Η διπλή πρόκληση

Η κυβέρνηση Σαμαρά καλείται σύντομα να δώσει κρίσιμες εξετάσεις και να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα τις δύο ζωτικές γιʼ αυτήν προκλήσεις. Πρώτη πρόκληση για την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά είναι να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα σε κράτος, οικονομία και κοινωνία χωρίς να διαταραχθεί η συνοχή της και χωρίς «μέσους όρους», που ευνουχίζουν την αποτελεσματικότητα κάθε κυβέρνησης. Ασφαλώς το εγχείρημα είναι δύσκολο, πόσω μάλλον για μια κυβέρνηση που θέλει να είναι «μακράς πνοής». Εδώ σημαντικό ρόλο θα παίξει η «χημεία» και η πολιτική ειλικρίνεια ανάμεσα στην τριάδα Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, ώστε η κυβέρνηση να είναι όντως «μακράς πνοής» και να επιδείξει αποτελεσματικότητα.

• Η δεύτερη πρόκληση που έχει μπροστά της η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά είναι η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, ώστε να απαλειφθούν ή να αντικατασταθούν ορισμένα μέτρα του Μνημονίου που βαθαίνουν την ύφεση, από τη μια, και πλήττουν ζωτικά συμφέροντα του λαϊκού παράγοντα, από την άλλη. Παρά τις προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί στην κοινή γνώμη της χώρας, η επαναδιαπραγμάτευση ούτε αυτονόητη είναι ούτε υλοποιείται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στην ουσία της η επαναδιαπραγμάτευση βρίσκεται σε διαλεκτική σχέση με την αξιοπιστία της κυβέρνησης στην υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής τής χώρας. Όσο αυξάνεται η αξιοπιστία της κυβέρνησης έναντι των δανειστών της, τόσο αυξάνεται και η δυνατότητά της να επαναδιαπραγματευθεί τη δανειακή σύμβαση – πόσω μάλλον που οι συσχετισμοί δυνάμεων στον ευρωπαϊκό χώρο εμφανίζουν μια συνεχή ρευστότητα. Άρα απαιτείται κυβέρνηση που να θέλει και να μπορεί να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας και τους κράτους – και ταυτόχρονα να κερδίζει πόντους αξιοπιστίας, ώστε να επαναδιαπραγματευθεί τους επαχθείς όρους του Μνημονίου.