Διά χειρός…
… του διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση από το κυριακάτικο σχόλιό του με τίτλο «Η Ευρώπη ή θα αλλάξει ή θα πεθάνει».
Κάποια στιγμή οι κοινωνίες θα σκάσουν…
«Είναι προφανές ότι η ετεροβαρής σχέση μεταξύ του φτωχού Νότου και του πλούσιου Βορρά δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς να προκαλέσει μεγάλες αναστατώσεις και γεγονότα ανεξέλεγκτα. Ήδη τα πολιτικά συστήματα των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου δοκιμάζονται, οι κυβερνήσεις τους κλονίζονται, οι κοινωνίες επίσης συσσωρεύουν ένταση και οργή, το κακό θα γίνει αν δεν υπάρξουν γρήγορες αλλαγές στην ευρωπαϊκή πολιτική.
Οι φυγόκεντρες τάσεις θα πολλαπλασιασθούν, οι κοινωνίες κάποια στιγμή θα σκάσουν και θα απαιτήσουν μαζικά επιστροφή στα εθνικά νομίσματα. Και στην περίπτωση αυτή κανείς δεν θα γλιτώσει.
Η Ευρώπη θα βυθιστεί τουλάχιστον για δέκα χρόνια σε ύφεση και παρακμή, το κόστος θα είναι δυσθεώρητο και για τον πλούσιο Βορρά, απείρως υψηλότερο από αυτό που θα προκαλέσει η διεκδικούμενη σήμερα αλλαγή.
Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτών είναι γιατί δεν αλλάζει η πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Γιατί δεν κάνει ό,τι κάνουν οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιαπωνίας; Είναι ζήτημα μόνο ιδεολογικής αγκύλωσης; Ή υποκρύπτονται άλλες σκοπιμότητες; Σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη, έτσι όπως είναι σήμερα, δεν έχει καμία τύχη. Ή θα αλλάξει ή θα πεθάνει».
****
… του Θέμου Αναστασιάδη από το άρθρο του στην εφημερίδα του το «Πρώτο Θέμα».
Έστω και μία χώρα…
«Προκαλώ όλους τους καθηγητάδες, τους θεωρητικούς και τα μεγαλοστελέχη των αριστερών κομμάτων να μας πουν μία και μόνο χώρα στον κόσμο, σε όλη την Ιστορία της ανθρωπότητας, που να πήγε μπροστά με ριζοσπαστική αριστερή ή κομμουνιστική κυβέρνηση. Μία στον κόσμο! Δεν υπάρχει και το ξέρουν, εξ ου και είναι βαρύτατη η ευθύνη τους που παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό στην πιο κρίσιμη ιστορική στιγμή ότι μπορούν να του προσφέρουν μια άλλη, βιώσιμη διέξοδο. Λυπάμαι, αλλά ούτε τα συσσίτια που θα μας στέλνει η UNICEF δεν θα είναι σε θέση να μας μοιράσουν. Θα τσακώνεται κάθε Συνιστώσα για το πόσα γραμμάρια ψωμάκι και γάλα θα δικαιούται να πάρει κάθε ελληνάκι την ημέρα».
****
… του λιθουανού σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις, από τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή».
Οργανωμένη παραπληροφόρηση κατά της Ελλάδας
«Δεν νομίζω ότι είναι θέμα παρεξήγησης αυτό που εισπράττουν για την Ελλάδα στο εξωτερικό. Νομίζω ότι είναι μια οργανωμένη, σχεδιασμένη παραπληροφόρηση. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως παράδειγμα για λαούς πειθαρχημένους, όπως οι Σκανδιναβοί, ότι “αν δεν σφίξετε το ζωνάρι κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο, θα καταντήσετε σαν την Ελλάδα”. Και αυτό πιστεύω, ακόμα κι αν κινδυνεύω να παρεξηγηθώ, ότι είναι μια καθαρή συνωμοσία. Οργίζομαι με την ιδέα που υπάρχει στη Λιθουανία για τους Έλληνες, ότι είναι τεμπέληδες και ότι θέλουν να ζουν εις βάρος των άλλων. Με εκνευρίζει πολύ το γεγονός ότι η Βόρεια Ευρώπη κατηγορεί τους Έλληνες για τους ίδιους λόγους για τους οποίους δέκα χρόνια πριν τους θαύμαζε…».
Στην ίδια συνέντευξη ο βρετανός σκηνοθέτης Πίτερ Μέινεκ προσυπογράφει την παραπάνω εκτίμηση του λιθουανού συναδέλφου του λέγοντας:
«Όλοι, αλλά όλοι, μου έλεγαν “πού πας στην Ελλάδα με τα παιδιά σου; Θα σε σκοτώσουν!”. Ουσιαστικά είναι η αντίληψη που περνάει από τα Μέσα Ενημέρωσης και αυτό θέλω να ανατρέψω και να αντικρούσω».
****
… του «Ριζοσπάστη», από τη στήλη «Η άποψή μας», με τίτλο «Εμπαίζουν τα θύματά τους».
Υπάρχει και άλλος μονόδρομος…
«Τα φερέφωνα της πλουτοκρατίας δεν θα σταματήσουν τις προκλήσεις τους. Όπως ακριβώς γίνεται από τον Μάη του 2010, τότε που υποτίθεται ότι πήραν ʽʽμια κι έξω τα μέτρα που χρειάζοντανʼʼ και δήθεν είχαμε ξεμπερδέψει, όπως έκαναν με τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Πολιτικής, έτσι ακριβώς και στο επόμενο διάστημα, όταν θα γίνει η επόμενη… «επικαιροποίηση» των Μνημονίων, αυτοί θα συνεχίσουν μονότονα να στηρίζουν τον κανιβαλισμό της οικονομικής ολιγαρχίας.
Οι άλλοι, οι εργαζόμενοι, όλα τα θύματα της πολιτικής που σχεδιάστηκε και υλοποιείται, προκειμένου το κεφάλαιο να ξεπεράσει την κρίση και οι καπιταλιστές να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους στις νέες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο μονόδρομος που μας δείχνουν είναι ο μονόδρομος που τσαλακώνει τον λαό για να ʼχει το κεφάλαιο κέρδη. Με αυτήν ακριβώς την έννοια υπάρχει και ο άλλος μονόδρομος. Εκείνος που προωθεί και υλοποιεί τα συμφέροντα του λαού, κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας. Ο μονόδρομος που θα εξασφαλίσει την ανάπτυξη της κοινωνίας προς όφελος του λαού και του τόπου. Με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, με λαϊκή εξουσία».
****
… του David Ignatius, αρθρογράφου της «Ουάσινγκτον Ποστ»:
Όλα αλλάζουν…
«Σήμερα στο Αφγανιστάν η κινητήριος δύναμη της αλλαγής δεν είναι η πολιτική, αλλά η αστικοποίηση. Ένα ακόμη τεκμήριο για το πόσο έχει αλλάξει το Αφγανιστάν στο διάστημα της περασμένης δεκαετίας. Σήμερα το 60% του αφγανικού πληθυσμού παρακολουθεί τηλεόραση και στη χώρα λειτουργούν 17 εκατ. κινητά τηλέφωνα – ενώ οργανώνεται πρωτάθλημα Premier League. Το 2001 όλα αυτά ήταν ανύπαρκτα…».