Ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ
Κοινή είναι η εκτίμηση των στελεχών ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή ανταποκρίθηκε στον νέο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού καταγράφηκε ως η μόνη αξιόπιστη και μαχητική δύναμη απέναντι στην τρικομματική – μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Δεν είναι τυχαίο, τονίζουν, ότι ο Α. Σαμαράς αφιέρωσε ολόκληρη τη δευτερολογία του για να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ με ορολογία που θύμιζε Δεξιά του ’50, ενώ και ο Ε. Βενιζέλος εξάντλησε όλες τις κοινοβουλευτικές του παρεμβάσεις για να αντιπολιτευτεί τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο συμμαχικό σχήμα εκτιμούν ότι η ατζέντα που έθεσε η συγκυβέρνηση, στην κορυφή της οποίας είναι το γενικό πωλητήριο της δημόσιας περιουσίας, αφήνει προνομιακό έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως η δύναμη που αντιπαλεύει το ξεπούλημα σε διάφορους αετονύχηδες, που παίρνουν ήδη θέση για το μεγάλο πάρτι που έρχεται.
Έτσι, δεν ήταν τυχαίες οι αυστηρές προειδοποιήσεις του Α. Τσίπρα σε όσους υπογράψουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας αλλά και σε όσους επίδοξους επενδυτές φροντίσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να αποκτήσουν τα φιλέτα του Δημοσίου σε εξευτελιστικές τιμές. «Τους προειδοποιούμε ότι θα χάσουν τα λεφτά τους», ήταν η σαφής αναφορά του Α. Τσίπρα, που προκάλεσε την αντίδραση του Ε. Βενιζέλου, ο οποίος ούτε λίγο-ούτε πολύ χαρακτήρισε «αντεθνική» μια τέτοια θέση. Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξέχασε ότι παρόμοια προειδοποίηση είχε κάνει στους επίδοξους επενδυτές ο Α. Παπανδρέου πριν από τις εκλογές του 1993, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρούσε να ξεπουλήσει όσο όσο τον ΟΤΕ.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα, αφού εκτιμούν ότι ο βίος της συγκυβέρνησης θα είναι βραχύς και ήδη τα πρώτα σημάδια παρακμής είναι ορατά, όπως έδειξε και η παραίτηση του υφυπουργού Εργασίας Ν. Νικολόπουλου με την καταγγελία ότι έχει εγκαταλειφθεί κάθε προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου ειδικά στα εργασιακά θέματα.
Το κεντρικό πλέον σύνθημα με το οποίο θα πορεύονται είναι ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αποτελεί την «τρόικα εσωτερικού», καθώς οι μέχρι τώρα κινήσεις τους δείχνουν ότι, πέρα από διάφορα επικοινωνιακά παιχνίδια, η σταθερή τους ρότα είναι η εφαρμογή του Μνημονίου και η παραπομπή στις ελληνικές καλένδες της όποιας επαναδιαπραγμάτευσης.
Από τη μέχρι τώρα πορεία της συγκυβέρνησης, στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι περισσότερο εκτεθειμένος είναι ο Φ. Κουβέλης, αφού το κόμμα του, παρότι αυτοχαρακτηρίζεται ως «αντιμνημονιακή συνιστώσα της κυβέρνησης», εμφανίζεται ως «βασιλικότερος του βασιλέως» στην τήρηση των συμφωνηθέντων και «αδειάζεται» ακόμα και από δεξιούς υπουργούς, όπως ο παραιτηθείς Ν. Νικολόπουλος.
Παρά την εκτίμηση για το βραχύβιο του υπάρχοντος κυβερνητικού σχήματος, στον ΣΥΡΙΖΑ -έχοντας και το πρόσφατο παράδειγμα της προπαγάνδας που έγινε προεκλογικά από το κάθε μορφής κατεστημένο- παρατηρούν με προσοχή τις προσπάθειες αναστήλωσης του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος.
Έτσι, στην πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ έγινε η εκτίμηση ότι η συγκρότηση της νέας κυβέρνησης αποτελεί απόπειρα του συστήματος, της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, να σταθεροποιηθεί έστω και προσωρινά, με στόχο να συνεχιστεί η πολιτική εφαρμογής των Μνημονίων και των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων.
Τονίζουν ότι μέσα από τον σχηματισμό αυτής της κυβέρνησης το σύστημα κερδίζει χρόνο, ώστε να μπορέσει να ανασυνταχθεί με όρους μεγαλύτερης σταθερότητας και μακροπρόθεσμης προοπτικής. Η αναβίωση, λένε, ενός πόλου με συσπείρωση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία του συστήματος, είναι μια πιθανή εκδοχή, αλλά αυτό το σενάριο είναι πολύ δύσκολο να ευδοκιμήσει σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και λεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων.
Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια αναμενόμενη εξέλιξη ο ακόμα μεγαλύτερης έντασης πολιτικός αυταρχισμός, με την παρουσία μάλιστα της Χρυσής Αυγής, αφού η νέα κυβέρνηση είναι μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, με έντονη όμως τη σφραγίδα της ΝΔ τόσο από άποψη προσώπων όσο και πολιτικού προσανατολισμού.
Η συγκυβέρνηση, τονίζουν, με βάση τα διακηρυκτικά σημεία στα οποία κατέληξε διατηρεί στην ουσία τον πυρήνα των Μνημονίων και ήδη εκδηλώνονται σαφείς και διαρκείς υποχωρήσεις από προεκλογικές και μετεκλογικές δεσμεύσεις των κομμάτων που τη συναποτελούν.
Προφανώς, εκτιμούν στον ΣΥΡΙΖΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιχειρήσει να στηρίξει τη νέα κυβέρνηση, η οποία έτσι κι αλλιώς πιέζεται από την ισχυρή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει περιθώρια να κάνει παραχωρήσεις οι οποίες θα μετακινούν τον άξονα της συμφωνημένης μέχρι σήμερα αντεργατικής πολιτικής.
Με βάση τα παραπάνω τονίζουν ότι η δράση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, της ενωμένης Αριστεράς, του λαϊκού κινήματος, χωρίς καμία λογική αναμονής είναι αυτή που θα ανακόψει την καταστροφική πορεία και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εναλλακτικής πολιτικής και κυβερνητικής λύσης με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναφορά στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Αριστερά «με τη συντηρητική στροφή της ΔΗΜΑΡ και την ανθενωτική- σεχταριστική και άκρως επιθετική στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ, που θέτει μπροστά μας νέα ζητήματα».
Ως εκ τούτου, αναφέρεται ότι η διεύρυνση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ τον καταγράφει ως τη μεγαλύτερη συνιστώσα και στον χώρο που έτσι ή αλλιώς εκφράζει την ενότητα της Αριστεράς. Αυτό, λένε, σημαίνει ότι χρειάζεται συζήτηση με σημαντικό τμήμα δυνάμεων που μας στήριξε στις εκλογές από το ΚΚΕ, την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, τους οικολόγους αλλά και τη ΔΗΜΑΡ, με στόχο την προσπάθεια συσπείρωσης και ένταξής τους στην κοινή προσπάθεια.
Πρέπει, καταλήγουν, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στα άλλα κόμματα της Αριστεράς, να εκτονώσουμε τις εντάσεις της προεκλογικής περιόδου και να συνεχίσουμε την προσπάθεια, ώστε οι διαφορές και οι θεμιτές αντιπαραθέσεις να μην εμποδίσουν τις συναγωνιστικές σχέσεις με αυτά τα κόμματα.