Ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος για να πληρώσουν την κρίση τα μονοπώλια, ζητά το ΚΚΕ
Θα φανεί, λένε τα στελέχη του, ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη δεν πρόκειται να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον λαό, όπως έδειξαν και οι εργασίες της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στη σύνοδο αυτή, τονίζουν, επιτεύχθηκε ένας προσωρινός συμβιβασμός, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν οδηγεί σε χαλάρωση της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθείται εδώ και χρόνια και, φυσικά, δεν αναιρεί τις αιτίες της κρίσης, η οποία οξύνει την διαπάλη μεταξύ της Γερμανίας και του γαλλοϊταλικού άξονα, τον οποίο στηρίζουν καθαρά οι ΗΠΑ.
Το ΚΚΕ εκτιμά ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών και του «συμφώνου ανάπτυξης» δεν συνιστούν «ήττα της γερμανικής κυβέρνησης και νίκη του Νότου», αλλά αποτελούν αποφάσεις που επιχειρούν να θωρακίσουν το ευρώ ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα και γενικότερα να σταθεροποιήσουν την Ευρωζώνη, η οποία κλυδωνίζεται από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Η νέα συμφωνία, εξηγούν τα στελέχη του, για τους όρους δανεισμού των κρατών και των τραπεζικών ομίλων οδηγεί σε νέα επιβάρυνση τα λαϊκά στρώματα, αφού απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή της συμφωνίας και τη χρηματοδότηση κρατών και τραπεζών είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των αντιλαϊκών δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει τα κράτη-μέλη. Τέτοιες δεσμεύσεις, λένε, οι οποίες όμως εντέχνως αποκρύβονται, είναι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η καθήλωση των πραγματικών μισθών σε σχέση με την αύξηση της παραγωγικότητας, η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων ειδικά σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, όπως οι επικοινωνίες, η ενέργεια και η ψηφιακή οικονομία. Στην ουσία, υπογραμμίζουν, πρόκειται για Μνημόνιο διαρκείας που θα εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, με στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των ομίλων με ταυτόχρονη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης στην κατεύθυνση της εξόδου από την κρίση σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Φέρνουν δε ως παράδειγμα την Ιταλία, η οποία χωρίς ειδικό Μνημόνιο και «τρόικα» κατεδαφίζει τα εργατικά δικαιώματα και απελευθερώνει τις απολύσεις ακόμα και δημοσίων υπαλλήλων, την Ισπανία, όπου ένα εκατομμύριο οικογένειες κινδυνεύουν ήδη από τις εξώσεις και τις κατασχέσεις σπιτιών, ή ακόμα και τη Γαλλία, στην οποία αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης. Το σύνολο των εξελίξεων στην ΕΕ, κατά το ΚΚΕ, αναδεικνύει την προεκλογική απάτη περί φιλολαϊκής επαναδιαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της εξουσίας των μονοπωλίων. Απάτη, λένε, που αποκαλύπτεται τόσο με επιστολή Σαμαρά στη σύνοδο κορυφής και τη δέσμευσή του για την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, όσο και με την ψευδεπίγραφη κριτική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θεωρεί φιλολαϊκή τη διαπραγμάτευση Μόντι-Ολάντ για την κατανομή των κερδών ή των ζημιών αντίστοιχα μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων διαφορετικών κρατών-μελών.
Με βάση την παραπάνω ανάλυση, το ΚΚΕ επιμένει ότι ο εχθρός των λαών είναι η ίδια η ιμπεριαλιστική διακρατική συμμαχία της ΕΕ και η άρχουσα τάξη σε κάθε κράτος-μέλος, αφού η αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται σε όλα τα κράτη-μέλη δεν είναι αποτέλεσμα της εμμονής της γερμανικής κυβέρνησης και του νεοφιλελεύθερου δογματισμού, αλλά των στρατηγικών αναγκών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε βάρος των λαών.
Ως εκ τούτου, το ΚΚΕ εκτιμά ότι μόνο η ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος με αφετηρία να πληρώσουν την κρίση τα μονοπώλια, να ανακοπεί η επίθεση που οδηγεί τον λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση, με σταθερό προσανατολισμό την αποδέσμευση από την ΕΕ με εργατική-λαϊκή εξουσία, αποτελεί τη μοναδική ελπιδοφόρα προοπτική για κάθε κράτος-μέλος της Ένωσης.