επί του πιεστηρίου
Η κίνηση δεν ήταν μακριά από την περσινή. Όμως ο κόσμος δεν κατανάλωνε. Όλα μετρημένα τα είχε. Από κει και πέρα υπάρχουν κάποια θετικά σημάδια μιας άλλης συμπεριφοράς που δείχνει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Σε κρίσιμα πόστα βάζει ανθρώπους της αγοράς, όπως τον Γιάννη Εμίρη στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, τον Γ. Μαυραγάνη υφυπουργό Οικονομικών και τον Κ. Λουρόπουλο στον ΟΠΑΠ. Όλοι με επιτυχημένη διαδρομή και μάλιστα αψεγάδιαστη. Μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα πάρει μπροστά και θα δουλέψει επιτέλους σωστά η κρατική μηχανή.
Θα διαφωνήσουμε με την επισήμανση του αγαπητού πρύτανη, Στάθη Ευσταθιάδη, διπλωματικού αναλυτή και εξπέρ στα διεθνή θέματα που έχουν άμεση σχέση με την Ελλάδα, ότι «Ποτέ στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων δεν εκτοξεύτηκαν τελεσίγραφα, όπως και ποτέ δεν σημειώθηκε τόσο ανοιχτή σύγκρουση ευρωπαίου ηγέτη με εκπρόσωπο της Γερμανίας», στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που είχε την περασμένη Κυριακή στο «Βήμα», με τίτλο «Ο τελευταίος ”φίλος” της Ευρώπης» και αναφερόταν στον ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι και τη σύγκρουσή του στη Σύνοδο Κορυφής της 21ης Ιουνίου.
Τελεσίγραφο είχε διατυπώσει και ο Ανδρέας Παπανδρέου ως πρωθυπουργός της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο το 1982. Τότε ένα από τα μεγάλα θέματα για τον Νότο ήταν τα ΜΟΠ. Ο Παπανδρέου ήταν ανυποχώρητος. Ή δίνετε τα ΜΟΠ ή δεν υπογράφω κοινό ανακοινωθέν. Οι πιέσεις κράτησαν ως τις 3 τα ξημερώματα. Με ναυάγιο. Κοινό ανακοινωθέν, για πρώτη φορά στην ιστορία τής τότε ΕΟΚ, δεν βγήκε. Με αγωνία από τις 3 το μεσημέρι παρακολουθούσαν τις εξελίξεις οι 700 απεσταλμένοι διεθνών πρακτορείων και εφημερίδων απ’ όλον τον κόσμο. Τελικά η ηγεσία της ΕΟΚ υπέκυψε. Τον Μάρτιο του 1983 έγινε έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, ο Παπανδρέου πήρε τα ΜΟΠ, ένα τεράστιο οικονομικό πακέτο, που, δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι δεν έπιασε τόπο… Κατασπαταλήθηκαν χωρίς η ελληνική γεωργία να δει μια καινούργια μέρα… Ήταν για την Ελλάδα άλλη μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία… Ας όψονται οι τότε κυβερνήσεις, αλλά και οι γνωστοί αγροτοπατέρες που τα οικονόμησαν…
Συμβαίνουν και αλλού… Μόνιμη η κατηγορία ότι η ελληνική Δικαιοσύνη αργεί. Ύστερα από πολλά χρόνια οριστικοποιείται μια απόφαση. Στην Κύπρο επτά χρόνια έχουν περάσει από την τραγωδία με το αεροπλάνο της «Ήλιος» που έπεσε στο Γραμματικό και σκοτώθηκαν 121 άτομα, επιβάτες και πλήρωμα, και οι δικαστικές αποφάσεις δεν έχουν ακόμα τελεσιδικήσει. «Επτά χρόνια είναι πάρα πολλά για να αποδοθεί δικαιοσύνη» δηλώνει, με το δίκιο του, ο πρόεδρος της Επιτροπής των Θυμάτων Νικόλας Γιασουμής.
Φέσι μας έχει βάλει η λιβυκή κυβέρνηση. Κι όχι τίποτε ψίχουλα. Σε 150.000.000 ευρώ ανέρχονται τα χρέη σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα (Μετροπόλιταν και το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών κυρίως), όπου νοσηλεύτηκαν λίβυοι τραυματίες, και σε ξενοδοχεία όπου φιλοξενήθηκαν μετά την ανάρρωσή τους, αλλά και σε δύο ταξιδιωτικά πρακτορεία. Υπολογίζεται ότι γύρω στους 5.500 τραυματίες νοσηλεύτηκαν στην Ελλάδα. Να σημειωθεί ότι πριν από την εκτέλεση του Καντάφι, όλα τα πλήρωνε το Κατάρ.
Ζημιά στον εαυτό της κάνει η κυρία του Άκη με τη δήθεν απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε, για να συγκινηθούν οι δικαστές και να συναινέσουν στην αίτηση αποφυλάκισής της, γιατί την έχει ανάγκη το παιδί της. Προκαλεί την κοινή γνώμη. Υπάρχουν κι άλλες μάνες που είναι στη φυλακή, κυρία Βίκυ, και δεν είχαν ποτέ τους τις ανέσεις να ζουν σε ανάκτορο και να αγοράζουν τσάντες-φίρμες των 2.500 ευρώ… Και μάλιστα με λεφτά που δεν τα έβγαλε με τον ιδρώτα του ο σύζυγός σας, εσείς, δε, πληρωνόσασταν από τη ΔΕΗ ως υπάλληλός της, χωρίς να πατάτε το πόδι σας… Εκεί που είσαστε, δεν σας έφταιξε κανείς. Τα έργα σας πληρώνετε…
Μόνο στον Πειραιά έχουν μέχρι στιγμής μπει 68.000 λουκέτα σε επιχειρήσεις, δήλωσε ο πρόεδρος του εκεί Εμπορικού Συλλόγου κ. Ζησιμάτος… Αν δηλαδή προστεθούν της Αθήνας και των… περιχώρων, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, της Πάτρας, της Κρήτης, του Αιγαίου, της Θράκης, του Ιονίου, πρέπει να έχουν ξεπεράσει τα λουκέτα τις 300.000, κύριε Γιωργάκη… Αλλά αυτά θα σκέφτεσαι τώρα; Τα κανό και οι βόλτες σε νησιά να είναι καλά…