Τα διλήμματα της Κυριακής…

Γιατί όλοι καταλαβαίνουν πια, πως η εποχή της μεταπολίτευσης τελειώνει…

Και μαζί χρεοκοπούν όλες οι ιδεοληψίες, οι εμμονές, οι συμπεριφορές και τα στερεότυπα που διαμόρφωσαν την ελληνική κοινωνία.

Και τις πολιτικές ισορροπίες.

• Το πρώτο δίλημμα σήμερα είναι: μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη…

Εμείς λέμε μέσα στην Ευρωζώνη! Γιατί αν φεύγαμε, δεν θα λύναμε κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, θα δημιουργούσαμε πολύ χειρότερα.

Το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού εκτός ευρώ θα έπεφτε στο ένα τέταρτο του σημερινού! Και η χώρα θα έκανε πολλά χρόνια να συνέλθει.

Φανταστείτε: Σήμερα το βιοτικό μας επίπεδο είναι διπλό από εκείνο της Πολωνίας. Αν πηγαίναμε στη δραχμή, μέσα σε λίγες μέρες θα γινόταν… το μισό από εκείνο της Πολωνίας!

Χώρια η κοινωνική έκρηξη που θα ακολουθούσε. Και οι εθνικές απειλές που θα προέκυπταν. Γιατί πολλοί θα έμπαιναν στον πειρασμό να εκμεταλλευτούν τη χρόνια αδυναμία της Ελλάδας.

– Απέναντί μας, ο ΣΥΡΙΖΑ πότε ζητά να φύγουμε από το ευρώ και πότε καθησυχάζει ότι η πολιτική του δεν οδηγεί έξω από το ευρώ. Όμως όλοι οι άλλοι, ακόμα και ιδεολογικοί φίλοι του, επισημαίνουν και προειδοποιούν: Μονομερής καταγγελία της δανειακής σύμβασης οδηγεί κατευθείαν εκτός ευρώ…

Από τον «πράσινο» Ντανιέλ Κον Μπεντίτ ως τον σοσιαλιστή γάλλο υπουργό Μοσκοβισί.

• Το δεύτερο δίλημμα είναι: Ανάπτυξη ή Καταστροφή…

Εμείς επιλέγουμε Ανάπτυξη! Και να τροποποιηθεί το Μνημόνιο για να μπορέσει η Ελλάδα να αναπτυχθεί. Γιατί αν δεν το αλλάξουμε, μας οδηγεί στον «δι’ ασφυξίας θάνατο» της οικονομίας…

Αλλά και πέρα από το Μνημόνιο, να κάνουμε όλες εκείνες τις αλλαγές και να πάρουμε όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες για να υπάρξουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Διότι δεν θέλουμε πια ψευδαίσθηση «ανάπτυξης» με δανεικά…

Θέλουμε Ανάπτυξη με Ανταγωνιστικότητα και Εξωστρέφεια. Και ιδιωτικοποιήσεις. Και αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Και συμβάσεις παραχώρησης. Όπως κάνουν, εδώ και χρόνια, τόσες και τόσες χώρες που έχουν πετύχει αναπτυξιακά άλματα.

– Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, θέλει να ματαιώσει επενδύσεις, να διώξει επιχειρήσεις, υπόσχεται να κρατικοποιήσει ξανά τα πάντα (με χρήματα που δεν υπάρχουν) και να φορολογήσει τους πάντες. Κυρίως τη μεσαία τάξη…

Αυτό είναι επιστροφή στον κρατισμό και τον λαϊκισμό. Δηλαδή, συνταγή καταστροφής! Που την έχουν απορρίψει όλες οι χώρες του κόσμου. Ακόμα και οι πρώην «σοσιαλιστικές». Ή μάλλον κυρίως αυτές…

• Είναι ακόμα το δίλημμα ανάμεσα στο νέο και το παλιό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επαγγέλλεται το «νέο», αλλά στην πρότασή του δεν υπάρχει τίποτε νέο. Είναι επιστροφή σε ό,τι χειρότερο κυριάρχησε επί δεκαετίες και μας έφερε ως εδώ:

Όλες οι στρεβλώσεις, οι ιδεοληψίες, οι εμμονές του κρατισμού που επαναλαμβάνονται δεν έχουν τίποτε το καινούργιο.

Όλη αυτή η επιστροφή στο «λεφτά υπάρχουν – πάρε κόσμε» δεν έχει τίποτε το καινούργιο.

Όλη αυτή η καταδημαγώγηση του λαού με οικονομικό «πρόγραμμα» που δεν έχει ούτε στοιχεία ούτε έναν αριθμό, όλη αυτή η ακατάσχετη παροχολογία κούφιων υποσχέσεων δεν είναι το «καινούργιο» που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός…

Είναι το παλιό που πρέπει να ξεπεράσει.

– Ανάπτυξη σημαίνει ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις, θέσεις εργασίας.

Αξιοποίηση εθνικού πλούτου. Εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Άνοιγμα αγορών, όχι κλείσιμο επιχειρήσεων.

Εξωστρέφεια, όχι απομονωτισμό. Ευκαιρίες για όλους, όχι επιδόματα σε όλους.

Παραγωγή και θέσεις εργασίας, όχι αναδιανομή δανεικών και στρατιές ανέργων.

Αυτά είναι το καινούργιο! Που το έχουν ανακαλύψει ήδη τόσες άλλες χώρες και απογειώθηκαν. Καιρός να το ανακαλύψουμε κι εμείς. Έστω και καθυστερημένα…

Αυτό εκπροσωπεί σήμερα η Νέα Δημοκρατία. Απέναντι σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που έχει μαζέψει όλο το «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Και δίνουν από κοινού τη μάχη για να μην αλλάξει τίποτε.

Αυτή είναι η οπισθοφυλακή του χθες που αρνιέται να φύγει…

Δεν είναι το αύριο!

• Είναι ακόμα το δίλημμα ανάμεσα σε μιαν Ελλάδα που έχει διεθνή ρόλο και συμμαχίες και σε μιαν Ελλάδα απομονωμένη.

Εμείς θέλουμε να παραμείνουμε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Και να τους αξιοποιήσουμε για να αναδείξουμε τον εθνικό μας πλούτο. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, και τον ενεργειακό μας πλούτο. Όπως έκανε η Κύπρος, που πρώτα μπήκε στην Ευρώπη κι ύστερα προχώρησε στην ανακήρυξη της ΑΟΖ.

– Απέναντί μας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που οδηγεί την Ελλάδα εκτός ευρώ, στο περιθώριο της Ευρώπης και έξω από το ΝΑΤΟ.

Αλλά μια Ελλάδα απομονωμένη και αποδυναμωμένη διεθνώς, δεν θα μπορέσει όχι μόνο τον πλούτο της να αναδείξει, αλλά ούτε κι αυτά που έχει να υπερασπιστεί.

• Ακόμα, το δίλημμα είναι ανάμεσα στη αλλαγή του Μνημονίου με πολιτικές ανάπτυξης και στην έξοδο από το ευρώ και τον εξαναγκασμό της Ελλάδας σε πολύ χειρότερα Μνημόνια.

Εμείς έχουμε ζητήσει να τροποποιηθούν οι πολιτικές της ύφεσης. Έχουμε ειδοποιήσει τους δανειστές μας ότι αυτό θα ζητήσουμε. Και η Ευρώπη σήμερα αρχίζει να δέχεται ότι πρέπει να υπάρξουν πολιτικές ανάπτυξης, πράγμα που απέρριπτε ως τώρα.

– Απέναντί μας ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει «μονομερή καταγγελία» της δανειακής σύμβασης και «κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων».

Κι αυτό οδηγεί σε παύση χρηματοδότησης, δηλαδή σε έξοδο από το ευρώ.

Κι αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ, θα βρεθεί σε τόσο απελπιστική θέση, ώστε σύντομα θα αναγκαστεί να συνθηκολογήσει. Υπογράφοντας νέο Μνημόνιο πολύ χειρότερο από το σημερινό.

Αντί να βελτιώσει τα πράγματα, θα τα κάνει πολύ χειρότερα…

• Τέλος, το δίλημμα είναι ανάμεσα στην Ασφάλεια των πολιτών και την κυριαρχία του Φόβου μέσα στην κοινωνία.

Εμείς ζητάμε να εμπεδωθεί αίσθημα ασφάλειας. Και να κάνουμε ό,τι κάνουν όλες οι σύγχρονες δημοκρατίες: Να πάψει η ατιμωρησία των ενόχων, το «χάιδεμα» στους κουκουλοφόρους, η ανοχή απέναντι στο έγκλημα –οργανωμένο και απλό–, η ανοχή απέναντι στη λαθρομετανάστευση και το παρεμπόριο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά να… αφοπλιστεί η Αστυνομία, να νομιμοποιηθούν οι λαθρομετανάστες και να παίρνουν και επίδομα ανεργίας ακόμα!

Από έναν προϋπολογισμό που δεν καλύπτει πια ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των φορολογουμένων.

Τα διλήμματα που τίθενται στον ελληνικό λαό είναι πολλαπλά και καθαρά.

Αλλά δεν είναι «διχαστικά»!

Οι προτάσεις μας αφορούν όλους τους Έλληνες.

Από την πολιτική μας θα ωφεληθούν όλοι, όχι μόνον όσοι μας ψηφίσουν.

Το σχέδιό μας για την Ελλάδα της Νέας Μεταπολίτευσης χωράει όλους. Ακόμα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα, οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν «χωρούν» κανέναν. Από την πολιτική του όλοι θα χάσουν. Η επιστροφή στο χθες, στην οποία επιμένουν, δεν χωράει κανέναν. Ούτε καν τους ίδιους!

– Αυτό που εμείς προτείνουμε ενώνει τον λαό. Και φέρνει το μέλλον πιο κοντά.

– Αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ διχάζει τον λαό. Και τον εγκλωβίζει σε ένα παρελθόν που ξόφλησε.

Όλα τα κόμματα κάναμε λάθη. Και πρέπει να διδαχθούμε απ’ αυτά. Και να τα ξεπεράσουμε.

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ συμπυκνώνει και εκπροσωπεί όλα αυτά τα λάθη. Και τα αναδεικνύει σε… «υπέρτατη αρετή».

Είναι ο απόηχος που σβήνει από μια εποχή που ανήκει πια στο παρελθόν.