Μπερδεύουν τον νου των παιδιών με τον γραφηματικό αχταρμά…
Είναι ένα θέμα που θυμίζει ιστορικές στιγμές, όπου το γλωσσικό πρόβλημα κατέβαζε και ανέβαζε κυβερνήσεις, που σε κάθε αλλαγή άλλαζαν και τα σχολικά βιβλία, αλλά η ασάφεια περί τον οπτικό λόγο συνεχίζεται από τότε μέχρι σήμερα.
Το πρόβλημα φάνηκε πως λύθηκε το 1976, όταν με κοινή αποδοχή όλων των κομμάτων της μεταπολίτευσης υιοθετήθηκε διά του Ν. 309/76 ως γλώσσα διδασκαλίας η νεοελληνική.
Όμως δεν αλλάζει εύκολα το σφάλμα όταν, επαναλαμβανόμενο, προκαλεί πλύση εγκεφάλου.
Άντε να πιστέψει ο καθένας που του «πιπίλιζαν» το μυαλό ότι τα φωνήεντα φωνήματα (φθόγγοι) δεν είναι 7 αλλά 5. Να πιστέψει ότι τα γράμματα της αλφαβήτας δεν είναι 24 αλλά 49, παρότι η αλήθεια είναι μπροστά στα μάτια του, αλλά δεν μπορεί να τη δει διότι διαφορετικές πληροφορίες έχουν δεχθεί οι λοβοί του εγκεφάλου του. Άρα, για να έρθει στην επιφάνεια η ωμή πραγματικότητα, απαιτούνται χειροπιαστές αποδείξεις, συνοδευόμενες με αποσαφηνισμένη πληροφόρηση.
Ποιος, λ.χ., θα μπορέσει να αμφισβητήσει ότι τα φωνήεντα φωνήματα είναι πέντε και όχι εφτά, όπως του έλεγαν μέχρι τώρα, εάν αξιοποιηθεί το εξής επινόημα (πίνακας);
Αφού θα δει ότι οι κλειστές γραμμές είναι πέντε και ότι όλα τα γραφήματα της καθεμιάς εκπροσωπούν το ίδιο φώνημα.
Όμως το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι η αμφισβήτηση του αν είναι ή δεν είναι 7 τα φωνήεντα, διότι πια με όσα προείπαμε βλέπει και ο αδαής την πραγματικότητα.
Τα φωνήεντα φωνήματα είναι 5 και τα γράφουμε τελικά με 29 τρόπους, αξιοποιώντας 7 κεφαλαία και 7 μικρά γράμματα. Το μεγάλο, λοιπόν, πρόβλημα είναι ότι τα παιδιά εισάγονται στον οπτικό λόγο με βιβλία στηριγμένα σε έναν γραφηματικό αχταρμά, ασυνόδευτο φωνηματικής λειτουργίας. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, ο γραφηματικός αχταρμάς μπερδεύει τον νου των παιδιών και τα καθιστά αδύναμα να αντιληφθούν τους μηχανισμούς της ορθής γραφής και ανάγνωσης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το ότι γέμισαν τα κέντρα υποστήριξης δυσλεκτικών από πρωτάκια και δευτεράκια από τότε που αξιοποιείται το πρώτο τεύχος του βιβλίου «Γλώσσα Α΄ Δημοτικού: Γράμματα, Λέξεις, Ιστορίες». Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα με την ασάφεια και την παραπληροφόρηση σαλεύει τον νου των παιδιών και όχι μόνο. Ευνοεί και την παπαγαλία, που από τη φύση της παράγει στείρες γνώσεις!
Παύλος Ν. Αδαμόπουλος
Α, α Ε, ε, ΑΙ, Αι, αι Η, η Ι, ι Υ, υ ΕΙ, Ει, ει ΟΙ, Οι, οι ΥΙ, Υι, υι Ο, ο Ω, ω ΟΥ, Ου, ου