Ο Άκης θα σηκώσει όλες τις αμαρτίες;

Μ’ όλα αυτά που αποκαλύπτονται, με τον τρελό χορό των δισεκατομμυρίων, στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότεροι συνεργάτες του, ντρέπεται να λέει κανείς ότι είναι ΠΑΣΟΚ.

Μαύρισε μια ιστορική διαδρομή, που για τον απλό πολίτη, που ήταν μια ζωή στο περιθώριο, απέκτησε πρόσβαση στα ίδια δικαιώματα, στα αγαθά της χώρας με τον συμπολίτη του που ανήκε στην άλλη όχθη, στην πλευρά του «νικητή». Δεν αντέχει να απολογείται. Όσο κι αν είναι σκληρό, ανθρώπινα ακραίο, για το κακό που έκανε όχι μόνο στο κόμμα του, στην παράταξή του, αλλά σε όλο το πολιτικό σύστημα, και έδωσε τον γκασμά σε εκείνους που θέλουν να το γκρεμίσουν ολότελα, ο Άκης θα έπρεπε να είχε εξαφανιστεί από προσώπου Γης…

Και δεν είναι μόνο αυτά που έχουν έρθει ως τώρα στο φως… Υπάρχει ορυχείο με πλούσια κοιτάσματα. Μην ξεχνάμε ότι θήτευσε σε πολλά… εύφορα υπουργεία. Όπως εκείνο των Δημόσιων Έργων, στις χρυσές εποχές…

Όμως δεν ήταν μόνο ο Άκης ο άπληστος… Κι άλλοι, πολλοί που εμφανίζονταν ως σημαιοφόροι της αλλαγής, ως άγγελοι φύλακες και προστάτες του Ανδρέα, που δεν επέτρεπαν μύγα στο σπαθί τους… Αρκεί μια ματιά να ρίξει κανείς στο πού ζούσαν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους και πού έμεναν μετά το ʼ74, τότε που βρώμαγαν τα χνότα τους, δεν χρειάζεται Εισαγγελέας και ανακριτής… Χειροπιαστές οι αποδείξεις για να οδηγηθούν κατʼ ευθείαν στο Πραιτώριο…

Πολλοί, πάρα πολλοί έβαλαν όχι το «δάχτυλο», αλλά και τα δύο τους χέρια κρατώντας μεγάλες κουτάλες στο μέλι… Που το στέρησαν από τα «περήφανα γηρατειά», από τις νέες γενιές και αυτές που θα έρθουν. Δεν θα είχαμε φθάσει εδώ ή, τουλάχιστον, δεν θα ήταν τόσο άγρια τα πράγματα που βιώνει σήμερα το κάθε σπίτι και περισσότερο εκείνοι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα…

Μπούμερανγκ έγινε το σύνθημα «Στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η Δεξιά». Με τα ίδια τους τα χέρια έβαλαν το ΠΑΣΟΚ στο χρονοντούλαπο. Και το έγκλημα των Άκηδων είναι ότι λάσπωσαν, έθαψαν εκείνα τα καλά, που είναι αρκετά, που έγιναν από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και έδωσε ψωμί στον αποκλεισμένο στα χρόνια τα πέτρινα, και έκλεισε η ψαλίδα χωρίς σταλιά αίμα, χωρίς κοινωνική εξέγερση…

Αυτή είναι η βαρύτατη κατηγορία για τα καμώματα του Άκη και Σία, για τα οποία δεν υπάρχει λύπη και στεναγμός. Αντίθετα, οργή και θυμός…