Ο ευτελισμός της προεκλογικής περιόδου

Εμφανίστηκε μια τρομολαγνεία, με απώτερο στόχο την αλλοίωση του φρονήματος του ελληνικού λαού. Και σʼ αυτή την προσπάθεια επιστρατεύτηκαν ντόπιοι ισχυροί παράγοντες αλλά και πολλοί ξένοι. Μέσα στους ντόπιους παράγοντες υπήρχαν πολλοί οι οποίοι κατείχαν και κατέχουν ακόμη δημόσια αξιώματα, αμειβόμενοι πλουσιοπάροχα και από τον κρατικό μηχανισμό ακόμη. Στο εσωτερικό όλη η οικονομική ελίτ επιστρατεύτηκε για να υπηρετήσει το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», υπηρετώντας έτσι τις επιδιώξεις των δύο βασικών κομμάτων που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση. Και οι ηγέτες τους έχουν την ευφυΐα τώρα να συνδεθούν και να υπηρετούν την τάχα ευρωπαϊκή ιδέα.

Στο εξωτερικό επιστρατεύτηκαν όλοι οι ιθύνοντες που κατέχουν υψηλά αξιώματα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, και με τις δηλώσεις τους προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον έλληνα ψηφοφόρο. Και πέραν αυτών, επιστρατεύτηκαν πάρα πολλοί πολιτικοί ξένων χωρών, επιστήμονες οικονομολόγοι, μεγαλοτραπεζίτες ξένων τραπεζών, που βάλθηκαν να μας πείσουν ότι το συμφέρον μας είναι αποκλειστικά και μόνο συνδεδεμένο με την Ευρωζώνη και το ευρώ. Αυτή η παρέμβαση των ξένων παραγόντων στο ελληνικό εσωτερικό πρόβλημα, με στόχο την αλλοίωση του φρονήματος των ψηφοφόρων μέσω τρομοκρατίας, αποτελεί αντιδημοκρατική ενέργεια, για την οποία οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να ντρέπονται. Η Δημοκρατία για δεύτερη φορά τα τελευταία 40 χρόνια βρίσκεται στο απόσπασμα. Και ο ελληνικός λαός έχει υποχρέωση με την ψήφο του να εξαφανίσει τις προσπάθειες των ξένων να καταπνίξουν τη Δημοκρατία στην Ελλάδα. Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε τη ρήση του Γέροντα της Δημοκρατίας, του Γ. Παπανδρέου, που κάλεσε τον λαό με την ιστορική του δήλωση: «Τρομοκρατήσατε τους τρομοκράτες». Και φυσικά ο Γέρος της Δημοκρατίας εννοούσε την εσωτερική τρομοκρατία, η οποία πράγματι κατά την προδικτατορική περίοδο οργίαζε στην Ελλάδα. Τώρα οι τρομοκράτες βρίσκονται στο εξωτερικό. Είναι ξένοι παράγοντες, τους οποίους ο ελληνικός λαός μπορεί στις τωρινές εκλογές να τους τρομοκρατήσει ψηφίζοντας αντιμνημονιακά κόμματα, τα οποία βρίσκονται και στον δεξιό χώρο και στον αριστερό. Όλοι οι εξωτερικοί παράγοντες έχουν συνδέσει την τύχη τους με την ύπαρξη του ευρώ και της Ευρωζώνης. Και γιʼ αυτό θα τους στοιχίσει πολύ μια καταδίκη από τον ελληνικό λαό των φιλομνημονιακών και φιλοευρωπαϊκών κομμάτων. Ευτελισμός εισαγόμενος!

Ας έρθουμε στα καθʼ ημάς, στον απόηχο της προεκλογικής περιόδου. Ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, μετά το ναυάγιο του συνθήματος για αυτοδυναμία στις εκλογές της 6ης Μαΐου, στις τωρινές εκλογές έθεσε το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή». Και υπεραμύνθηκε του ευρωζωνικού προσανατολισμού της χώρας μας. Επιλογή του βέβαια, την οποία σεβόμαστε. Όσο για ανάπτυξη, τα όσα μας είπε δεν συνιστούν μελετημένη αναπτυξιακή πολιτική. Ούτε συντελούν στην καταπολέμηση της ανεργίας και στην οικονομική ανόρθωση της χώρας μας. Το ίδιο ισχύει και για το αναπτυξιακό πρόγραμμα του έτερου διεκδικητή της εξουσίας, κ. Τσίπρα. Όμως αυτήν τη στιγμή ο ελληνικός λαός βιώνει την ολοκληρωτική κατάργηση του κράτους. Και η οικονομία δεν μπορεί να ανορθωθεί χωρίς την ύπαρξη του κράτους, που θα εγγυάται την ασφάλεια του πολίτη, την εφαρμογή των νόμων και τον διαιτητικό ρόλο της εξουσίας στις αντιθέσεις που είναι φυσικό να προκαλούνται στο εσωτερικό του. Τα Μνημόνια έχουν προκαλέσει τη γενική κατάρρευση του κράτους. Την περασμένη εβδομάδα, στα ανοικτά της Άνδρου, το Ναυτικό μας εκτελούσε άσκηση με πραγματικά πυρά και ξαφνικά εμφανίστηκαν τέσσερα τουρκικά πολεμικά πλοία στη ζώνη της άσκησης. Ευτυχώς που εντοπίστηκαν από τα ραντάρ και η άσκηση ματαιώθηκε. Όταν ένα κράτος έχει παραλύσει, δεν εμπνέει σεβασμό στα άλλα εχθρικά κράτη.

Στα προγράμματα των δύο μεγάλων κομμάτων δεν είδαμε δυστυχώς μέτρα για την επανίδρυση του κράτους, που αυτήν τη στιγμή αποτελεί την πιο επείγουσα προτεραιότητα. Δυστυχώς, η Ελλάδα ανέλαβε την υποχρέωση απέναντι στους δανειστές της το κράτος να προσλαμβάνει έναν υπάλληλο με την αποχώρηση πέντε. Έτσι, σε όλους τους τομείς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις ενός σύγχρονου κράτους. Αστυνομία για την προστασία του πολίτη δεν υπάρχει πλέον και αυτό προκάλεσε την έξαρση της εγκληματικότητας, κυρίως από ξένους που φιλοξενούνται στην Ελλάδα. Γιατί οι κ. Σαμαράς και Τσίπρας δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με το περιστατικό της Παιανίας και τη σφαγή της 80χρονης στην Πάτρα; Και ο μεν Τσίπρας είναι υποστηρικτής των μεταναστών, έστω και αν αυτοί είναι η αιτία της έξαρσης της εγκληματικότητας στην Ελλάδα, ο δε Σαμαράς πολύ οριακά ασχολήθηκε κατά την προεκλογική περίοδο με το θέμα αυτό. Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, πολύ σύντομα οι έλληνες πολίτες θα πάρουν την εφαρμογή του νόμου στα χέρια τους στην προσπάθειά τους να προστατευτούν από τους ντόπιους και αλλοδαπούς εγκληματίες.

Στον τομέα παροχής υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης το κράτος έχει διαλυθεί. Οι καρκινοπαθείς στενάζουν για να εξασφαλίσουν τα φάρμακα για τη χημειοθεραπεία τους. Οι ασφαλισμένοι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι αναγκασμένοι πλέον να πληρώνουν τους γιατρούς και τα φάρμακά τους. Δηλαδή, στην ουσία έπαυσαν να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και τούτο γιατί το κράτος άφησε το ΕΣΥ να καταρρεύσει μόνο και μόνο για να περιοριστούν οι δαπάνες του. Ο ελεγκτικός και ο εισπρακτικός μηχανισμός του κράτους έχουν παραλύσει και η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και η άρνηση εξόφλησης των φορολογικών υποχρεώσεων έγιναν πλέον γενικευμένη συμπεριφορά. Και η παραλυσία του κράτους εμφανίζεται σε κάθε δραστηριότητα στα ελάχιστα υπολείμματα του κρατικού μηχανισμού. Θα θέλαμε πολλές σελίδες για να παραθέσουμε την παραλυσία του κράτους σε όλους τους τομείς, όμως ο ελληνικός λαός έχει αντιληφθεί το μέγεθος της κατεδάφισης του κράτους, που τη βιώνει καθημερινά.

Κατά την τωρινή προεκλογική περίοδο που τερματίστηκε χθες, απολαύσαμε τα παραμύθια που μας σέρβιραν τα κόμματα, τις υποσχέσεις και τη λασπολογία που έριξαν. Επιστράτευσαν μέχρι και ιδεολογικά διεστραμμένους πολίτες για να χτυπήσουν αντιπάλους. Ακόμη και μικρά παιδιά παρουσίασαν σε πολιτικές διαφημίσεις. Γύρισαν αρκετές δεκαετίες πίσω το επίπεδο του προεκλογικού αγώνα. Και αυτό δείχνει τον πανικό τους. Από το άλλο μέρος (των κομμάτων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς) δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν την εντύπωση ή, αν προτιμάτε, τη βεβαιότητα στον έλληνα πολίτη ότι, αν αναλάβουν τυχόν την εξουσία, θα μπορέσουν να διασφαλίσουν τη δημόσια τάξη, με τον περιορισμό της εγκληματικότητας, η οποία έχει μετεξελιχθεί σε σοβαρότατο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.

Στον δεύτερο τομέα προτεραιότητας, που είναι η οικονομία, και όπως έχουμε τονίσει πρόσφατα, οι δύο μονομάχοι δεν μας παρουσίασαν πειστικό πρόγραμμα ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση. Της ΝΔ η αναπτυξιακή πολιτική είναι εξαιρετικά ασθενής. Του ΣΥΡΙΖΑ ελάχιστα αγγίζει τον ρεαλισμό. Βέβαια, αν γίνει μια διαπραγμάτευση των δύο Μνημονίων, που δεν υπήρξε ποτέ όταν αυτά υπογράφτηκαν από την Ελλάδα (επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για επαναδιαπραγμάτευση), μπορεί να υπάρξει κάποια βελτίωση των δεσμεύσεων που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου – Παπαδήμου. Γιʼ αυτό και στην προεκλογική περίοδο ο κ. Βενιζέλος έγινε γραφικός και εκλιπαρούσε τον ελληνικό λαό, κατά τρόπο που μας θύμισε το γνωστό τραγούδι, «λίγα ψίχουλα εξουσίας σού γυρεύω». Όσον αφορά το κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιο δελφίνο κ. Λοβέρδο, που έχει το θράσος να εμφανίζεται και στις κάμερες, του υπενθυμίζουμε ότι ως υπουργός Εργασίας διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις και κατεδάφισε κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ ως υπουργός Υγείας κατάφερε να διαλύσει ολόκληρο τον κλάδο της Υγείας. Λίγη σύνεση και σωφροσύνη, κύριε Λοβέρδο, δεν βλάπτει. Ο ελληνικός λαός κατά την προεκλογική περίοδο περίμενε απάντηση από τα κόμματα στα προβλήματα που καίνε και τον έχουν οδηγήσει στην απόγνωση. Αντί γιʼ αυτό, ζήσαμε μια προεκλογική περίοδο με έντονο άρωμα παλαιοκομματισμού, κυρίως από τα παλιά κόμματα. Τα νέα κόμματα που εμφανίστηκαν είχαν φρέσκες ιδέες, αλλά δυστυχώς δεν είχαν ολοκληρωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα. Έτσι, ο ψηφοφόρος των τωρινών εκλογών δεν έχει πολλές επιλογές. Γιʼ αυτό και επήλθε η πόλωση. Από το ένα μέρος η ΝΔ με τον φανατισμό του ευρωπαϊκού κόμματος και με τον θαυμασμό στην πολιτική που ακολουθεί το δεξιό ευρωπαϊκό κόμμα, το οποίο έχει καταδικάσει την Ευρώπη σε λιτότητα και περιορισμό της Δημοκρατίας. Αυτά είναι τα ιδανικά της ευρωπαϊκής Δεξιάς, που πατρονάρεται από την κ. Μέρκελ; Και από το άλλο μέρος, έχουμε το έτερο μεγάλο πλέον κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, στην κεντροαριστερή ιδεολογική κατεύθυνση. Έτσι, ο λαός έχει να επιλέξει μεταξύ δύο κομμάτων τα οποία δεν φαίνεται να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις σημερινές καταστάσεις που επισκιάζουν τον ελληνικό ορίζοντα.

Θα θέλαμε πάρα πολύ να διαψευστούμε σʼ αυτές τις διαπιστώσεις μας και οι δύο μονομάχοι των εκλογών να σταθούν στο ύψος που απαιτούν οι σημερινές δύσκολες περιστάσεις για την Ελλάδα. Ο ένας ως κυβέρνηση και ο άλλος ως αντιπολίτευση, ανάλογα με την τελική απόφαση του ελληνικού λαού. Όμως ο ευτελισμός της προεκλογικής περιόδου δεν αποτελεί εγγύηση για τη σύνεση του φθαρμένου πλέον πολιτικού μας συστήματος.