ΦΑΕ, ΠΙΕ ΚΑΙ ΕΥΦΡΑΙΝΟΥ…

Κάνω ιδιαίτερη μνεία σε αυτά τα δύο ταμεία για τον απλό λόγο ότι ήταν από τα πλέον υγιή, από τα οποία μάλιστα άρχισε η εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής της δεκαετίας του ʼ80 υπέρ μιας πληθώρας επαγγελματικών τάξεων, αναλώμασι των αποθεματικών των ταμείων των ναυτικών.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ευρωστίας των ταμείων αυτών, και κυρίως του ΝΑΤ, ήταν το γεγονός ότι στα μέσα της δεκαετίας του ʼ70 –αφού δηλαδή είχε αποκατασταθεί η Δημοκρατία–, λόγω της κρίσης που περνούσε το βρετανικό νόμισμα, το ΔΣ του ταμείου αναζητούσε τρόπους διάσωσης των τεράστιων αποθεματικών του από τις συνεχείς υποτιμήσεις της λίρας Αγγλίας και είχε προταθεί ακόμη και η μετατροπή των αποθεμάτων αυτών σε χρυσό! Τόσο πολλά ήταν τα αποθεματικά του ταμείου τα οποία κατασπαταλήθηκαν προκειμένου να πάρουν σύνταξη ως αντιστασιακοί ακόμη και άτομα που ήταν πέντε ετών την περίοδο της Κατοχής!

Πολλοί είναι αυτοί που σε τηλεοπτικές συζητήσεις διακόπτουν συνομιλητές τους όταν αναφέρονται στο παρελθόν, με το επιχείρημα ότι «πρέπει να κοιτάμε μπροστά και όχι πίσω»! Με άλλα λόγια, να μη μας ενδιαφέρει η Ιστορία. Όμως και αυτά που συνέβαιναν πριν από σαράντα χρόνια, Ιστορία είναι. Όποιος, δε, επιμένει να αγνοεί την Ιστορία δεν ενηλικιώνεται, όπως έλεγε και ο Κικέρων…

Όλα αυτά όμως θα είναι ιδιαιτέρως χρήσιμα αύριο που πάνε οι ψηφοφόροι στις κάλπες. Διότι αν είχαν φωνή οι παλαίμαχοι ναυτικοί για να διαλαλήσουν αυτό το οποίο έπαθαν, αφού επί χρόνια θαλασσοδέρνονταν –δηλαδή τη μεταχείριση που τους επιφύλαξε το ελληνικό κράτος–, ασφαλώς και θα είχε επίδραση επί των ψηφοφόρων. Πώς;

Μα αν ακούσει κανείς αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή διαβάσει όσα περιγράφονται στο κυβερνητικό του πρόγραμμα θα διαπιστώσει ότι η πολιτική του δεν διαφέρει από την πολιτική που ακολουθήθηκε τη δεκαετία του ʼ80 και η οποία υποθήκευσε την Ελλάδα σε αυτό που βιώνουμε σήμερα. Και που κατέστρεψε τα ταμεία με τη ληστεία των αποθεματικών τους, προκειμένου να ασκηθεί κοινωνική πολιτική, αφού και τότε λεφτά ΔΕΝ υπήρχαν, παρά μόνο δανεικά!

Η επέκταση του κράτους μέσα από την απατηλή ιδεολογία του κοινωνικού κράτους συνέβαλε και στην οικοδόμηση μιας οικονομίας με σοβιετική δομή, η οποία κατέρρευσε μόλις κατέρρευσε και το κράτος, που ούτε οικονομικά ούτε δομικά ήταν υγιές. Αν ισχύει αυτό που είπε η κ. Διαμαντοπούλου σε εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, ότι το πρόγραμμα του κόμματος αυτού περιείχε αυτούσια κομμάτια από το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ του 1974(!), τότε πράγματι κάνουμε άλματα προς τα πίσω. Μπορείς όμως να περάσεις δυο φορές το ίδιο νερό του ποταμού; Και ποιος αντέχει να ξαναζήσει το τελικό αποτέλεσμα του «φάε, πίε και ευφραίνου», με κατασπατάληση του όποιου εθνικού πλούτου έχει απομείνει και με δανεικά, που αποδείχτηκε, έστω και χρόνια μετά, ότι δεν είναι και αγύριστα;

ΛΟΥΚΟΥΛΛΟΣ