Γράμμα στον Σαμαρά
Μόλις, κ. Σαμαρά, θα αρχίσουν οι μικροί μαθητές να ξεφυλλίζουν το βιβλίο της Γραμματικής τους, θα βρεθούν μπροστά σε… αλαμπουρνέζικα. Σε εντελώς ακαταλαβίστικα γι’ αυτούς…
Πρέπει, κύριε πρωθυπουργέ, να παρέμβετε, πριν η φωτιά που σιγοκαίει φουντώσει και πάρει διαστάσεις… Ήδη τα στρατόπεδα έχουν σχηματιστεί… Και η αντιπαράθεση θα είναι, όπως διαφαίνεται, σκληρή. Το διακύβευμα θα είναι η ελληνική γλώσσα, της οποίας είστε λάτρης της κ. Σαμαρά.
Δεν αντέχει η χώρα μια σύγκρουση ανάλογη εκείνης των «δημοτικιστών» και των «αντιδημοτικιστών» που έφερε πολλά δεινά. Και οδήγησε σε βίαιες συγκρούσεις. Έχει τέτοιες φουρτούνες η Ελλάδα, που είναι πολυτέλεια μια αντιπαράθεση όταν μάλιστα δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, αν είχε τηρηθεί η απλούστατη διαδικασία. Ένας διάλογος στην επιστημονική κοινότητα, με τη συμμετοχή και της Ακαδημίας, όπου θα ακούγονταν όλες οι απόψεις. Τα υπέρ και τα κατά. Απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα μετείχαν στον διάλογο και οι κατ’ εξοχήν αρμόδιοι και υπεύθυνοι για τα παιδιά μας, οι δάσκαλοι, που θα έκριναν αν αυτά τα… σοφιστικά, μπορούν να γίνουν κατανοητά από τους μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού. Και με βάση τα συμπεράσματα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θα έπαιρνε τις αποφάσεις. Την ιστορία Ρεπούση με τα περί… συνωστισμού αρκετά την πλήρωσε η τότε κυβέρνηση, πέραν της αναστάτωσης που δημιουργήθηκε και των αντιπαραθέσεων που δίχασαν την κοινωνία.
Δεν θα ρίξουμε το ανάθεμα σε καμιά πλευρά. Όμως δεν θα μείνουμε σιωπηλοί θεατές σε μια ακόμα επιχείρηση βίαιας αποδόμησης της ελληνικής γλώσσας. Αρκετά πλήγματα έχει δεχθεί. Αρνούμαστε να γίνουμε συνένοχοι σε σχέδια που κάθε άλλο παρά εξυπηρετούν την πατρίδα μας, την ιστορία μας, την παράδοσή μας.
Δεν μπορεί, κύριε πρωθυπουργέ, η πλευρά των συγγραφέων του βιβλίου της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού να έχει δίκιο και όλοι οι άλλοι, ακόμη και η Ακαδημία Αθηνών, άδικο.
Όπως δεν υπάρχει πειστική απάντηση, για τον λόγο που θέλουν να αλλάξουν τα φώτα στη Γραμματική την οποία τα τελευταία 50 χρόνια όλοι διδαχθήκαμε μέχρι σήμερα. Ποιο είναι το πραγματικό ζητούμενο… Τι το περισσότερο θα μάθουν τα παιδιά μας;
Κρέμασαν μια δασκάλα που τόλμησε να αντισταθεί σε αυτήν την εκσυγχρονιστική καινοτομία. Την κατηγόρησαν ότι δεν κατανόησε τη διαφορά ανάμεσα στον ήχο και τα γράμματα. Και έχουν την απαίτηση να την κατανοήσουν τα παιδιά που είναι 11 και 12 χρονών; Ποια καλύτερη απόδειξη χρειάζεται, κύριε πρωθυπουργέ, για να αντιληφθείτε ότι οι κύριοι συγγραφείς θυμίζουν εκείνους που το μόνο πρόβλημά τους ήταν αν ο άγγελος είναι άνδρας ή γυναίκα; Αλλά πέραν αυτού. Μπορούν να σας πουν οι συγγραφείς της νέας Γραμματικής, ποια είναι η πρακτική σημασία της διαφοράς μεταξύ ήχων και γραμμάτων; Ψάχνουν για ψύλλους στα άχυρα. Άραγε, τα παιδιά, που δεν θα την αντιληφθούν, θα καταστραφούν;
Λύση, χωρίς να προκληθεί καμία αναστάτωση στα σχολεία, υπάρχει. Να διδαχθεί η Γραμματική που διδάσκονταν μέχρι τώρα οι μαθητές. Αυτό το νέο βιβλίο να διδαχθεί πιλοτικά σε ένα πρότυπο σχολείο, να δουν οι δάσκαλοι αν περπατάει, αν οι μαθητές την κατανοούν, και μετά παίρνονται οι τελικές αποφάσεις.
Αυτό που δεν πρέπει να γίνει, κύριε πρωθυπουργέ, είναι να μπει στα Δημοτικά Σχολεία αυτό το εγχειρίδιο, χωρίς να έχει γίνει καμία έρευνα αν οι μικροί μαθητές μπορούν να το καταλάβουν και δεν θα μπερδεύονται. Αυτοί που γράφουν σχολικά βιβλία θα πρέπει να έχουν άξονα όχι το τι θέλουν με το μυαλό το δικό τους, αλλά με το μυαλό των παιδιών. Περνώντας τους αυτό που είναι σε θέση το μέσο επίπεδο των μαθητών να κατανοήσει… Αλλιώς κτίζουν στην άμμο… Ίσως το εν λόγω βιβλίο θα ήταν κατάλληλο για το Λύκειο.
Κύριε πρωθυπουργέ, σ’ εσάς ο λόγος… Και ο ρόλος του πυροσβέστη… Και με τον Ελύτη απέναντί σας…