επί του πιεστηρίου

Δυο λόγια για τον Πέτρο Μολυβιάτη. Η συγκίνησή του, που δεν μπόρεσε να κρύψει, κατά την παράδοση του υπουργείου Εξωτερικών στον Δημήτρη Αβραμόπουλο, περιέκλειε το πάθος του, τον αγώνα του, την αφοσίωσή του σε τούτη τη γη, την πατρίδα μας. Έζησε πολλές κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα και κατάφερε να διασφαλίσει πολλά. Να ‘ναι καλά και ο Θεός να του δίνει υγεία και χρόνια.

Πήγαιναν γυρεύοντας… Νομίζω ότι ήταν η ευκαιρία να βάλουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ στην τσεπούλα τους… Μιλάμε για εκείνους τους περίπου 850 πρώην βουλευτές που διεκδικούσαν αναδρομικά λόγω αυξήσεων στους δικαστικούς. Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου τους έκοψε την όρεξη. Με απόφασή της απέρριψε τις αξιώσεις των βουλευτών (και μάλιστα σε εποχές που έχουν κοπεί οι μισθοί και συντάξεις του κοσμάκη) για την εξομοίωση των συντάξεων και μισθών τους με ειδική μισθολογική κλίμακα των δικαστικών.

Καλά να πάθουν… Και, επιτέλους, να καταλάβουν οι βουλευτές, νυν, πρώην και επόμενοι, ότι το βουλευτικό αξίωμα δεν είναι επάγγελμα και οδός επιβίωσης… Προσφορά με κόστος για εκείνους που θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα, τον λαό και την ιδιαίτερη πατρίδα τους είναι. Ας σταματήσουν λοιπόν να αυτοεξευτελίζονται.

Προς Θεού, μην ανησυχείτε κ. Κάμερον και πάθετε κανένα εγκεφαλικό ή έμφραγμα και μετά όλοι εδώ στην Ελλάδα θα έχουμε τύψεις… Μη φοβάστε, οι Έλληνες δεν πρόκειται να έρθουν για δουλειά στο βασίλειό σας… Γιατί ξέρουν ότι η Αγγλία έχει μεγαλύτερη ύφεση απ’ ό,τι εδώ και ότι η χώρα σας έχει πολύ περισσότερους ανέργους από την Ελλάδα…