Με τα λόγια άλλων

– 1. «Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, εθνοκάθαρσης, κατοχής και καταπάτησης της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας μιας χώρας μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνόλου των πολιτών της. Όταν το Κυπριακό προβάλλεται ως διακοινοτική διαμάχη προσφέρεται άλλοθι στην Τουρκία.
Με την de facto διχοτόμηση να οδηγείται σε επικίνδυνη χρονιότητα και με διάφορους παράγοντες να επικαλούνται αυτούς τους κινδύνους για να επιβάλουν λύσεις που δεν αναιρούν τη διχοτόμηση, αλλά οδηγούν σε πλήρη τουρκοποίηση, με τον εποικισμό που δημιουργεί κινδύνους αλεξανδρεττοποίησης»:
Βάσος Λυσσαρίδης, επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ, στην ομιλία του σε μνημόσυνο στο Στρόβολο.
– 2. Η Ευρώπη δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς την Ελλάδα, «Πολιτισμικά δεν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα. Η κλασική Ελλάδα έβαλε τα θεμέλια όλων», είναι στο DNA μας, υποστηρίζει ο βραβευμένος ιταλός συγγραφέας (του «Δούναβη» και άλλων), μεταφραστής και μελετητής Claudio Magris στη συνέντευξή του, στο πλαίσιο αφιερώματος με τίτλο «Ελλάδα, μητέρα της Ευρώπης» στο οποίο η εφημερίδα «Corriere della Sera» ζητά από ανθρώπους του πνεύματος να απαντήσουν στο ερώτημα: «Θα μπορούσε να υπάρξει ΕΕ χωρίς την Ελλάδα, την πατρίδα του Αριστοτέλη και του Αισχύλου, του Ιπποκράτη και του Φειδία;»
«Η φιλοσοφία και η τραγωδία δεν θα υπήρχαν χωρίς την Ελλάδα, όπως δεν θα μπορούσε να υπάρξει η Ιταλία χωρίς την Τοσκάνη ή χωρίς τη Ρώμη. Χωρίς την Ελλάδα δεν θα υπήρχε ούτε η γερμανική κουλτούρα, στην Eλλάδα χρωστά η Γερμανία την πιο υψηλού επιπέδου φιλοσοφία της.
Δεν θα υπήρχε ο Νίτσε χωρίς τη μελέτη της ελληνικής τραγωδίας, η μελέτη της κλασικής αρχαιότητας δεν είναι ένα φιλολογικό ζήτημα, ένα μουσειακό είδος, αλλά ένα ερώτημα ουσίας για τη ζωή και τον τρόπο που τη διάγουμε, για την έννοια της ευτυχίας.
Στην κλασική αρχαιότητα απευθυνόμαστε για να δώσουμε απαντήσεις στο πώς να ζούμε, όχι τη ζωή του Περικλή, αλλά τη δική μας». Ερωτηθείς τι λάθος κάνει η Γερμανία στη στάση που υιοθετεί απέναντι στη χώρα μας, ο Magris απαντά: «Δεν λέω ότι δεν πρέπει να κοιτά τα συμφέροντά της, δεν λέω ότι η Γερμανία πρέπει να τα δώσει όλα στους φτωχούς, δηλαδή τους Έλληνες, αλλά θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι υπάρχει μια κοινή μοίρα.
Όπως ακριβώς η Ιταλία δεν μπορεί να πει, ας κάνουμε πλούσιο το Μιλάνο και ας αφήσουμε την Μπολόνια να πεθάνει της πείνας… γιατί θα ήταν αυτοκτονία.
Αυτό που δεν καταλαβαίνει η Γερμανία σήμερα είναι ότι η μοίρα της Ελλάδας δεν είναι μια ιστορία που μας συγκινεί, όπως η ιστορία ενός φτωχού πεινασμένου, είναι η δική μας μοίρα».
-Καλό καλοκαίρι!