Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1
Οι προβλέψεις όλων είναι πολύ δυσοίωνες για το φθινόπωρο που μας έρχεται. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη είναι ακανθώδη. Και από πολλούς εκφράζονται φόβοι ότι η επίλυσή τους και δύσκολη είναι, αλλά και εγκυμονεί κινδύνους διάλυσης της Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης. Ο Σεπτέμβριος έχει μια καυτή δέσμη προβλημάτων, όπως για παράδειγμα το πρόβλημα της Ελλάδος, η συνέχιση της κρίσης δανεισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας, οι προβληματικές εκλογές της 12ης Σεπτεμβρίου στην Ολλανδία και η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας σχετικά με τη νομιμότητα των Μηχανισμών Στήριξης της Ευρωζώνης από το γερμανικό Δημόσιο. Καθόσον αφορά το πρόβλημα της χώρας μας, αυτοί που γνωρίζουν τα interna της «τρόικας» προβλέπουν ότι η έκθεση των ελεγκτών για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας δεν θα είναι και τόσο ευνοϊκή για τη χώρα μας. Η έκθεση προβλέπει ότι η Ελλάδα, σύμφωνα με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τώρα, χρειάζεται περισσότερη λιτότητα (δηλαδή κούρεμα μισθών και συντάξεων και αύξηση της φορολογίας). Επίσης διαπιστώνει ότι απαιτείται να διατεθούν από την «τρόικα» περισσότερα χρήματα για τρίτο δάνειο της Ελλάδος και συγχρόνως θα πρέπει οι δανειστές να δεχθούν γενικό κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Τα προβλήματα Ισπανίας και Ιταλίας είναι γνωστά από σχόλια της στήλης μας. Οι εκλογές στην Ολλανδία είναι προβληματικές, γιατί όλα τα κόμματα έχουν ταχθεί ενάντια στη χρηματοδότηση των Μηχανισμών Στήριξης από τη χώρα αυτή. Εάν η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 12ης Σεπτεμβρίου δηλώσει αποχή από τους Μηχανισμούς Στήριξης, αυτό θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην Ευρωζώνη. Εν αναμονή λοιπόν των τελικών αποφάσεων.
2
Εκείνος που πραγματικά επιθυμεί τη διατήρηση της Ευρωζώνης ανέπαφης και χωρίς προβλήματα δανεισμού είναι ο ιταλός πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος πραγματικά μάχεται για να πετύχει το βάθεμα της αλληλεγγύης των χωρών της Ευρωζώνης με μια ενοποίηση της δημοσιονομικής τους πολιτικής και της πολιτικής δανεισμού. Έτσι, σύμφωνα με τους καλά πληροφορημένους κύκλους, ο πρόεδρος της ΕΚΤ στις Συνόδους Κορυφής Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου θα εισηγηθεί να εξεταστούν από τους ηγέτες της ΕΕ οι τρόποι και οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για να προχωρήσει η πλήρης ενοποίηση των κρατών μελών. Αυτό όμως θα δημιουργήσει την ανάγκη οι ισχυρές οικονομίες της Ευρωζώνης να χρηματοδοτήσουν την ΕΚΤ για να ανταποκριθεί στον ρόλο τού συντονιστή τής πλήρους ενοποίησης. Πολλοί φοβούνται ότι εδώ θα διαφωνήσει η Μέρκελ, περισσότερο για λόγους πολιτικούς, δεδομένου ότι η πλειονότητα των πολιτών της Γερμανίας έχουν ταχθεί ενάντια στην αύξηση της συμμετοχής της χώρας τους στη χρηματοδότηση των Μηχανισμών Στήριξης. Και δεν είναι μόνο οι πολίτες που διαφωνούν. Και μέσα στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης υπάρχουν διαφωνίες, οι οποίες τροφοδοτούνται από τη δυσκολία του ελληνικού προβλήματος. Και η κ. Μέρκελ φαίνεται ότι προσπαθεί να προσφέρει την Ελλάδα θυσία στον βωμό της τόνωσης της δικής της δημοτικότητας. Παρά το γεγονός ότι το χρέος της Ελλάδος είναι παρωνυχίδα μπροστά στο συνολικό χρέος της Ευρωζώνης, αφού καλύπτει μόνο το 3% αυτού του χρέους.
3
Η Ελλάδα βγάζει στο σφυρί τα λιμάνια της και τις μαρίνες, σε τιμή ευκαιρίας βέβαια λόγω της κρίσης. Όποιοι νομίζουν ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για αγορές λιμανιών, αεροδρομίων και τουριστικών εγκαταστάσεων είναι γελασμένοι. Ήδη πολλοί τούρκοι επιχειρηματίες και κερδοσκόποι-επενδυτές περιμένουν με αγωνία την προκήρυξη των διαγωνισμών εκποίησης. Οι πληροφορίες που υπάρχουν είναι ότι ένας μεγάλος τουρκικός επιχειρηματικός όμιλος ενδιαφέρεται ζωηρά για την αγορά ελληνικών λιμανιών. Φαντάζεστε να πουληθεί το λιμάνι π.χ. της Ραφήνας σε Τούρκους; Θα μπορούν τότε τα τουρκικά πλοία να καταπλέουν ελεύθερα στο λιμάνι της Ραφήνας, που θα είναι πλέον δικό τους. Το ίδιο θα συμβεί και σε πολλά νησιά του Αιγαίου, όπως για παράδειγμα η Ρόδος ή η Μυτιλήνη, ή άλλα μεγάλα νησιά που γειτονεύουν με την Τουρκία. Αν πουληθούν και τα αεροδρόμια, η Ελλάδα θα ασκεί πολύ περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα. Στην ουσία οι αγοραστές είναι αυτοί που θα έχουν την επικαρπία κι εμείς θα διαθέτουμε την υψηλή κυριότητα. Άραγε τα σκέφτηκαν αυτά ο κ. Βενιζέλος, που ανέλαβε την υποχρέωση της εκποίησης, και ο κ. Σαμαράς, που με φανατισμό υλοποιεί τις υποχρεώσεις των άλλων;