Πολιτικοί, ξυπνήστε, η Δημοκρατία καταστρέφεται

Σήμερα, με τους απαίδευτους και κατώτερους των περιστάσεων πολιτικούς, φθάσαμε στο σημείο να λέει ο Μένκεν: «Υπάρχουν πολιτικοί που, αν οι ψηφοφόροι τους ήταν κανίβαλοι, θα τους υπόσχονταν ανθρώπινα παϊδάκια για το γεύμα τους».

Αυτές οι γνώμες, αυτά τα διδάγματα, αυτοί οι χαρακτηρισμοί κανέναν δεν συγκινούν, κανέναν δεν προβληματίζουν, και συνεχίζεται μια κομματική αντιπαλότητα των πολιτικών μας κομμάτων, κόντρα στα συμφέροντα του ελληνικού λαού και στην επιβίωση του ελληνικού κράτους, το οποίο με αυτήν τη συνεχιζόμενη συμπεριφορά το έφθασαν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Η ελληνική πολιτική νομενκλατούρα δεν θέλει και δεν επιθυμεί να αντιληφθεί ότι στις Δημοκρατίες η πολιτική εντιμότητα επιβάλλει: η πλειοψηφία να κυβερνά και η μειοψηφία να ελέγχει, όχι να παρεμποδίζει το έργο του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, όποιο κι αν είναι αυτό.

Τι είναι αυτό που συμβαίνει, στη χώρα μας πάντοτε, η εκάστοτε κυβέρνηση να βάλλεται για κάθε προσπάθειά της, χωρίς εξαίρεση, και μάλιστα από κόμματα της αντιπολίτευσης που κι αυτά με τον τρόπο τους συνέβαλαν ουσιαστικά στη σημερινή κατάσταση της χώρας; Και το σπουδαιότερο και χειρότερο, τα κόμματα της χώρας μας στερούνται κοινής εθνικής πολιτικής.

Δεν μπορούν, δυστυχώς, οι πολιτικοί να σκεφθούν ότι κάποτε ο ελληνικός λαός έφερε στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου γιατί προσδοκούσε στο πρόσωπό του κάποιες αλλαγές. Στην ουσία, δυστυχώς, διέλυσε τον ιστό του κρατικού μηχανισμού. Στη συνέχεια ο ελληνικός λαός έφερε στην εξουσία τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με την προσδοκία στο πρόσωπό του να υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις τέτοιες, που να επαναφέρουν τις ισορροπίες στον τόπο. Δυστυχώς, δεν έκαμε τίποτε. Είναι πλέον βέβαιο ότι το κομματικό – πολιτικό σύστημα στη χώρα μας εμποδίζει κάθε πρόοδο.

Τα συνδικάτα δυστυχώς, η άλλη μεγάλη πληγή, σε λάθος δρόμο. Το μόνο που κάμουν είναι να οργανώνουν απεργιακές κινητοποιήσεις, με αποτέλεσμα μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις στην Πολιτεία, στους εργοδότες και στους εργαζομένους αλλά και μεγάλες κοινωνικές αναταραχές (στις κινητοποιήσεις με ταραχές κατέχουμε τα πρωτεία).

Παρατηρείται το φαινόμενο, πάντοτε στον ελληνικό πολιτικό χώρο, τα συνδικάτα και η αντιπολίτευση σε κάθε εποχή να είναι υπέρ του ελληνικού λαού, υπέρ των εθνικών συμφερόντων και γενικά του ελληνικού έθνους, και, αντιθέτως, το κόμμα ή τα κόμματα που επέλεξε ο ελληνικός λαός για να τον κυβερνήσουν να είναι πάντοτε κατά αυτού και των συμφερόντων του. Νισάφι πλέον, κρίμα, αμαρτία, ντροπή, δεν στέκεται με καμία λογική!

Εξηγούμαι. Σήμερα υπάρχει ένα μέγα οικονομικό και όχι μόνο πρόβλημα στην Ελλάδα, το οποίο όσο πάει διογκούται επικίνδυνα. Προσπάθησε η προηγούμενη κυβέρνηση να δώσει κάποιες λύσεις, με συμβουλάτορες και του εξωτερικού, αλλά τρομαγμένη σταμάτησε τις προσπάθειες και το πρόβλημα, μεγαλωμένο, το φόρτωσε στην επόμενη κυβέρνηση, η οποία με την επικρατούσα συμπεριφορά των πολιτικών δεν λέει να γίνει. Πρέπει κάποτε οι πολιτικοί να αντιληφθούν ότι τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού, της πατρίδος και του έθνους μας δεν είναι μόνο της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ ή των άλλων κομμάτων ή των συνδικαλιστικών φορέων, αλλά όλων αυτών των φορέων μαζί, και τα κόμματα που εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό να κάτσουν όλα μαζί στο ίδιο τραπέζι και να μη σηκωθούν ποτέ από αυτό εάν δεν βρουν την καλύτερη λύση. Αυτό θέλει ο ελληνικός λαός, αυτή είναι η αποστολή των πολιτικών σε μια Δημοκρατία που διατρέχει κίνδυνο να διαλυθεί, αυτό επιβάλλεται, και είναι μονόδρομος για να σταθεί τα επερχόμενα χρόνια η πατρίδα μας όρθια, με τον ζείδωρο ήλιο της, με την Ιστορία της, με τους φιλότιμους Έλληνές της και τον χώρο της, που είναι η ζαφειρόπετρα στης Γης το δακτυλίδι, όπως λέει κι ο ποιητής.

Ιωάννης Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Βριλήσσια