Μας θέλουν κράτος-παρία!

// Πρόσφατα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Α. Μανιτάκης δήλωσε πως «η διοικητική μεταρρύθμιση θα αρχίσει αμέσως, καθώς οι εξοικονομήσεις από τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις διοικητικών μονάδων και λειτουργιών μπορούν να αποδειχθούν σημαντικότατες». Είστε σύμφωνοι στον ΣΥΡΙΖΑ με αυτήν την πολιτική ή έχετε να προτείνετε κάτι διαφορετικό;
– Διαφωνούμε με τη συνολική πολιτική του Μνημονίου και ασφαλώς με τις στρεβλές διαπιστώσεις του για τη Δημόσια Διοίκηση, που γίνονται με κριτήριο τη δημοσιονομική εξοικονόμηση. Το Μνημόνιο, ως απαύγασμα του πνεύματος του χρεοκοπημένου μεν, αλλά επανακάμπτοντος, επιθετικού, αντικοινωνικού και αντικρατικού νεοφιλελευθερισμού, δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον εξορθολογισμό του κράτους ούτε για την ποιοτική του αναδιάρθρωση ούτε για τη διόρθωση των κακώς κειμένων. Μέσα από τις φραστικές ωραιοποιήσεις και τους λεκτικούς ευφημισμούς επιδιώκει τη συρρίκνωση των δημοσίων δραστηριοτήτων και την παράδοσή τους στους ιδιώτες, διανοίγοντας ένα νέο επενδυτικό πεδίο γι’ αυτούς.
Η οπτική αυτή είναι ρηχή, ποσοτική, οικονομετρική. Εμείς προτείνουμε μια ποιοτικά αναβαθμισμένη, παραγωγική και επαρκή Δημόσια Διοίκηση, οργανωμένη με τις βέλτιστες μεθόδους και τους αρίστους λειτουργούς, που θα παράγει σύγχρονα αγαθά και υπηρεσίες, προσιτά σε όλους τους πολίτες. Ένα κράτος λειτουργικό, δημοκρατικό, συμμετοχικό, στρατηγικό, περιεκτικό, στην υπηρεσία της κοινωνίας, ακόμα και της πιο απομακρυσμένης περιοχής του Ελληνισμού.

// Φοβάστε ότι στο εγγύς μέλλον η τρικομματική κυβέρνηση θα πάρει μέτρα τέτοια, που μπορεί να επιφέρουν ακόμη και την ανατροπή της, με αποτέλεσμα τη διενέργεια νέων εκλογών;
– Αν εννοείτε ότι η κυβέρνηση απολαμβάνει λαϊκής νομιμοποίησης μετά την πανηγυρική εγκατάλειψη της κυρίαρχης προεκλογικής εξαγγελίας για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, τότε έχω διαφορετική άποψη. Η πιστή εφαρμογή του Μνημονίου και η λήψη των μέτρων που έχουν ψηφιστεί ως Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα με τον ν. 4046/2012, δεν ήταν στα προεκλογικά προγράμματα των τριών κομμάτων της κυβέρνησης. «Επαναδιαπραγμάτευση» άλλωστε σημαίνει τη μη εφαρμογή τους. Αν με τον όρο «νέα μέτρα» εννοούμε τα μέτρα που δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί, τότε προξενούμε σύγχυση στους πολίτες. Η κυβέρνηση, όταν λέγει «νέα μέτρα», εννοεί πρόσθετα αυτών που έχουν ψηφιστεί για την προσεχή διετία. Αλλά επειδή η ύφεση βαθαίνει και οι δημοσιονομικοί στόχοι αναιρούνται, οι ακρωτηριασμοί του κοινωνικού κράτους θα επεκταθούν και πέραν των προβλέψεων. Το μνημονιακό κράτος οδηγείται στη χρεοκοπία, στη διάλυση και στην αναίρεση της λειτουργίας στοιχειωδών υπηρεσιών του.
Επομένως, μετά τη θερινή ραστώνη, που εν τούτοις διεξάγεται δύσκολα για πολλούς συνέλληνες, όλοι θα συνειδητοποιήσουν ότι η ουσιαστική απονομιμοποίηση της τρικομματικής κυβέρνησης έχει ήδη επέλθει.

// Κύριε Μητρόπουλε, τις τελευταίες ημέρες διαπιστώνουμε ότι φουντώνουν τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο και τα σενάρια για χρεοκοπία και έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Πιστεύετε ότι οδηγούμαστε εκτός ευρώ; Και τελικά τι είναι καλύτερο: ευρώ ή δραχμή;
– Η αναίρεση της κεντρικής προεκλογικής υπόσχεσης των τριών κομμάτων για «επαναδιαπραγμάτευση» ή «απαγκίστρωση» από το Μνημόνιο αμέσως, οδήγησε στην πειθήνια επιστολή της 28-6-2012 και στην αδυναμία συμμετοχής της Ελλάδας στο πρώτο εναλλακτικό βήμα, δηλαδή να μη συνυπολογίζονται («γράφονται») τα ποσά ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο δημόσιο χρέος. Τώρα οι δανειστές αποθρασύνονται και πιέζουν φορτικά για την πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους Δικαίου, τη «βουλγαροποίηση» των μισθών, των ημερομισθίων, των συντάξεων, επιδομάτων κ.λπ. και την εσπευσμένη ιδιωτικοποίηση ή πώληση κοινωφελών επιχειρήσεων, δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών, εγκαταστάσεων, δημόσιας περιουσίας κ.λπ., με διαδικασίες ρευστοποίησης, ώστε να «πιαστεί» ο στόχος του Μνημονίου προς πληρωμή των χρεών. Οδηγούμαστε σε απίσχνανση του κράτους και σε κοινωνική τραγωδία. Όλα αυτά αποτελούν μια διαδικασία απομόνωσης του «μικροβίου»-Ελλάδα, ώστε να αποφασιστεί τους επόμενους μήνες η περαιτέρω τύχη της: μετατροπή της σε χώρα-προτεκτοράτο της υποβαθμισμένης ευρωπαϊκής περιφέρειας ή σε αποδυναμωμένο και απομονωμένο κράτος-rogue (κράτος-παρίας). Επομένως οι σχεδιασμοί τους οδηγούν σε έξοδό μας από την ΟΝΕ, πορεία που πρέπει να διακοπεί με τη διεκδίκηση νέας διαπραγμάτευσης υπό την απειλή ρήξης, που θα ανάψει μια μεγάλη φωτιά στον ευρωπαϊκό Νότο.

// Ποιο είναι το μέλλον του έλληνα συνταξιούχου, μισθωτού και εν γένει του κάθε εργαζομένου;
– Ο ν. 4046/2012 (Μνημόνιο Β) έχει προδιαγράψει για τους μισθούς, τα ημερομίσθια, τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές, τα επιδόματα, τις υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας, εκπαίδευσης κ.λπ. να φτάσουν, κατά τη διάρκεια της τριετίας 2012-2015, στο επίπεδο «των ανταγωνιστικών χωρών της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης» (Βουλγαρία, Ρουμανία). Η βίαιη «εσωτερική υποτίμηση» του δεύτερου Μνημονίου δεν έχει –παγκοσμίως– τόσο προσβλητικό και εξαθλιωτικό προηγούμενο για λαό! Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών και των νοικοκυριών καλείται, με την ψήφο των βουλευτών των κομμάτων που στήριζαν την κυβέρνηση Παπαδήμου και τώρα την τρικομματική, να ζήσει κάτω από τα όρια της φτώχειας! Επόμενο θα είναι, αν δεν αναστραφεί αυτή η πορεία, η γενίκευση της ανθρωπιστικής κρίσης.
// Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ επιμένει τελικά στην καταγγελία του Μνημονίου ή στην επαναδιαπραγμάτευση; Γιατί είναι πολλές οι φωνές που κάνουν λόγο απλώς για προεκλογικές κορόνες από την πλευρά σας περί κατάργησης.
– Σταθερός και αμετάθετος στόχος μας παραμένει η συνολική κατάργηση ή ακύρωση ή παραμερισμός του καταστροφικού, αντιαναπτυξιακού, αντικοινωνικού και αντεθνικού Μνημονίου. Στοχεύουμε στην αντικατάστασή του από ένα μεσομακροπρόθεσμο εθνικό σχέδιο οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων του Μνημονίου γίνεται με επίσημες κοινοβουλευτικές διαδικασίες και αυτόν τον μηχανισμό ήδη κινητοποιούμε συστηματικά. Η αποφυγή μονομερών ενεργειών για τη δανειακή σύμβαση, που συνδέεται με τις πολιτικές του Μνημονίου, είναι ένα σύνθετο ζήτημα που ασφαλώς θα συζητηθεί με την «αντίπερα όχθη». Και ελπίζουμε ότι και αυτή δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες διακοπής των δόσεων, όταν εμείς καταργούμε τα υφεσιακά και αντικοινωνικά μέτρα του Μνημονίου. Εμείς δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να χρεοκοπήσει τη χώρα και να αφανίσει από τον χάρτη έναν ιστορικό λαό, προοπτική που προδιαγράφεται, όπως προαναφέραμε, από το Μνημόνιο. Ακόμη και μεταξύ εμπόλεμων χωρών ακολουθεί η διαπραγμάτευση ενός άλλου modus vivendi. Συμφωνώ από μακρού χρόνου με τον Γιάννη Βαρουφάκη, ότι αν κάποιος δεν φοβάται ότι θα υποστεί τις συνέπειες μιας ρήξης, δεν διαπραγματεύεται μαζί σου. Μετά λοιπόν την κατάργηση-«καταγγελία» των νόμων του Μνημονίου, ή ταυτόχρονα, οδηγούμαστε οι «αλληλέγγυοι εταίροι», όπως ευφημιστικά λέγονται, σε νέο τρόπο συμβίωσης, που θα επιτρέψει την ομαλή διεξαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.

// Ως επικεφαλής της Επιτροπής Παρακολούθησης του Μνημονίου –μετά και τη δεύτερη πρόταση νόμου με τη νέα Σεισάχθεια– μπορείτε να μας πείτε πώς θα κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ από εδώ και πέρα; Θα ακολουθήσουν κι άλλες προτάσεις;
– Ασφαλώς. Θα εμποδίσουμε την πορεία προς την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία. Θα εισαγάγουμε προτάσεις νόμων, ακυρωτικές των πολιτικών του Μνημονίου. Ξεκινήσαμε με την πρόταση για την αποκατάσταση του μηχανισμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της ιεραρχίας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, του ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας), της μετενέργειας, του κατώτατου μισθού, του επιδόματος ανεργίας και λοιπών παροχών. Ακολούθησαν οι προτάσεις νόμων για την ακύρωση της συμφωνίας με τη SIEMENS, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, για την επανίδρυση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας. Ακολουθούν οι προτάσεις για το «χαράτσι», για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, για τη φορολογία εν γένει, και ένα νέο σχέδιο νόμου για τη «Σεισάχθεια» στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους εμπόρους, τους επαγγελματίες, τους επιτηδευματίες. Χτίζουμε μια υπεύθυνη, μαχητική, προοδευτική αντιπολίτευση, που δίνει εναλλακτική διέξοδο.

// Ποια είναι τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ τελικά; Μήπως εν τέλει το μόνο σημείο που σας ενώνει είναι η αντίθεση στο Μνημόνιο;
– Το Μνημόνιο είναι το συνεκτικό μεσομακροπρόθεσμο υπερσύνταγμα πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής διακυβέρνησης, που μεταβάλλει τη χώρα σε προτεκτοράτο της υπερεθνικής χρηματοοικονομικής βιομηχανίας. Περιέχει κρίσεις, διαπιστώσεις, ιδεολογικές αναφορές, κατευθύνσεις και πολιτικές, που για πρώτη φορά εφαρμόζονται σε μια ανεπτυγμένη χώρα της Ευρωζώνης. Από ιδεολογικής πλευράς, είναι η πεμπτουσία του εκδικητικού και επιθετικού νεοφιλελευθερισμού. Περιλαμβάνει μέτρα που αφορούν τη βίαιη αλλαγή του παραδοσιακού τρόπου ζωής και προσδιορίζει απίθανα πράγματα, δηλαδή πόση σύνταξη-αντίδωρο θα πάρει το 2060 ο σημερινός 15χρονος έφηβος! Όποιος έχει διαβάσει τους τόμους των μνημονιακών κειμένων, διαπιστώνει ότι η ιδεολογική, πολιτική και προγραμματική τους βάση μπορεί να θεμελιώσει τις αντίστοιχες βάσεις πολλών μνημονιακών ή αντιμνημονιακών πολιτικών εκδοχών.
Επομένως μην υποβαθμίζετε την πολιτική και ιδεολογική συμμαχία στη βάση της μνημονιακής ή αντιμνημονιακής θέσης. Ήδη η τριμερής διακυβέρνηση και προηγουμένως η κυβέρνηση Παπαδήμου έδωσαν δείγμα τέτοιων διακομματικών μνημονιακών συμμαχιών. Η δική μας αριστερή, αντιμνημονιακή σύμπραξη στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η πιο συνεκτική από ιδεολογικής, προγραμματικής και οργανωτικής πλευράς.
Ως προς την οργάνωση του ενιαίου κόμματος που ακολουθεί, το εγχείρημα είναι μεγάλο και συναρπαστικό και οι προηγούμενες επιφυλάξεις λιγοστεύουν. Το άλμα άλλωστε ήταν πελώριο και η συνειδητοποίηση των εκπλήξεων δημιουργεί ελπιδοφόρες αναταράξεις. Όλοι όσοι οδηγήσαμε την πορεία ενημέρωσης του λαού για τις καταστροφικές πολιτικές του Μνημονίου και ζήσαμε από κοντά τη διαδικασία απεγκλωβισμού των πρώην συντρόφων μας, των στελεχών και των μεμονωμένων πολιτών του σοσιαλιστικού χώρου από το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα, το εισπράττουμε καθημερινά από τους πολίτες. Τώρα θα ζήσουμε την πρωτόγνωρη εμπειρία της ραγδαίας μετατροπής ενός κόμματος διαμαρτυρίας σε ένα κόμμα μαζών και εξουσίας, χωρίς νόθευση της ιδεολογικής πλατφόρμας και με περαιτέρω αποσαφήνιση των θέσεων και του προγράμματος. Αυτά θα τα εγγυηθεί η ανεπιφύλακτη εισαγωγή των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και το άνοιγμα στην κοινωνία που θα εγγυηθούμε όλα τα στελέχη. Το νέο, μαζικό, προοδευτικό, ενιαίο κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς θα πετύχει.