Πολλαπλός της χώρας μας ο αφελληνισμός
Εκτός από την οικονομική εξαθλίωση της συντριπτικής πλειονότητας των ελλήνων πολιτών –εξαθλίωση που θα βαίνει συνεχώς αυξανόμενη– και εκτός από την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, σε συνδυασμό με τη μεθοδευόμενη ΥΦΑΡΠΑΓΗ μέσω του ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους αντί πινακίου φακής, επιχειρείται επιπροσθέτως Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ. Υπαίτιοι για τα δύο προαναφερθέντα δεινά είναι τόσο οι ξένοι δυνάστες μας όσο και οι δουλικώς ευένδοτοι πολιτικοί ηγετίσκοι της πατρίδας μας, ενώ για τον αφελληνισμό της χώρας μας ακέραια την ευθύνη φέρουν αποκλειστικά ΟΛΙΓΟΦΡΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Η γλώσσα μας –η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου σε λέξεις, εκφραστικές δυνατότητες και ποικίλες νοηματικές αποχρώσεις– κατόρθωσε να διασωθεί από την απίσχνανσή της που προκάλεσε το 1976 ο εγκληματικός νόμος του Γ. Ράλλη. Ένας νόμος που αναγόρευε την απλουστευμένη δημοτική ως επίσημη γλώσσα του κράτους! Ευτυχώς, εμπνευσμένοι δεξιοτέχνες του γραπτού λόγου, όπως ο Γιάννης Καλλιόρης, ο Σαράντος Καργάκος, ο Αλέξανδρος Σχινάς, ο Κώστας Ζουράρις, ο Λαοκράτης Βάσσης, ο Γιάννης Τζαννετάκος, ο Χρήστος Γιανναράς και από τους νεώτερους ο Γιάννης Τριάντης, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Παντελής Μπουκάλας και πολλοί άλλοι, υιοθέτησαν τη ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΗ. Μια γλώσσα που τροφοδοτείται και από τις δύο συνιστώσες της. Τόσο, δηλαδή, από τη λαϊκή όσο και από τη λόγια γλωσσική μας παράδοση. Μια γλώσσα που την προώθησε και η αφεντιά μου με σωρεία διαλέξεων και άρθρων ήδη από το 1978 και εντεύθεν.
Όλως αιφνιδίως –και μετά την παραχάραξη της Ιστορίας μας από την απάτριδα Ρεπούση– αποτολμήθηκε ο εφοδιασμός (με τη διπλή έννοια της λέξης) των Ελληνοπαίδων με μια κατάπτυστη νέα γραμματική για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού. Μια γραμματική που αποδομεί εντελώς τη γλώσσα μας για τις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων, αρχίζοντας από την αποδόμηση του αλφαβήτου μας! Οι τέσσερις συγγραφείς του… εγχειριδίου –τους καταγράφω για να… απολαμβάνουν την περιφρόνησή μας– είναι οι εξής: Ειρήνη Φιλιππάκη – Warburton (βαρβαρικόν το δεύτερο επώνυμό της), Γεώργιος Κοτζόγλου, Μιχαήλ Γεωργιαφέντης και Μαργαρίτα Λουκά. Οι εν λόγω από τα επτά φωνήεντα καταργούν τα τρία (η, υ και ω) και κατασκευάζουν ένα επιπλέον δικό τους φωνήεν, το «ου»! Επίσης, εξοβελίζουν τα σύμφωνα ξ και ψ, σκεπτόμενοι οι… εφευρετικότατοι αυτοί άνθρωποι ότι –τι άλλο;– το κάπα και το σίγμα μαζί (κσ) ηχούν ως ξ και ομοίως το πι και το σίγμα μαζί (πσ) αποδίδουν απολύτως ηχητικά το… άχρηστο ψ!
Ηθικός αυτουργός για το προαναφερόμενο ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ είναι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο επί προεδρίας του κ. Δημήτριου Βλάχου, καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Όμως ο κ. Βλάχος –το περί ου ο λόγος ανοσιούργημα εκπονήθηκε το 2008– έκανε πίσω και η περιβόητη αυτή γραμματική ΔΕΝ εκδόθηκε λόγω σφοδρότατων αντιδράσεων ευρύτατης κλίμακας νουνεχών Ελλήνων, επιστημόνων και μη, που επηρέασαν θετικά την τότε κυβέρνηση, η οποία την έθεσε στο αρχείο.
Δυστυχώς, η ανακούφιση των νουνεχών Ελλήνων δεν είχε διάρκεια, διότι αγνοήθηκε η ύπαρξη της «βλαχοευρωπαίας», όπως την έχω αποκαλέσει πλειστάκις στη στήλη αυτή, κ. Διαμαντοπούλου. Ως υπουργός, λοιπόν, Παιδείας ανέσυρε από τη ναφθαλίνη του αρχείου το… αριστούργημα των τεσσάρων ανθελλήνων, εκδίδοντάς το το 2011 σε 300.000 αντίτυπα. Ο αντικαταστάτης της στην τρικομματική κυβέρνηση κ. Αρβανιτόπουλος είναι έτοιμος να στείλει τον Σεπτέμβριο για τη νέα σχολική χρονιά, σε νέα εκτύπωση με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο, τον αναλογούντα αριθμό αντιτύπων. Θα το πράξει άραγε; Πολύ αμφιβάλλω με τον σάλο που προκλήθηκε.
Θυμίζω ότι η κ. Διαμαντοπούλου, διότι εκείνη είναι ο ουσιαστικός ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ αφού η αφεντιά της το ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕ, είχε προσπαθήσει ως επίτροπος της Κομισιόν το πάλαι ποτέ να… εξισώσει την ελληνική γλώσσα με την αγγλική! Γεγονός που είχε λειτουργήσει εις βάρος της ως μπούμερανγκ, κάνοντάς τη να ανακρούσει ταπεινωμένη πρύμναν.
Πέρα όμως από την επιχειρούμενη κατακρεούργηση της γλώσσας μας, ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ της χώρας μας συντελείται με γοργά βήματα ΚΑΙ με την ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ των Ελλήνων. Οι κυβερνήσεις μας, τωρινή και προηγούμενες, αντί να δίνουν κίνητρα σε τρίτεκνες και κυρίως πολύτεκνες οικογένειες, πράττουν το αντίθετο. Ούτε καν τις απαλλάσσουν από μερικά, έστω, αφόρητα μέτρα, και είναι ντροπή τους! Φαινόμενο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ είναι και η φυγή των νέων μας στην αλλοδαπή για ανεύρεση εργασίας. Νέους που είναι ανέφικτο να συγκρατήσουμε.
ΥΓ., in memoriam: Χθες, 21.7.2012, συμπληρώθηκαν 37 ολόκληρα χρόνια από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε, στις 21.7.1975, η «Ελευθεροτυπία». Υπήρξε η πρώτη μεταδικτατορική εφημερίδα που τηρούσε απαρέγκλιτα τους κανόνες σωστής ενημέρωσης, σε συνάρτηση με την ταυτόχρονη κριτική στην εκάστοτε εξουσία. Η «Ελευθεροτυπία» είχε τσαγανό και πολυφωνικότητα και διέθετε άριστους συνεργάτες, μόνιμους και έκτακτους. Επειδή είχα την τύχη να συμπεριλαμβάνομαι στους πέντε μόνιμους αρθρογράφους της (με τα ονόματα των οποίων διαφήμιζε επί δίμηνο την επικείμενη έκδοσή της) –οι άλλοι ήταν οι αείμνηστοι Γιάννης Κάτρης, Λούης Δάνος, Αστέρης Στάγκος και ο εν ζωή Βασίλης Φίλιας–, θέλω να τιμήσω ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΝΘΗΣΩ με το σημερινό υστερόγραφο και όλους τους άλλους νεκρούς της. Ήταν πολλοί και λαμπροί ως άνθρωποι και επαγγελματίες.