου Κέας και νυν ανέργου, θύματος στον βωμό του «πελατειακού καθεστώτος», της Δημοτικής Αρχής της νήσου!

Λαϊκός ποιητής και ζωγράφος, με έργο καλλιτεχνικό που αποθαυμάζεται όχι μόνο από τους επαΐοντες, αλλά και από την πολυάριθμη «Αθηναϊκή Παροικία», καθώς και την αντίστοιχη «Διεθνή Παροικία» (Άγγλων, Γάλλων, Αμερικανών και Πορτογάλων) εραστών της Νήσου του Σιμωνίδη του Κείου, αλλά, κατά δυστυχία του, δεν ανήκει στα πολυμελή «σόγια» που προσπορίζουν ψήφους στους τοπικούς άρχοντες (!) και ως εκ τούτου, κατά το αρχαιότατο έθιμο, το «Κείον το νόμιμον»*, παραπέμπεται, λίγους μήνες πριν συγκεντρώσει τον προσδιοριζόμενο χρόνο για μια πενιχρή συνταξούλα μερικών δεκάδων ευρώων, στην… αυτοκωνείαση!

«Κείον το νόμιμον…

Η Δημοτική Αρχή της Νήσου του Βακχυλίδη -αρχαίος διάσημος Ποιητής, τέκνον κι αυτός της ευάνδρου Νήσου Κέω-, με νομικά τερτίπια που μόνο οι θιασώτες του «πελατειακού καθεστώτος» εφευρίσκουν, αποστερούν τον Ντελαπίτσα του μοναδικού πόρου ζωής που διαθέτει και ουσία τον ωθούν στην… αυτοκωνείαση!

Μάλιστα, προφανώς κατόπιν «άνωθεν εντολής, η αρμόδια υπάλληλος του Δήμου Κέας, υπεύθυνη του «Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών»(ΚΕΠ), με τρόπο σκαιό απέπεμψε τον Ντελαπίτσα, όταν προσήλθε στο ΚΕΠ να καταθέσει ένταση κατά της απόφασης της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου να διαβιβασθεί στο ΑΣΕΠ και να κριθεί η απόφαση -νομικό έκτρωμα- της Δημοτικής Αρχής.

Είναι ενδεικτικό του «πελατειακού συστήματος», το οποίο χαρακτηρίζει της ενέργειες της Δημοτικής Αρχής, ότι στη θέση του «κατ’ ανάγκην σκουπιαδιάρη» Ντελαπίτσα προσέλαβε άτομο, εκμισθωτή της δημοτικής πλαζ Ποίσες, μέλος πολυπληθούς «σογιού» ψηφοφόρων, οικονομικώς ευρώστου…

Ο Ντελαπίτσας, στα δεκαοκτώ χρόνια δουλειάς του ως οδοκαθαριστής, επί εικοσιτετραώρου βάσης, καθ’ ομολογία «Παροίκων» και Εγχωρίων, έκανε πράξη τη Λαϊκή θυμοσοφία, η «Πάστρα είναι μισή αρχοντιά». Η Χώρα, η Ιουλίδα -πρωτεύουσα του νησιού – άστραφτε από καθαριότητα. Ασβεστωμένοι δρόμοι, φροντίδα για το πράσινο, αξιοποίηση με πρωτοφανή καλλιτεχνική διάθεση και έμπνευση των κοινόχρηστων χώρων (πρώην Δημοτική Αγορά), την οποία άνευ ουδεμίας αμοιβής μετέτρεψε σ’ ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα.

Διάσημος στην Ξενιτειά…

Ιδού τι σημειώνεται στη διάσημη ιστοσελίδα των ΗΠΑ, www. Greektravel.com/greekislands/Kea/del/index.html από τον συντάκτη Matt Barett, εραστή της Κυκλαδονήσου:

«Οι τουρίστες που επισκέπτονται την Κέα, ιδιαίτερα αυτοί που έχουν παιδιά, αυτοί που διασχίζουν την πόλη της Ιουλίδας για να δουν τον διάσημο αρχαϊκό Λέοντα, εντοπίζουν στον δρόμο τους μία μικρή πλατεία με ένα μεγάλο σκάκι με πιόνια. Αυτή είναι η διάσημη πλατεία Ντελαπίτσα, μια δημιουργία του καλλιτέχνη που είναι γνωστός ως Ντελ. Πίσω από το σκάκι αυτό υπάρχουν δύο αρχαία κελιά που έχουν κτισθεί μέσα στον βράχο/τοίχο. Το ένα στεγάζει το Κέντρο Πληροφόρησης του δικτύου μονοπατιών της Κέας και το άλλο στεγάζει το εργαστήρι-γκαλερί του Ντελ. Το καφενείο ΕΝ ΛΕΥΚΩ με τα τραπέζια του που έχουν θέα στην πλατεία Ντελαπίτσα προσφέρεται για να ξεκουραστεί κανείς στον δρόμο του προς τον Λέοντα. Όταν ο τουριστικός πράκτορας Γεώργιος Γερασιμίδης ήλθε στην Κέα και είδε την πλατεία Ντελαπίτσα και μερικά άλλα έργα του Ντελαπίτσα στην Ιουλίδα της Κέας είπε: «Ο Δήμος της Κέας θα πρέπει να πληρώνει σε αυτόν τον άνθρωπο όσα και εάν ζητήσει και να τον αφήνει ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει, ώστε να μην εγκαταλείψει ποτέ αυτό το νησί, γιατί είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο αυτού του νησιού».».

Αλλά και στην ιστοσελίδα www.Kea-tzia.gr. σημειώνεται χαρακτηριστικά:

«Ενώ περιηγείστε στη Χώρα θαυμάστε όχι μόνο την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, αλλά και δείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής όπως το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Δημαρχείο και το παλιό σχολείο σχεδιασμένο από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Ernst Ziller. Επίσης επισκεφτείτε τη γκαλερί με τους πίνακες του Dellapizza, αξιόλογου καλλιτέχνη με σημαντική κοινωνική προσφορά στο νησί. Μέσα σε κάποιο σοκάκι θα δείτε ακόμα έργα του Αλέκου Φασιανού».

Η αντιμετώπιση του Ντελαπίτσα από την πλειοψηφία της Δημοτικής Αρχής και η ώθησή του στην… αυτοκωνείαση έχει διεγείρει κύμα αγανάκτησης «Παροίκων» και μη στο νησί και ήδη Επιτροπή με επικεφαλής τον διδάκτορα Υδρογεωλογίας και πρώην στέλεχος του ΙΓΜΕ, Φίλιππο Χαρμανίδη και την αρχιτέκτονα Ασπασία Ρουφογάλη, συγκρότησαν Επιτροπή Συμπαράστασης στον «Θεόφιλο της Τζιάς».

Η Επιτροπή Συμπαράστασης…

Με διαβήματα στους τοπικούς βουλευτές Κυκλάδων, το ΑΣΕΠ και κάθε αρμόδιο, ζητούν άρση της απόφασης -νομικού εκτρώματος- της Δημοτικής Αρχής και ελπίζουν ότι τόσο ο Θεόδωρος Πάγκαλος, γνωστός αμπελουργός της Τζιάς, πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και επί δεκαετίες βουλευτής και υπουργός, γνωστός εσχάτως και για τη θεωρία του και το διάσημο πόνημα του, «Μαζί τα φάγαμε», δεν θα παραστεί ανάγκη μετά την εξύμνηση για τα κλέη των «συντρόφων» του της Δημοτικής Αρχής, να εξιστορήσει 2.500 χρόνια μετά την περιγραφή του Ρωμαίου ιστορικού Σέξτου, την τελετή αυτοκωνείασης Τζιώτισσας Αρχόντισσας και την σύγχρονη… αυτοκωνείαση του διάσημου και αγαπητότατου Ντελαπίτσα, στην οποία ωθείται από τους «συντρόφους» της Δημοτικής Αρχής.

Το αυτό ελπίζεται και από την Γενική Γραμματέα του υπουργείου Παιδείας (Τομέας Πολιτισμού) και ανασκαφέα της αρχαίας Καρθαίας, κ. Λ. Μενδώνη, γνώστη του αρχαιοτάτου εθίμου «Κείον το νόμιμον», να συμπεριλάβει στις μελέτες της και την περίπτωση Ντελαπίτσα, του «Θεόφιλου της Τζιάς»…

«Δέηση στη Μάνα»…

Πάντως ο ίδιος, «ο ποιητής, ζωγράφος και κατ’ ανάγκην σκουπιδιάρης», με την τελευταία ποιητική δημιουργία του (18.8.2012), «Δέηση στην Μάννα του», παραδίδει στην Κοινή Κρίση, τις ενέργειες του «σύντροφου Δημάρχου» της Κέας.

(Διατηρείται η ορθογραφία του Δημιουργού).

«Πεσμου τη να κάνω Μάνα;
Τώρα που δεν είσαι δω…
Πέσμου τη να κάνω Μάνα
Με χτηπαει ένα θεργιω…
***
Πεσμου τη να κανω Μανα
Και πω που να κρατηθω
Μετα απω 18 χρονια
Με πεταξενε από το Δημο εξω
Σαν να ειμουνα ένα τιποτα
Ένα σκουπιδη, ένα Μηδενικο.
***
Μεμαθαις να ζω μ’ αγάπη
Να εχω πηστη και οιδανικα
Να χαρηζω την Αγαπη
Και να εχω Ανθρωπια.
Όμως την Ανθρωπια μου Μανα
την επληρωσα Ακριβα…
***
Μου καρφωσαι ο Δημαρχος στην πλατη
Ένα μαχερη… στην καρδια
με μπαμπεσια…
Αλλα ξερω τη θα κανω Μανα
Τωρα που δεν εισαι δω!!
Πολλοι θα μα μαζεβω από χαμω
Λεξης και οικονες που αλλαις
Θα γινονται ποοιματα
Και αλλαις ζωγραφηκι.
***
Και παντα θα ειμαι
ενας σκουδιαρης
Και κανεις δεν μπωρει
να μου παρει
Την σκουπα απω το χερει…
Ουτε Δημαρχος ουτε συμβουλη
Ουτε η Γραμματης… Αυτή είναι
Οικανη μονο να μου καρφωσουν
Πησοπλατα ΑΚΟΜΙ
ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ!!!
Ποιητης -ζωγραφος και ΑΙΩΝΙΑ σκουπιδιαρης
Ντελαπιτσας
Ν.ΚΕΑ 18.8.2012».