επί του πιεστηρίου
Θα πρέπει να καταλάβουν οι κύριοι αρχηγοί των κομμάτων ότι στις 17 Ιουνίου ο ελληνικός λαός ψήφισε για 300 βουλευτές. Αυτό άλλωστε προβλέπει και επιβάλλει το Σύνταγμα. Δεν μπορεί κανένα κόμμα να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την εντολή του λαού και να μπαίνει και να βγαίνει με το αν γουστάρει ή όχι τον αρχηγό που είναι στο βήμα. Αν με τον Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής τους χωρίζει άβυσσος, δεν αντιμετωπίζεται με αποκλεισμούς και αποχωρήσεις από την αίθουσα της Ολομέλειας, αλλά παίρνοντας τον λόγο και ανατρέποντας τις απόψεις τους με επιχειρήματα… Αυτό το μπαίνεις-βγαίνεις δεν μπορεί να συνεχιστεί. Γιατί υπονομεύει την ίδια τη Δημοκρατία.
Γράφουν και ξαναγράφουν γνωστές φιλομνημονιακές πένες, ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου πέτυχε να αποτρέψει την καταστροφή της χώρας. Μα, αν… θυμάμαι καλά, το κούρεμα του χρέους είχε αποφασιστεί από 26 Οκτωβρίου 2011, τρεις εβδομάδες πριν αναλάβει πρωθυπουργός ο δικός τους άνθρωπος… Που τον είχαν επιλέξει, 10 μέρες πριν αποφασιστεί από τους τρεις αρχηγούς στη σύσκεψη του Προεδρικού Μεγάρου η επιλογή του. Ο κ. Παπαδήμος για τη λάντζα προσλήφθηκε… Να υλοποιήσει τα αποφασισθέντα. Παρότι ήταν αντίθετος στο κούρεμα, ακόμη και κατά 23% όπως είχε γράψει σε άρθρο του στο «Βήμα» πριν από την Σύνοδο Κορυφής. Κι αυτό το κατάπιε. Αυτά για να μη μας παραμυθιάζουν…
Δυόμιση χρόνια τώρα, αλλά και πιο πριν, ακούγαμε και ακούμε και τώρα για λόχους σε πολλούς νομούς και νησιά… αόμματων και ανάπηρων που τελικά έχει καταντήσει να είναι περισσότεροι από τους υγιείς… Και όλοι αυτοί εισέπρατταν κάθε μήνα επίδομα και σύνταξη. Ακόμη και… πεθαμένοι εμφανίζονταν ζωντανοί… Όμως μέχρι τώρα μόνο σε λόγια έχουν περιοριστεί οι καταγγέλλοντες διοικητές οργανισμών, που ξαφνικά συμπεριφέρονται ως να ανακάλυψαν θησαυρό, ενώ οι δικές τους υπηρεσίες ήταν όχι μόνο οι ηθικοί αλλά και οι φυσικοί αυτουργοί της απάτης. Χωρίς τη δική τους υπογραφή δεν θα υπήρχαν μαϊμού νεκροί, τυφλοί και… κουτσοί! Και το κράτος θα είχε γλιτώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Δεν είδαμε να δημοσιοποιούνται τα ονόματα των ενόχων και να παραπέμπονται στο… Πραιτώριο. Με πρώτους τους επικεφαλής των νομαρχιών, των ασφαλιστικών οργανισμών, που έχουν τη μεγάλη ευθύνη γιʼ αυτή την κομπίνα, που αποτελεί άλλο ένα διαχρονικό σκάνδαλο των κυβερνήσεων, πράσινων και γαλάζιων.
Μήπως και εδώ πρέπει να δώσει εντολή για έναν εξονυχιστικό έλεγχο αμέσως στα κιτάπια, όπου βρίσκονται τα πιστοποιητικά… που βάφτιζαν υγιείς σε τυφλούς, ανάπηρους και νεκρούς; Και παράλληλα να αντιγράψουμε εδώ και τώρα τον μηχανισμό που ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και στον Καναδά για τις συντάξεις και τα επιδόματα που παίρνουν εκείνοι που πραγματικά έχουν πρόβλημα. Άλλο ένα πεδίο δόξης, κ. Σαμαρά.
Σχεδόν τριπλάσια είναι η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων απʼ ό,τι συμβαίνει στις άλλες χώρες. Το έγραψε ο αγαπητός και σεβαστός δάσκαλος της δημοσιογραφίας, και όχι μόνο, Γιάννης Μαρίνος στη στήλη του στο «Βήμα», σημειώνοντας τα εξής:
«Για να γίνουν αντιληπτές η απληστία και η κακοδιαχείριση των ελλειμματικών ελληνικών κομμάτων, αρκεί να αναφερθεί ότι για κάθε έγκυρη ψήφο στην Ελλάδα δίνονται σε αυτά 9,39 ευρώ, ενώ ο μέσος όρος στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μόνο 3,73 ευρώ».
Σʼ όλα τελικά είμαστε πρώτοι…
Παντού τα καταφέραμε μια χαρά… Να τα γκρεμίσουμε όλα… Και δεν είναι μόνο η οικονομία, η τραγωδία της κρίσης που βιώνουμε όλο και περισσότεροι από τη μεσαία τάξη και κάτω. Γκρεμίσαμε ό,τι παραλάβαμε από τις προηγούμενες γενιές. Μια χαρακτηριστική αλλά πολύ φωναχτή διαπίστωση είναι αυτό που είπε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» της Κυριακής ο καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιμουσικός της ορχήστρας του θεάτρου Περμ της Ρωσίας Θόδωρος Κουρεντζής:
– Όταν πήγαινα σχολείο στον Βύρωνα, τη δεκαετία του ʼ80, δεν υπήρχε καμία συμμαθήτριά μου που να άκουγε σκυλάδικα. Τώρα όλες έχουν σκυλάδικα στο κινητό τους. Αυτή η ανελέητη θρασύτητα της μαύρης αισθητικής έχει καταστρέψει τον δημιουργικό χώρο.
Πλήρης ημερών έφυγε για το ταξίδι χωρίς γυρισμό ο κεφαλονίτης πολιτικός μηχανικός Τάκης Παυλάτος. Ακούραστος πρόσφερε τα πάντα και μάλιστα δωρεάν. Αρχιτεκτονικές μελέτες για την ανέγερση όλων εκείνων που γκρέμισε ο σεισμός. Βραβεύτηκε για την προσφορά του εκείνη από την Ακαδημία Αθηνών. Ήταν από κείνους τους πολίτες που στόχο ζωής έχουν τον τόπο τους, να αφήνουν πίσω τους άσβεστα αποτυπώματα.