Τα ʼμαθες τα νέα πατέρα;

• «Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη (Βαγγέλη) μου, για πόλεμο δεν κάνει…». Αυτόν τον στίχο από το ποίημα «Ο Έκτορας και η Ανδρομάχη» του αείμνηστου Ιάκωβου Καμπανέλλη σκέφτηκα, παλιόφιλε, από τα χρόνια του ’89 που γνωριστήκαμε, μόλις έμαθα τη δήλωσή σου ότι το βράδυ της Κυριακής 17 Ιουνίου θα πεις ποιο ΠΑΣΟΚ θέλεις να φτιάξεις. Μα, Βαγγέλη μου, την ώρα που πας στη μάχη για να κερδίσεις κόσμο, να πείσεις να γυρίσουν σύντροφοι, να μεγαλώσεις το 13%, ποιος θα ψηφίσει ένα ΠΑΣΟΚ, που την Κυριακή δεν θα υπάρχει;

• Όπως όταν λες ότι κάποιοι που σήμερα λένε ότι είμαι «παρών», στις 18 Μαρτίου, στην εκλογή νέου προέδρου, ήταν απόντες, αυτό που ο καθένας καταλαβαίνει είναι ότι υπάρχουν κάποια στελέχη που σε αμφισβητούν και το μήνυμα που τους στέλνεις είναι ότι εμένα με ψήφισαν πριν από τρεις μήνες 240.000. Και δεν φεύγω…

• Δεν ξέρω τι έχεις στον νου σου να κάνεις, βλέπεις εγώ είμαι στον άλλο κόσμο και δύσκολα μαθαίνω νέα, όμως μην ξεχνάς κάτι που η ζωή συνεχώς επιβεβαιώνει:

Όταν γκρεμίζεται ένα σπίτι, δεν ξαναχτίζεται. Και μάλιστα με τα παλιά υλικά, που έχουν γίνει πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμένοι…

• Πες αλεύρι, Γιωργάκη, ο ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι σε γυρεύει… Αυτός διαπραγματεύτηκε σκληρά, πήρε με την πρώτη και σε χρόνο ρεκόρ, με το καλημέρα, 100 δισ. ευρώ, χωρίς να δεχθεί Μνημόνια και «τρόικες»… Ενώ εσύ; Σου δώσανε ένα λευκό χαρτί και έβαλες την υπογραφή σου… Το ίδιο έκανε και ο κηπουρός σου, ο Παπακωνσταντίνου. Και δέσατε τον ελληνικό λαό χειροπόδαρα… Όπως αντιλαμβάνεσαι, παιδάκι μου, μαζεύονται στοίβα τα πειστήρια της ενοχής σου…