Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1
Άρχισε να διαφαίνεται πλέον καθαρά ότι η δεύτερη οικονομία της Ευρωζώνης (η γαλλική οικονομία) αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα, που δημιουργούν δημοσιονομικές ανισορροπίες. Παρουσιάζει σχετικά υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα, υψηλότερο του 3%, που είναι το ανεκτό όριο. Την προηγούμενη χρονιά και παρά τα μέτρα ήπιας λιτότητας που θέσπισε ο τότε Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, το έλλειμμα μειώθηκε ελαφρά, στο 4,5% του ΑΕΠ. Στο ίδιο επίπεδο υπολογίζεται ότι θα φτάσει και στο τέλος της φετινής χρονιάς, παρότι η κυβέρνηση του Προέδρου Ολάντ αύξησε σημαντικά τη φορολογία των πλουσίων. Πέραν του δημοσιονομικού προβλήματος, υπάρχει και το πρόβλημα της ανελαστικής εργασίας, που αποτελεί «κόκκινο πανί» για τις αγορές, οι οποίες επιθυμούν την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων. Επιπλέον, τόσο ο Σαρκοζί όσο και ο Ολάντ αρνήθηκαν να υποκύψουν στις πιέσεις των αγορών για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δηλαδή για μέτρα εξαφάνισης του κράτους πρόνοιας. Παρά ταύτα, οι αγορές, δηλαδή οι περιβόητοι οίκοι αξιολόγησης, μέχρι τώρα δεν τόλμησαν να «πυροβολήσουν» τη γαλλική οικονομία, ούτε καν να ρίξουν προειδοποιητικές βολές. Προς το παρόν φαίνεται ότι τους αρκούν τα κέρδη από Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία. Και πέραν αυτού, αν γκρεμίσουν και τους δύο πυλώνες της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία), πού θα μπορέσουν να βρουν ικανοποιητικά κέρδη οι υψηλές επενδύσεις τους; Όταν όλα μετατραπούν σε ερείπια, θα ερειπωθούν και οι επενδύσεις πάσης μορφής.
2
Η ελληνική κυβέρνηση επιμένει «μνημονιακά» και δίνει όρκους πίστεως για την εκποίηση όλου του πλούτου της χώρας μας. Όμως δεν είναι μόνον οι πιέσεις της «τρόικας» είναι και οι πιέσεις των επενδυτικών συμβούλων, ντόπιων και ξένων, και των ισχυρών αλλοδαπών επενδυτικών οίκων. Εκπρόσωποί τους συνωστίζονται σε υπουργεία, τράπεζες και μεγάλες, κερδοφόρες και βιώσιμες ελληνικές επιχειρήσεις. Και όλοι τους προσδοκούν υψηλά κέρδη από την εκποίηση της ελληνικής περιουσίας, σε τιμές μάλιστα εξευτελιστικές. Αυτό θα πει πώληση σε περίοδο κρίσης! Εάν έχετε την εντύπωση ότι στην πλατεία Συντάγματος και τα πέριξ περιδιαβαίνουν μόνο οι εκπρόσωποι της «τρόικας» και άλλοι αμέριμνοι τουρίστες, είστε γελασμένοι. Εκεί συνωστίζονται και πολλοί εκπρόσωποι ισχυρών ξένων οίκων. Εδώ θα συναντήσετε εκπροσώπους της γνωστής και «μη εξαιρετέας από κάθε δουλειά» Goldman Sachs, της Citigroup, της Deutsche Bank, της Morgan Stanley, της Credit Suisse, της Bank of America – Merrill Lynch και άλλων σημαντικών επενδυτικών-κερδοσκοπικών οίκων. Τα κοράκια μαζεύτηκαν γύρω από τη βαθιά λαβωμένη ελληνική οικονομία για να εξασφαλίσουν «μερίδιο». Η βασική επιδίωξη των εταιρειών αυτών και κυρίως όσων διεκδικούν να αναλάβουν θέση συμβούλου αποκρατικοποιήσεων είναι η διατήρηση του καθεστώτος της απευθείας ανάθεσης του έργου (δηλαδή, χωρίς μειοδοτικό διαγωνισμό!), με πρόφαση το «κατεπείγον» βάσει του νόμου που ψηφίστηκε επί των ημερών της «εθνοσωτηρίου» κυβέρνησης Παπαδήμου.
3
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας κάλεσε την κυβέρνηση να ματαιώσει την εκποίηση (αποκρατικοποίηση) των ΔΕΚΟ που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και καλύπτουν ανάγκες των πολιτών. Αυτή, βέβαια, είναι λογική άποψη και εξυπηρετική του δημοσίου συμφέροντος υπό την ευρύτερη έννοια. Αλλά, δυστυχώς, η κυβέρνηση επιμένει στην αποκρατικοποίηση των πάντων. Και στο πλάνο υλοποίησης αυτής της δέσμευσης την πρώτη θέση φαίνεται να κατέχει ο ΟΠΑΠ. Και η κυβέρνηση προσπαθεί όλες τις ΔΕΚΟ που θέλει να εκποιήσει να τις απαξιώσει οικονομικά, έτσι ώστε οι τιμές εκποίησής τους να είναι αρκετά χαμηλές για να βρίσκονται εύκολα αγοραστές-επενδυτές. Πάντως, ειδικά για τον ΟΠΑΠ έχουμε τη γνώμη ότι προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στον πολιτιστικό τομέα (συντήρηση μουσείων και χρηματοδότηση πολιτιστικών εκδηλώσεων) και στον αθλητισμό κυρίως. Πέραν αυτών, από τα κέρδη που απομένουν το κράτος έχει ένα σοβαρό έσοδο. Επομένως, θα πρέπει η κυβέρνηση να σκεφτεί τη σπουδαιότητα του ΟΠΑΠ και να εγκαταλείψει την ιδέα της εκποίησής του, τουλάχιστον αυτή την εποχή, που οι τιμές εκποίησης θα είναι εξευτελιστικές. Υπήρξε ατυχής η δέσμευση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει την υποχρέωση είσπραξης 50 δισ. από εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Αυτό, βέβαια, ικανοποιεί τους δανειστές μας, αλλά αποτελεί και την απαρχή της γενικής κατάρρευσης του κράτους.