Τώρα πια ο κόσμος δεν φοβάται

Ναι, ίσως να άλλαξε κάτι. Τα δύο κυρίως ένοχα κόμματα για το σημερινό χάλι της χώρας και του καθενός προσωπικά από τους κατοίκους της χώρας τιμωρήθηκαν όπως έπρεπε από τους ψηφοφόρους, συγκεντρώνοντας και τα δύο μαζί 32,03%. Για το ΠΑΣΟΚ η τιμωρία ήταν πιο θεαματική, μια και οι πολίτες το κατέβασαν από το 44% του 2009 στο 13,18% (!) ανταποδίδοντας τη δυστυχία στην οποία τους βύθισε η πρωθυπουργία του Γιώργου Παπανδρέου, οι επιλογές του και η παρέα φίλων του και στελεχών που υποδύθηκαν την εθνική κυβέρνηση για δύο χρόνια. Βέβαια, θα πει κανείς, η τιμωρία για τη ΝΔ ήταν εξίσου σκληρή μια και πήγε από το 34% του 2009 στο 18,8%, αν και δεν κυβερνούσε! Δηλαδή, αν κυβερνούσε, πόσο άραγε θα έπαιρνε; 8%;

Ποτέ δεν θα μάθουμε. Αυτό συνέβη επειδή οι πολίτες θέλησαν να διαλύσουν κάθε υποψία ότι την εμπιστεύονται, αφού δεν έχουν ξεχάσει τα Βατοπέδια, τους άλλους φίλους του Κ. Καραμανλή και τους «κουμπάρους», το σεμνά και ταπεινά και τις θρασύτατες φιγούρες υπουργών που απέδιδαν ηθική στις χειρότερες πράξεις τους.

Τώρα τι έγινε και άλλαξε η ΝΔ; Απολύτως τίποτα. Απλώς το συστημικό κόμμα του άλλοτε αντάρτη Αντ. Σαμαρά προσπαθεί να μη χάσει «επαφή» με την εξουσία και, στην προσπάθειά του αυτή, κάνει οτιδήποτε γελοίο και διαβλητό, όπως η ένταξη στους κόλπους του των ακροδεξιών Πλεύρη, Βορίδη, Γεωργιάδη (και άλλων, λιγότερο διάσημων), της ακραίας νεοφιλελεύθερης Ντόρας (και προσωπικής πολιτικής –και όχι μόνον– εχθρού του Αντ. Σαμαρά) και ιδίων αντιλήψεων συνεργατών της, αλλά και η κατασυκοφάντηση του αντιπάλου (ΣΥΡΙΖΑ, μια και το ΠΑΣΟΚ αυτοκαταργήθηκε από το κρατούν δίδυμο ΓΑΠ-Βενιζέλου) μπας και κερδίσει τις εκλογές. Να κερδίσει και να κάνει τι; Να κυβερνήσει μαζί με το απαξιωμένο ΠΑΣΟΚ και κανένα δεκανίκι για άλλοθι πολυκομματισμού και πολυφωνίας. Η εικόνα που παρουσιάζει η ΝΔ (που φλερτάρει ακόμα και τη Χρυσή Αυγή διά στόματος Παν. Ψωμιάδη, αποκαλώντας την αδελφό κόμμα) είναι θλιβερή και μοιάζει να εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία του συστήματος για να μην πάρει την εξουσία άλλο κόμμα, εκτός συστημικού ελέγχου. Τι βίντεο επιστρατεύει με δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του Μνημονίου, τι υποψήφιους που μετάνιωσαν και έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι επικίνδυνος, τι δηλώσεις περί λατρείας της τρομοκρατίας, τα πάντα.

Το πρόβλημα για τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι τέτοιες μεθόδους μετέρχονται συνήθως οι χαμένοι, αυτοί που βλέπουν την ήττα να έρχεται και αδίστακτα ξεθάβουν οτιδήποτε για να μην κερδίσει ο άλλος. Ή για να χάσουν με μικρότερη διαφορά απ’ όση φαίνεται να υπάρχει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Το άλλο πρόβλημα για τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι δηλώσεις κατά του Μνημονίου και της «τρόικας» σε σχέση με την επόμενη μέρα των εκλογών, μάλλον ενισχύουν παρά αποδυναμώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό γιατί είναι τέτοιο το μίσος των πολιτών για τις αιτίες, τις επιλογές και τα φυσικά πρόσωπα που μας βύθισαν στη μιζέρια, που αποδέχονται κάθε επίθεση στα προηγούμενα. Οι επιλογές του κόσμου έχουν δρομολογηθεί. Και περιλαμβάνουν απομόνωση όσων θεωρούνται και είναι υπεύθυνοι για τις περικοπές, τη φτώχεια, τις στερήσεις, την ανεργία, την υποθήκευση του μέλλοντος της Ελλάδας. Το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου δείχνει τον δρόμο και συγχρόνως ανοίγει νέους δρόμους στη δημόσια ζωή. Απελευθερώνει τους πολίτες από τα δεσμά φύσει και θέσει διεφθαρμένων κομμάτων. Τώρα πια είμαστε βέβαιοι ότι θα (ξανα)ψηφίσουμε αυτό που μας προσβάλλει λιγότερο. Δείξαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε. Ταυτίζοντας την αξιοπρέπεια με τη διακυβέρνηση της χώρας.