Η «παλιά γενιά» επανενεργοποιείται
Ο προβληματισμός που επικρατούσε πριν από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις (του Μαΐου και του Ιουνίου) για την τακτική και τις πολιτικές επιλογές τού Ευάγγ. Βενιζέλου γίνεται ολοένα και πιο έντονος μετά τα εκλογικά αποτελέσματα και ενισχύεται περαιτέρω από τους χειρισμούς του προέδρου του κόμματος όσον αφορά τον σχηματισμό της κυβέρνησης.
Παλιά, έμπειρα και ιστορικά στελέχη, όπως έχει ήδη γράψει το «ΠΑΡΟΝ», επισημαίνουν πως ο κ. Βενιζέλος «έχει ήδη χάσει τα δύο συγκριτικά του πλεονεκτήματα»:
– Το ηγετικό προφίλ, καθώς τώρα δείχνει όλο και πιο κουρασμένος και πιο «φοβισμένος» απέναντι πρωτίστως στον Αλ. Τσίπρα και τον Αντ. Σαμαρά
– Την ευφράδεια και τον περίτεχνο πολιτικό του λόγο, που τον ξεχώριζε, και τώρα αναπαράγει ένα «ανούσιο μπλαμπλά» που δεν το ακούει κανένας.
Μάλιστα, όπως τονίζουν, ο κ. Βενιζέλος επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την εικόνα αυτή με τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα της συμμετοχής στελεχών τού ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αλλά και με τους συνολικούς χειρισμούς που έκανε από το βράδυ των εκλογών της περασμένης Κυριακής.
Πολλά έμπειρα στελέχη θεωρούν ανεξήγητη εμμονή του κ. Βενιζέλου όχι απλώς τις χωρίς στρατηγική στόχευση επιθέσεις του μετά τις εκλογές κατά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη στάση του να επιμένει για τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Επίσης εκτιμούν ότι εκεί που εξετέθη ανεπανόρθωτα ο κ. Βενιζέλος είναι στο θέμα που έθεσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δηλαδή να καλέσει αμέσως τους πολιτικούς αρχηγούς στο Προεδρικό για να σχηματίσουν κυβέρνηση, ή στην εμμονή του, πριν καν λήξει χρονικά η διερευνητική εντολή του κ. Σαμαρά και αφού ο κ. Τσίπρας δεν θα ελάμβανε εντολή, ούτε και ο ίδιος, να πήγαιναν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε σε σύσκεψη να σχηματιζόταν κυβέρνηση. Όπως τονίζουν, αν αυτό το έλεγε κάποιος άλλος ίσως και να είχε κάποια δικαιολογία, αλλά ο Βενιζέλος είναι ο ίδιος συνταγματολόγος και γνωρίζει πολύ καλά ποιες είναι οι προβλεπόμενες από το Σύνταγμα διαδικασίες και ότι δεν μπορεί αυτές να αλλοιωθούν με διάφορες «αγχώδεις και χωρίς πολιτικό νόημα κινήσεις».
Πάντως «κόκκινη γραμμή» πολλά στελέχη θεωρούν το πώς θα κινηθεί ο κ. Βενιζέλος στην πορεία προς το Συνέδριο, διευκρινίζοντας πως «δεν καταργείς έτσι ένα κόμμα και δεν διαγράφεις τα σύμβολά του» και πως «εάν θέλεις να το ξαναζωντανέψεις, πρώτα αλλάζεις πολιτική, ξεκαθαρίζεις χωρίς περιστροφές τη θέση σου απέναντι στην οικονομική και κοινωνική πολιτική που ασκήθηκε και με νέες προτάσεις επιχειρείς να επανασυνδεθείς με τον κόσμο». Διαμηνύουν μάλιστα πως «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μαγαζάκι του κ. Βενιζέλου και μιας παρέας άπειρων πολιτικών που πειραματίζονται χωρίς λογική».
Πολλά πλέον από τα παλιά και έμπειρα στελέχη, που στην συντριπτική τους πλειονότητα έχουν σαφέστατες αποστάσεις από τους κ. Ανδ. Λοβέρδο, Μιχ. Χρυσοχοΐδη, αλλά και από την Άννα Διαμαντοπούλου (στους οποίους ασκούν μάλιστα και έντονη κριτική), έχουν αρχίσει να έχουν μεταξύ τους τακτικές συναντήσεις, στις οποίες κεντρικό θέμα είναι «πού πάει η κατάσταση και το ΠΑΣΟΚ». Μάλιστα προσπαθούν να «κινητοποιήσουν» και κορυφαία ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και να μοιραστούν μαζί τους κατ’ αρχάς τους προβληματισμούς και την αγωνία τους, όπως π.χ. τον Κώστα Λαλιώτη, που είναι εκ των εναπομεινάντων ιστορικών-ιδρυτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Επίσης συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο να κινητοποιηθούν το συντομότερο ιστορικά στελέχη, αυτά που, όπως χαρακτηριστικά λένε, το 1974 και το 1977 κουβάλησαν στη πλάτη τους εκλογικά το ΠΑΣΟΚ και χάρη στη δουλειά τους το ΠΑΣΟΚ κρατήθηκε στο 13-14% στις εκλογές, και να συγκροτήσουν μια ομάδα σωτηρίας με θεσμικά και μεταβατικά χαρακτηριστικά.
Για πολλούς θεωρείται απόλυτη ανάγκη τώρα, αμέσως, να κινητοποιηθούν άπαντες στο ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα η «παλιά γενιά», διαφορετικά, όπως λένε, η τύχη του θα είναι χειρότερη και από της ΕΔΗΚ.
Χωρίς κυβερνητικό μανδύα…
Από πλευράς του στενού επιτελείου του Βενιζέλου, σχετικά με την πορεία για την επιστροφή στη βάση του ΠΑΣΟΚ, τονίζουν ότι 15 με 20 Σεπτέμβρη θα γίνει η Συνδιάσκεψη και μέχρι τον Νοέμβριο το Συνέδριο.
Το νέο ξεκίνημα θα γίνει εκ του μηδενός, χωρίς κυβερνητικό μανδύα. Όλα, όνομα και σύμβολα, είναι ανοιχτά, προσθέτουν. Και ως απαραίτητες προϋποθέσεις τίθενται:
1) Το ΠΑΣΟΚ να απεκδυθεί το κυβερνητικό παρελθόν και
2) Να ξανακατέβει στη βάση, να συναντηθεί με τον κόσμο.
Από την πλευρά των ιστορικών στελεχών απευθύνεται η προειδοποίηση ότι δεν θα ανεχθούν τα περί αυτοοργάνωσης και ότι θα αντιδράσουν ζητώντας κοινής αποδοχής Συνέδριο και Εθνικό Συμβούλιο.