Οι Έλληνες που έχουν λογαριασμό σε ελβετικές τράπεζες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι…
Και ότι από στιγμή σε στιγμή έρχεται η δισκέτα με όλα τα ονόματα. Ισχυρίζονταν μάλιστα κυβερνητικά στελέχη ότι είναι πάνω από 600 δισ. ευρώ οι καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία. Και η απάντηση που ήρθε κάθε άλλο παρά δικαίωσε τον κ. Πάγκαλο. Οι Ελβετοί δεν έσπευσαν να εκτελέσουν την εντολή του αυθωρεί και παραχρήμα, να στείλουν δηλαδή τα στοιχεία που ζητούσε.
Ουσιαστικά του έλεγαν σε απλή γλώσσα ότι δεν ήξερε το τι ισχύει στη διμερή συμφωνία που έχει υπογραφεί.
Συγκεκριμένα, στην απάντησή τους στο υπουργείο Οικονομικών τόνιζαν ότι η ελληνοελβετική συμφωνία που κυρώθηκε από την ελληνική Βουλή με τον νόμο 4034/2011 και ισχύει από την 1/1/2012 δίνει τη δυνατότητα παροχής πληροφόρησης για άτομα που έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία υπό τις προϋποθέσεις:
1) Να γίνεται έρευνα από τη φορολογική αρχή για φοροδιαφυγή,
2) Το αίτημα που υποβάλλεται να έχει συγκεκριμένα στοιχεία και
3) Ότι υπάρχουν αποδείξεις ότι το ελεγχόμενο φυσικό πρόσωπο διατηρεί λογαριασμό σε ελβετική τράπεζα.
Τίποτε απʼ όλα αυτά δεν περιείχε το αίτημα που υπέβαλε ο τότε αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος. Ζητούσε αορίστως να παράσχει η Ελβετία στοιχεία για Έλληνες που έχουν offshore εταιρείες.
Άλλη δηλαδή μία ελληνική γκάφα και μάλιστα διά χειρός της κυβέρνησής σας, κ. Πάγκαλε…
Θα μπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι δεν πρόκειται για γκάφα αλλά για παράλειψη, ενδεχομένως και εσκεμμένη, ότι δεν δόθηκαν συγκεκριμένα στοιχεία Ελλήνων που ψάχνονται από το ΣΔΟΕ για λογαριασμούς σε ελβετικές τράπεζες, παράλειψη που επιτρέπει στους φοροδιαφεύγοντες να μην ανησυχούν πλέον…
Αν βεβαίως ήθελε πράγματι η κυβέρνηση Παπανδρέου να έχει τα στοιχεία των Ελλήνων που έχουν βγάλει λεφτά στην Ελβετία, θα μπορούσε να ρωτήσει νομικούς που ασχολούνται με τέτοιες υποθέσεις. Αμέσως θα μάθαινε την οδό που έπρεπε να ακολουθήσει. Και αυτή είναι η εξής, σύμφωνα με τον δρα Ηλία Μπίσια, ο οποίος διατηρεί δικηγορικό γραφείο σε Αθήνα και Ζυρίχη και είναι ένας από τους πλέον ειδικούς στο ελληνοελβετικά θέματα.
«Για να ικανοποιηθεί ένα αίτημα διοικητικής συνδρομής, δηλ. παροχής πληροφοριών για τραπεζικό λογαριασμό, που θα υποβάλλεται από τις ελληνικές φορολογικές αρχές στην Ελβετία και θα αφορά πολίτη ελεγχόμενο στην Ελλάδα για φοροδιαφυγή, θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά οι εξής βασικές προϋποθέσεις, σύμφωνα με τη συμφωνία Ελλάδας – Ελβετίας:
Να διεξάγεται στην Ελλάδα έρευνα κατά του δικαιούχου του ελβετικού τραπεζικού λογαριασμού για φοροδιαφυγή, να γνωστοποιηθούν στις ελβετικές αρχές τα πλήρη στοιχεία του ελεγχόμενου δικαιούχου του λογαριασμού, καθώς και η συγκεκριμένη ελβετική τράπεζα στην οποία τηρείται ο υπό έρευνα λογαριασμός και να αναφέρεται συγκεκριμένη χρονική περίοδος, για την οποία ζητούνται οι πληροφορίες».
Όπως υποστηρίζει ο Μπίσιας, «η Ελβετία δήλωσε στα πλαίσια της προαναφερόμενης συμφωνίας ότι δεν θα ικανοποιεί αόριστα ελληνικά αιτήματα που απλώς στοχεύουν στη λεγόμενη “αλίευση τραπεζικών πληροφοριών” του θιγόμενου, ενώ έχει καταστήσει σαφές ότι αιτήματα, που βασίζονται σε παράνομη κτήση πληροφοριών από κρατικές αρχές, δεν θα ικανοποιούνται. Κατά συνέπεια, η Ελβετία δεν θα ικανοποιεί στο μέλλον αιτήματα που αποδεδειγμένα στηρίζονται σε παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα και ιδιαίτερα σε κλοπή προσωπικών δεδομένων από ελβετικές τράπεζες, ζήτημα ιδιαίτερα επίκαιρο, που απασχολεί τους τελευταίους μήνες τις αρχές πολλών κρατών, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα (βλ. λ.χ. υπόθεση Falciani – κοινοποίηση ονομάτων ελλήνων καταθετών στην HSBC Γενεύης)».
Το αίτημα επομένως που στείλατε, κ. Πάγκαλε, στις ελβετικές αρχές, «δεν πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζει η διμερής συμφωνία και ως εκ τούτου ορθώς απορρίφθηκε».
Αυτά, για να μην παραπλανάτε τον κόσμο, κύριε πρώην αντιπρόεδρε…