Είναι απύθμενο το βαρέλι του Μνημονίου

Σαν να είναι η δουλειά ντροπή. Ήμασταν μια κοινωνία που προσκυνούσε το εύκολο χρήμα». Αυτά τα λόγια ανήκουν σε μια ταλαντούχα και όμορφη ηθοποιό, τη Μαρία Σολωμού, η οποία για τα νέα κορίτσια αποτελεί πρότυπο ομορφιάς.

Η αντισυμβατική για πολλούς ηθοποιός, η οποία στην προσωπική της ζωή έχει μια καθαρότητα και μια αλήθεια, κλέβει τις εντυπώσεις ως Βικτώρια Παπατζάλα στη νέα θεατρική δουλειά του Νίκου Μουτσινά, «Τα βαφτίσια».

Η Μαρία Σολωμού επιζητά έναν επαγγελματία πολιτικό για να μας βγάλει από την κρίση, φοβάται να μη γίνουμε Αργεντινή, δεν φτιάχνει επίτηδες την τηλεόραση που της έχει χαλάσει, γιατί την πιάνει πανικός με τις ειδήσεις, ενώ ευελπιστεί να υπάρξουν ευπατρίδες που να σώσουν την Ελλάδα.

// «Τα βαφτίσια» ίσως είναι η καλύτερη ελληνική κωμωδία που γράφτηκε τα τελευταία χρόνια. Ο Νίκος Μουτσινάς μας εξέπληξε ευχάριστα. Πραγματικά γελάς με την καρδιά σου. Τελικά, οι Έλληνες πόσο δήθεν είμαστε; Υπάρχουν αγίες οικογένειες;
Ο γάμος και η βάφτιση είναι μια ευκαιρία για να μαζευτούν οι συγγενείς -τους συμπαθούμε, δεν τους συμπαθούμε-, να δούμε φίλους που έχουμε να δούμε από καιρό, να επιδείξουμε τα ρούχα μας, το αμάξι μας, την οικιακή μας βοηθό, να μαλώσουμε με τα αδέλφια μας για τη φροντίδα της μαμάς, να κριτικάρουμε τις ζωές των άλλων, την ερωτική και προσωπική τους ζωή. Είναι μια ευκαιρία για μάζωξη, βλέπουμε κόσμο και συζητάμε για το φαίνεσθαι. Αυτό γίνεται σε μεγάλο ποσοστό! Ο Έλληνας τα τελευταία χρόνια ζούσε για τη μόστρα! Και άντε τώρα να μαζευτούν τα ασυμμάζευτα! Υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωποι που δίνουν σημασία στην ουσία του μυστηρίου και πιστεύουν πολύ σ’ αυτό που κάνουν, όπως στη βάφτιση του παιδιού τους, και δεν δίνουν σημασία στην κοσμική πλευρά. Όλοι οι άλλοι το βλέπουν ως μια ευκαιρία για γιορτή!

// Στο έργο η πεθερά σου έχει άνοια, της έχεις πάρει μια Ρωσίδα να την προσέχει, ενώ ζητάς από τον άνδρα σου να την πάρει και λίγο ο αδερφός του στην Πάτρα. Γίναμε μια κοινωνία που δεν θέλει τις γιαγιάδες και τους παππούδες στο σπίτι;
Πάλι καλά που υπάρχουν και οι Ρωσίδες. Για μένα το χειρότερο είναι να στείλεις τους γονείς σου στο γηροκομείο. Όσο αντέχει η τσέπη μας και έχουμε δουλειά, το ότι υπάρχουν γυναίκες που βοηθούν τους ηλικιωμένους στο σπίτι τους για μένα είναι πολύ θετικό. Τώρα γιατί οι γυναίκες που φροντίζουν ηλικιωμένους είναι ξένες και δεν είναι Ελληνίδες, ας αναρωτηθούμε το γιατί. Γιατί οι Ελληνίδες δεν γίνονται ούτε καθαρίστριες ούτε νταντάδες ούτε αγρότισσες σήμερα. Δεν το καταδέχονται και αν το καταδεχθούν θα ζητήσουν πάρα πολλά λεφτά. Σαν να είναι η δουλειά και η φροντίδα ντροπή. Όταν όμως η μαμά στο έργο κληρονομεί από ένα θείο στην Αμερική τρία εκατομμύρια δολάρια, τα παιδιά σφάζονται για το ποιος θα την πρωτοπάρει. Όλα γίνονται για το χρήμα! Είμαστε μια κοινωνία που προσκυνάει το χρήμα και έχει βάλει ως πρώτη αξία της το εύκολο χρήμα!

// Σε καθημερινή βάση ακούμε για αυτοκτονίες, ληστείες… Είναι δυνατόν να αφαιρείται μια ανθρώπινη ζωή για το χρήμα; Γιατί την επιβίωση μπορείς να την εξασφαλίσεις και με την έντιμη δουλειά.
Δυστυχώς, δεν βλέπω πλέον τον πάτο του πράγματος, ούτε την ανάνηψη. Πιστεύω ότι αυτό το βαρέλι του Μνημονίου είναι απύθμενο. Το δυσάρεστο είναι ότι στα δύσκολα χρεοκοπήσαμε και ηθικά. Τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα για κανέναν, όλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα ως κοινωνία, αλλά δεν θα αυτοκτονούσα. Μ’ αυτή μου την πράξη τι θα κατάφερνα; Ένα σοβαρό ψυχολογικό πλήγμα στην οικογένειά μου και θα τους μετέθετα και τα χρέη μου. Η κρίση θέλει αλληλεγγύη. Γεμίσαμε από παρτάκηδες. Αν έλεγαν σε κάποιον «πάρε αυτά τα λεφτά και σώσε την Ελλάδα», θα τα έπαιρνε για τον εαυτό του. Γι’ αυτό και το θέμα είναι αρχικά ηθικό. Δεν μπορείς να μην αγαπάς τη χώρα σου. Κάτι σου έχουν μάθει λάθος η οικογένεια, το σχολείο, δεν ξέρω. Δεν μπορεί να μην υπάρχουν ευπατρίδεις σήμερα για να βγάλουν την Ελλάδα από το ζυγό.

// Πώς βλέπεις τη νέα κυβέρνηση;
Πίστεψέ με, δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα γινόταν τέτοιος χαμός για το ποιος θα γίνει πρωθυπουργός! Υπήρχαν πολιτικοί που ήθελαν αυτήν την περίοδο αυτήν την καρέκλα; Αυτήν την ευθύνη; Το βλέπω τρομακτικό! Μιλάμε για εξουσιομανείς. Και δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σήμερα ήρωες. Αυτές είναι ρομαντικές σκέψεις. Τα πράγματα είναι πιο πεζά. Ακόμη και στην κρίση υπάρχει μέλι για να γλείψουν. Αν δεν υπήρχε μέλι δεν θα υπήρχαν εθελοντές ήρωες.

// Γιατί σ’ αρέσει η περιοδεία στην επαρχία;
Γιατί έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που διψάνε να δουν θέατρο. Στην αρχή ο κόσμος έρχεται για να δει από κοντά τους ηθοποιούς που βλέπει στην τηλεόραση, στα περιοδικά. Όσοι δεν μένουν στην Αθήνα έχουν αυτήν την ανάγκη, το κατανοώ απόλυτα. Για αυτούς είναι μεγάλο γεγονός μια παράσταση στην πόλη τους. Αν φύγουμε από το λαμπερό του πράγματος, μετά τους μένει η ουσία. Μια παράσταση στην οποία γέλασαν, ένα καλογραμμένο ελληνικό έργο, μια παράσταση κόντρα στη δυστυχία, για να ξεχαστείς. Πιστεύω στα ελληνικά έργα, γι’ αυτό και πάντα επιλέγω Έλληνες συγγραφείς όπως την Αναγνωστάκη, τον Κοτσικονούρη.

// Πώς είναι τα πράγματα στην τηλεόραση;
Είσαι μια ηθοποιός που έγινε αγαπητή και διάσημη μέσα από την τηλεόραση.
Φέτος είναι πολύ άσχημα τα πράγματα. Προσπαθώ να βρω ωραίες σειρές για να δω και δεν υπάρχουν. Έγιναν τόσο λίγα σίριαλ. Αλλά και γι’ αυτά που έγιναν, οι συνάδελφοι πληρώθηκαν; Οι περισσότεροι είναι απλήρωτοι. Και απορώ, αν δεν πληρωθούν, πώς θα μπουν ξανά σε γύρισμα; Αν δεν υπάρχουν χρήματα, αργά ή γρήγορα θα σταματήσει η δουλειά!

// Θα τη βρούμε τη λύση οι Έλληνες;
Δεν το βλέπω. Χρειάζεται ένας επαγγελματίας πολιτικός για να βρει τη λύση. Αυτός πρέπει να βρει τη λύση. Και ο πολιτικός επάγγελμα είναι. Ας κάνει λοιπόν τη δουλειά του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν μένω στον τίτλο ή στο αξίωμα. Μένω στο επάγγελμα. Θέλουμε καλούς επαγγελματίες πολιτικούς.

// Πόσο σε έχει επηρεάσει η κρίση;
Πάρα πολύ. Το παιδί μου το πηγαίνω σε ιδιωτικό σχολείο λόγω της δουλειάς μου. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να τα βγάλω εις πέρας και του χρόνου. Οι ηθοποιοί δεν είμαστε ακριβοπληρωμένοι. Και η δουλειά που κάνουμε χρειάζεται ψυχή.

// Πώς αποστηθίζετε απέξω όλα αυτά τα λόγια;
Εγώ τα μαθαίνω στην πρόβα. Είναι μια περίεργη διαδικασία μέσα από την επανάληψη.

// Δηλαδή οι ηθοποιοί που είστε στην πρώτη γραμμή, οι σταρ, δεν παίρνετε τα λεφτά που βγάζουν οι τραγουδιστές;
Αυτό συμβαίνει μόνο στην Αμερική. Ποτέ δεν θα φτάσει ένας ηθοποιός στην Ελλάδα να βγάλει τα λεφτά που βγάζουν οι τραγουδιστές πίστας. Αλλά και εκεί τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Κάποτε ήταν η χρυσή εποχή για τα μπουζούκια, τώρα οι τραγουδιστές τραγουδούν Παρασκευή και Σάββατο.

// Θεωρείς ότι αυτό που ζούμε είναι ένας οικονομικός πόλεμος;
Όλη η Ευρώπη μου δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι εναντίον της Ιταλίας, της Ισπανίας, οι οποίες έχουν παρόμοια προβλήματα με εμάς. Έχουν πρόβλημα με εμάς. Με τη φιλοσοφία μας. Ότι δουλεύουμε λιγότερο, ότι τη σκαπουλάρουμε και θέλουμε να πληρωνόμαστε όσο εκείνοι. Πιστεύω ότι θέλουν να μας βλέπουν με τα κεφάλια μέσα. Μας αντιμετωπίζουν σαν χώρα χωρίς δομές. Υπάρχει μια συγκεκριμένη εικόνα για τους Έλληνες και δεν ξέρω αν είναι και λάθος.

// Ειδήσεις βλέπεις;
Ειδήσεις; Α πα, πα. Έχει χαλάσει η τηλεόρασή μου και δεν τη φτιάχνω επίτηδες. Δεν θέλω να βλέπω δελτία ειδήσεων, μου δημιουργούν πανικό και κινδυνολογούν συνεχώς. Αν γίνει κάτι κακό, θα το μάθω. Τα κακά νέα μαθαίνονται εύκολα και από το ραδιόφωνο.

// Έπιασες τον εαυτό σου να φοβάται την επιστροφή στη δραχμή;
Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή μας τρέλανε όλους. Ήταν ό,τι χειρότερο.

// Πώς βλέπεις τη γενιά μας;
Μας κατηγόρησαν ότι είμαστε γενιά του καναπέ, ότι δεν λέμε να ξεσηκωθούμε. Να που βγήκαμε και στο Σύνταγμα, να που αλλάξαμε και το πολιτικό σκηνικό. Η επανάσταση τώρα περνάει στους εικοσάρηδες. Η ζωή κάνει κύκλους. Πάντως, θα σας εκμυστηρευτώ μια φοβία μου. Όλο αυτό το διάστημα που γίνονταν ταραχές στο Σύνταγμα, φοβόμουν για πραξικόπημα. Φοβάμαι το παρακράτος. Και φοβάμαι και κάτι άλλο. Να μη γίνουμε Αργεντινή. Την Αργεντινή φοβόμαστε όλοι, να μην κατέβουμε με τις κουτάλες στο δρόμο. Και στην Αργεντινή εναλλάσσονταν οι κυβερνήσεις, μέχρι να κάνουν ντου οι πολίτες στα σούπερ μάρκετ και πριν κατεβάσουν τα ρολά οι τράπεζες. Αν οι πολιτικοί μας δεν κάνουν κάτι, θα υπάρξει αντίδραση και οργή.

// Η Αργεντινή όμως σώθηκε. Δεν χάνονται έτσι οι χώρες. Υποτίμησε το νόμισμα της…
Η Αργεντινή σώθηκε γιατί είχε παραγωγή. Εμείς δεν παράγουμε τίποτα. Εδώ και τον τουρισμό μας δεν προσέχουμε, με τα τόσα όμορφα νησιά. Όταν δεν αφήνουμε τα κρουαζιερόπλοια με τους 3.500 επιβάτες να δέσουν στα λιμάνια μας, δεν θα φτάσουμε τον τουρισμό μας στο μηδέν;

// Νιώθεις ότι ανήκεις στην Ευρώπη;
Μεγάλη κουβέντα. Γίναμε Ευρωπαίοι επειδή μπήκαμε στην Ε.Ε.; Ξαφνικά ανήκουμε στη Δύση. Η Ελλάδα είναι σταυροδρόμι. Μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Οι παππούδες μας έχουν αναμνήσεις από την Ανατολή.

// Με τους μετανάστες πώς τα πας; Πολλοί συμπολίτες μας το πρόβλημά τους με τους μετανάστες το μετέφρασαν σε ψήφο προς τη Χρυσή Αυγή.
Μένω στο Χαλάνδρι και όχι στο κέντρο. Άρα δεν μπορώ να ξέρω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του κέντρου με τους μετανάστες. Αν μπορούν να κυκλοφορήσουν άνετα στους δρόμους, αν έχει γίνει γκέτο το κέντρο. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα ψήφιζα Χρυσή Αυγή. Δεν ταιριάζει με την ιδεολογία μου, την ιδιοσυγκρασία μου. Αυτό που έγινε με τη Λιάνα Κανέλλη ήταν τρομακτικό. Πολύ άγριο. Είμαι κατά της βίας γενικότερα και της λεκτικής.