MUSIC+MEDIA
Όσοι ενδιαφερόμενοι προσέγγισαν τις τράπεζες διαπιστώνουν ότι τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρα. Οι δύο τράπεζες έχουν ορίσει αυθαίρετα μια «τιμή εκκίνησης» για τις διαπραγματεύσεις που κάνουν, όμως πέραν αυτής ο υποψήφιος αγοραστής θα πρέπει να αποδεχθεί να εξυπηρετήσει και έναν υψηλό όγκο υποχρεώσεων, ενώ επιπροσθέτως οι τράπεζες αρνούνται να διασφαλίσουν ότι δεν θα προκύψουν μελλοντικά και άλλες υποχρεώσεις.
Αυτό έχει αποτέλεσμα όσοι εξακολουθούν να δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται να μιλούν για ιδιαίτερα χαμηλό τίμημα.
Ο χρόνος δεν μετράει υπέρ των τραπεζών, καθώς έχοντας να αντιμετωπίσουν πολύ σημαντικότερα προβλήματα στο βασικό τους αντικείμενο δεν δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο management των δύο ραδιοφωνικών σταθμών.
Ως αποτέλεσμα, η θεωρητική αξία των σταθμών κατρακυλά, διότι επί της ουσίας οι σταθμοί είναι ακέφαλοι και ως εκ τούτου ανύπαρκτοι στην αγορά.
Το πρόγραμμά τους διαμορφώνεται από όποιον έχει τη διάθεση να εργαστεί στις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν, η εμπορική διαχείριση γίνεται από ανθρώπους που βάζουν πλάτη και απλώς ελπίζουν να πληρωθούν όταν (και αν) πουληθούν οι σταθμοί, ενώ είναι παντελής η επικοινωνιακή τους απουσία από τα δρώμενα.
Αυτό, φυσικά, αφήνει ελεύθερο πεδίο για άλλου είδους… παιχνίδια και αρκετοί βρίσκουν τρόπο να επωφελούνται στην πλάτη των τραπεζών.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν είναι παράλογη η πρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι ότι, αντί να ψάξουν οι τράπεζες κάποιον να αγοράσει τους σταθμούς, ίσως θα ήταν προτιμότερο να αναζητήσουν κάποιο επιχειρηματικό γκρουπ το οποίο να τους εκμεταλλευθεί με δικό του κόστος, έχοντας bonus από μια μελλοντική πώληση των σταθμών.
Από τη μια πλευρά, ένα τέτοιο σενάριο θα συγκρατήσει την αξία, που φαίνεται να καταρρακώνεται, και από την άλλη ίσως και να μπορέσουν οι τράπεζες να ανακτήσουν μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων με τα οποία είχαν αποτιμήσει την αξία αυτών των ραδιοφωνικών σταθμών.
// Η ραγδαία πτώση της κατανάλωσης το δίμηνο των εκλογών άργησε, αλλά άγγιξε και τις δισκογραφικές, οι οποίες διαπιστώνουν ότι η ήδη συρρικνωμένη αγορά μπορεί να πέσει κι άλλο.
Τη στιγμή που ο καταναλωτής δυσκολεύεται να αγοράσει τα απολύτως απαραίτητα, ήταν αναμενόμενο ότι, αφού σταμάτησε να αγοράζει cd και dvd και περιόρισε τις εφημερίδες, θα περιόριζε και τα έξοδα σε μουσική στο κινητό.
Είναι απολύτως ενδεικτικό της κατάστασης ότι η μείωση κατά το εκλογικό δίμηνο ξεπέρασε το 50% σε σχέση με πέρυσι.
Με αυτά τα δεδομένα, η μουσική βιομηχανία μπορεί να ελπίζει μόνο στο άμεσο λανσάρισμα υπηρεσιών streaming μουσικής από τους τηλεπικοινωνιακούς οργανισμούς.