ΜΙΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Έτσι, λοιπόν, πάντα θα λένε ότι στο DNA του Έλληνα υπάρχουν χαρακτηριστικά «ωχαδερφισμού» ή ότι, όταν δεν έχει εξωτερικό κίνδυνο να τον απειλεί, χωρίζεται σε ομάδες που μαλώνουν μεταξύ τους, κάτι που ιστορικά αποδεικνύεται σε πολλές περιόδους διχασμού.
Για να δούμε και ιστορικά κάποια φαινόμενα που αφορούν τους Γερμανούς, η εκδήλωση των οποίων δεν θα μπορούσε να ερμηνευτεί παρά από μια σταθερή δομή του DNA τους.
Ας περάσουμε για λίγο στις γραμμές των επίσημων πρακτικών της γνωστής Δίκης της Νυρεμβέργης, όπου πολλά ακούστηκαν, καταγράφηκαν και ερμηνεύτηκαν, αλλά φαίνεται ότι δεν κατανοήθηκαν.
Στο κεφάλαιο που αφορά την «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ» γίνονται πολλές αναφορές από καταγραφές σε ημερολόγια γερμανών στρατηγών.
Ανατριχιαστικά επίκαιρη μοιάζει η καταγραφή στις 18 Οκτωβρίου 1935 από τον Halder, ύστερα από συζήτηση που είχε με τον στρατηγό E. Wagner σχετικά με εντολή που δόθηκε από τον ίδιο τον Χίτλερ για το μέλλον της Πολωνίας.
«Δεν έχουμε πρόθεση να επανορθώσουμε την Πολωνία. Δεν μπορεί να γίνει μια χώρα-μοντέλο με τα γερμανικά standards. Η πολωνική intelligentsia πρέπει να εμποδιστεί από το να καταστεί η ίδια μια κυβερνητική τάξη. Πρέπει να διατηρηθούν χαμηλά επίπεδα διαβίωσης (να δημιουργηθούν), φθηνοί σκλάβοι. Ολοκληρωτική αποδιοργάνωση πρέπει να δημιουργηθεί. Το Reich θα δώσει στον στρατηγό κυβερνήτη τα μέσα να φέρει εις πέρας το σχέδιο».
Ο Himmler, δεξί χέρι του Χίτλερ, αρκετά έξυπνος, δεν ήθελε να αφήσει μια τέτοια επιχείρηση στους όποιους στρατηγούς, αλλά έκανε την πρώτη υψηλού επιπέδου «τρόικα», αποτελούμενη από τον ίδιο, τον Hinrich και τον στρατηγό των SS Wagner. Η ειδικότερη εντολή προς τον Wagner ήταν «να εξαφανίσουν Εβραίους, μεσαία τάξη, κληρικούς και ευγενείς».
Σε συνάντησή τους είπε: «Σας παρακαλώ, κύριοι, να πάρετε τα πιο αυστηρά μέτρα, δυνατά να μας βοηθήσουν προς τον σκοπό αυτό», και εμπιστευτικά πρόσθεσε ότι αυτή ήταν εντολή του Χίτλερ.
Η υψηλού επιπέδου αυτή «τρόικα» εγκατέστησε μια δεύτερη «τρόικα» εκτελεστικού χαρακτήρα, από τον Hans Frank, o οποίος ορίστηκε γενικός κυβερνήτης («ένα τυπικό παράδειγμα ανθρώπου-πνευματικού γκάνγκστερ των ναζί»), συνεπικουρούμενος λίγο αργότερα, έπειτα από επιλογή κάποιου I. G. Farben, από τους Josef Kramer («που αργότερα έγινε γνωστός ως ο χασάπης της Βαλτικής») και Rudolf Franz Hoess, έναν δολοφόνο που εξέτισε ποινή πέντε ετών φυλάκισης, με τους οποίους εμπνεύστηκαν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τον εκτοπισμό Πολωνών και Εβραίων.
Για την εφαρμογή του σχεδίου ανέπτυξαν ένα πρόγραμμα που το ονόμασαν «εξαιρετική (έκτακτη) ειρηνευτική δράση» ή AB Action, όπως έγινε γνωστό.
Απευθυνόμενος στην κεντρική διοίκηση, ο Frank φέρεται στα πρακτικά να λέει: «Αγαπητοί σύντροφοι, δεν θα μπορούσα να εφαρμόσω το σχέδιο σε έναν χρόνο, αλλά με την πρόοδο του χρόνου και εάν με βοηθήσετε στο τέλος αυτό θα επιτευχθεί». (Ζητάει επιμήκυνση;)
Στον σχεδιασμό υπήρχε ο εκτοπισμός Πολωνών και Εβραίων κατʼ εντολήν του Himmler σε αναλογία 1 προς 3, δηλαδή για κάθε τρεις εκτοπισμένους εγκαθίσταται ένας Γερμανός.
Σε πρώτη εφαρμογή αυτό επετεύχθη με σχολαστική ακρίβεια. «Εκτοπίστηκαν από συγκεκριμένη περιοχή ανατολικά του Βιστούλα 1.200.000 Πολωνοί και 300.000 Εβραίοι για να εγκατασταθούν 497.000 Γερμανοί», αποσυμφορώντας την περιοχή (!).
Η επιλογή που τους δινόταν ήταν ή να κλειστούν στα θανατηφόρα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που ήδη είχαν στηθεί, ή να εργαστούν «όχι μόνον σε κατασκευές νέων κτιρίων αλλά και στη λειτουργία νέων εργοστασίων, έτσι είχαν το πλεονέκτημα της φθηνής εργασίας σκλάβου».
Υπάρχουν στις χιλιάδες των σελίδων των πρακτικών της δίκης πάρα πολλά στοιχεία που φανερώνουν τη βαθύτερη νοοτροπία με βάση την οποία κινούνται οι γερμανικές προθέσεις βοήθειας αλλά και τα βαθύτερα κίνητρά τους. Έγινε αυτή η σταχυολόγηση γιατί μπορεί να παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες που προκαλούν τρόμο για τα αποτελέσματα που πρέπει να περιμένει κανείς. Αλλά και γιατί οι υπεύθυνοι συνομιλητές τους πρέπει να ξέρουν ότι ξέρουμε με ποιους συνομιλούν, συμφωνούν και συναλλάσσονται.
Θα μπορούσαμε επί τροχάδην να δούμε κάποιες ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση των μεθόδων και του τρόπου που σκέφτονταν για την Πολωνία και που εφαρμόζουν «δημοκρατικά» και με βάση την ευρωπαϊκή «αλληλεγγύη» σήμερα.
Η έννοια της υψηλού επιπέδου «τρόικας» (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) δεν είναι άγνωστη, όπως και η επιτόπου εκτελεστική «τρόικα» υπό τον κ. Τόμσεν.
Ενώ υπάρχει πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεων, αποκρατικοποιήσεων, ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης», η επιδρομή γίνεται σε μισθούς και συντάξεις, ανεξαρτήτως εάν έχουν σχέση με το πρόγραμμα που εξήγγειλαν. Εμφανής στόχος, η «αρπαχτή» για λογαριασμό των δανειστών.
Η πολυδιαφημιζόμενη αναδιοργάνωση του κράτους σημαίνει εξαθλιωμένη παιδεία, υγεία, κοινωνικό κράτος και εξαφάνιση του πολιτισμού που εκπροσωπεί ο Έλληνας. Άρα πρέπει να φύγει, να αντικατασταθεί στο λαϊκό εργατικό επίπεδο από «έγχρωμους» και όχι μόνον (γιʼ αυτό και η συμφωνία του Δουβλίνου). Στο δε διοικητικό επίπεδο η αναλογία 1 προς 5 (έχουν αδυναμία στις αναλογίες) αφενός εξασφαλίζει μια ελεγχόμενη κρατική μηχανή, που θα δουλεύει για τους δανειστές, και αφετέρου εξαφανίζει εμμέσως μεγάλο μέρος του πληθυσμού (τους συνταξιούχους), οι οποίοι δεν θα μπορούν να πληρώνονται τις ήδη ανεπαρκείς συντάξεις, αφού θα είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους και έχει απαγορευτεί η ενίσχυση των λεηλατημένων ασφαλιστικών ταμείων μετά το υποχρεωτικό «κούρεμα»-υπεξαίρεση.
Έτσι, οι συνταξιούχοι, χωρίς ουσιαστικά σύνταξη, χωρίς περίθαλψη και με μεγάλη ηλικία, πρέπει να εξαφανιστούν. (Δεν είναι αυτό συγκαλυμμένη επιλεκτική γενοκτονία;)
Και, τέλος, οι ικανοί νέοι πρέπει να διασκορπιστούν για να μην μπορούν να προσφέρουν στήριξη στην πατρίδα τους. Πρέπει να μεταναστεύσουν.
Είναι χαρακτηριστικό, λοιπόν, το δόγμα: «Άλλα λέμε, άλλα σκεφτόμαστε, άλλα κάνουμε, αρκεί το αποτέλεσμα να μας ωφελήσει».
Τότε, γιατί όλες οι συζητήσεις γίνονται στη βάση ότι θέλουν να μας βοηθήσουν; Μήπως ξοδεύεται άδικα χρήσιμος χρόνος; Μήπως πρέπει να αλλάξει η βάση της σκέψης για συζήτηση;
Αυτοί, όμως, πάλι πέφτουν έξω. Δεν έβαλαν μυαλό, αφού με αυτήν τη νοοτροπία ξεκίνησαν δύο ένστολους πολέμους και τους έχασαν και ο τρίτος αυτός τώρα πάλι σε βάρος τους θα βγει. Μόνο που και πάλι θα αφήσουν, όπως και τις προηγούμενες φορές, ερείπια παντού αλλά και στον εαυτό τους.
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, αλλά το τρις δείχνει σοφή γυναίκα;
Αν, όμως, συμβεί αυτό (πρόσφατα άνθρωποι σαν τον Ρουμπινί το προέβλεψαν μέχρι το τέλος του 2013), θα πρέπει όλοι να θυμούνται ότι η Γερμανία θα φταίει για όλα και δεν θα πρέπει να υπάρξει κανένας οίκτος που θα προβλέπει ανασυγκρότησή της, όπως έγινε τις προηγούμενες φορές. Ακόμη μας χρωστάει από εκείνα.