«Η Χίος τα’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα…»

Η Χίος κλαίει… Στέρεψαν τα δάκρυα από τα μαστιχόδεντρά της… Μια ακόμη σφαγή… Όπως εκείνη που είχε απαθανατίσει σ’ εκείνον τον ιστορικό πίνακα ο γάλλος ζωγράφος Ντελακρουά… Σήμερα, μετά την καταιγίδα της φωτιάς, που άφησε πίσω στάχτες, την καταστροφή αποδίδει το ποίημα του Βίκτωρος Ουγκώ, που μετάφρασε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς σε μια παράφραση του πρώτου στίχου, αντί «Τούρκοι διαβήκαν»,

«Φωτιά διαβήκε. Χαλασμός, θάνατος πέρα
ως πέρα.
Η Χίο, τα’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια
και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
Καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.»