Βρετανικές αθλιότητες κατά της Ελλάδας
Με την πρώτη ματιά, εύκολα παρατηρεί κανείς πως οι διοργανωτές και οι υπεύθυνοι της τηλεοπτικής κάλυψης υποχρεωτικά έδειξαν την ελληνική ομάδα να εισέρχεται πρώτη στο Ολυμπιακό Στάδιο, αλλά πολύ λιγότερο από όλες τις άλλες, και μάλλον πέρασαν απαρατήρητοι οι Έλληνες που βρίσκονταν στις θέσεις των επισήμων, οι οποίοι χειροκροτούσαν. Μέχρι και κάποια κρατίδια όπως τα νησιά Κέιμαν και οι αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι είχαν περισσότερη ώρα προβολής, ενώ κατά τη διάρκεια της παρέλασης της κάθε ομάδας προέβαλλαν τις επίσημες εκπροσωπήσεις των 203 χωρών που συμμετείχαν, εκτός από την ελληνική!
Δεύτερη στο μενού των ανθελληνικών προκλήσεων από τους… φίλους μας τους Άγγλους ήταν η ΜΗ έπαρση της ελληνικής σημαίας μαζί με της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και της διοργανώτριας χώρας, όπως συνέβαινε σε όλους τους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η έπαρση της ελληνικής σημαίας γίνεται προς τιμήν της χώρας που είναι η πηγή του Ολυμπισμού. Στο Λονδίνο όχι μόνο δεν έγινε έπαρση, αλλά ούτε ανακρούστηκε ο εθνικός μας ύμνος, παρά μόνον ο ύμνος της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο Ζακ Ρογκ, όταν ρωτήθηκε κατά πόσο το Λονδίνο είναι έτοιμο να διοργανώσει με επιτυχία τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αναφέρθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Παρέλειψε, όχι από λάθος, αλλά εσκεμμένα, τους Ολυμπιακούς της Αθήνας και μίλησε για το Πεκίνο! Μάλιστα, τόνισε πως «θα ήθελα να πιστεύω ότι από την άποψη της ετοιμότητας οι Αγώνες αυτοί είναι στην ίδια θέση με αυτήν του Σίδνεϊ και του Πεκίνου σίγουρα, για να μιλήσω για τους πιο πρόσφατους Ολυμπιακούς…», λες και οι δικοί μας ήταν… αρχαίοι!
Ο κ. Ρογκ λησμόνησε (ίσως λόγω Αλτσχάιμερ) τους επαίνους και τους ύμνους προς την Ελλάδα για την επιτυχία της προετοιμασίας και το άριστα που της έδωσε στον δημόσιο λόγο του για την τελετή έναρξης των Αγώνων στην Αθήνα, που ήταν από τις πιο συγκλονιστικές.
Συνέχεια της αγγλικής ανθελληνικής αθλιότητας. Δεν είπαν τον Ολυμπιακό Ύμνο του Σπύρου Σαμαρά, σε στίχους Κωστή Παλαμά, που τραγούδησαν στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896. Ο Ολυμπιακός Ύμνος ήταν παρών σε όλες τις Ολυμπιάδες από το 1896 έως το 2008, με εξαίρεση του Μονάχου του 1972 και βέβαια τους φετινούς του Λονδίνου. Αγγλία – Γερμανία, συμμαχία και στην πρόκληση κατά της Ελλάδας!
Και περνάμε στο επόμενο αξιοσημείωτο της διοργάνωσης. Κάποτε, όταν έμπαινε η Ολυμπιακή Φλόγα στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο εκφωνητής ανήγγελλε τη Φλόγα, ότι έφτασε αφού διέτρεξε μια διαδρομή πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων!
Δεν ειπώθηκε λέξη για την Ολυμπία, το λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων. Βλέπεις, ο φθόνος δεν κρύβεται για τέτοια μεγάλα αγαθά και αξίες που δεν έχουν και έχει μια μικρή χώρα.
Τέλος, οι βρετανοί διοργανωτές έδειξαν ιδιαίτερη σπουδή και κάλεσαν όλους τους δημοσιογράφους για να ανακοινώσουν τον αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρήστου, ενώ κλωθογύριζαν για εννιά ώρες και δεν ανακοίνωναν το σκάνδαλο με το badmington, μέχρι που βούιξε ο τόπος.