Οι ασήκωτες ευθύνες μας

ΑΛΙΜΟΝΟ αν θεωρήσουμε ότι αυτό ή το άλλο ποσοστό των Ελλήνων αυτού του τόπου δεν αγαπούν την πατρίδα τους! Ή ότι αυτές ή οι άλλες πολιτικές ηγεσίες αποτελούν δούρειους ίππους εθνικής καταποντίσεως! Διαφορές υπάρχουν, ναι. Ιδεολογικές αντιθέσεις, ναι. Από Αριστερά μέχρι Κέντρο και Δεξιά. Ναι. Αλλά πέραν θεμιτών αντιμαχιών και προεκλογικών οξύνσεων, πρέπει να βλέπουμε όλοι την επόμενη μέρα. Στην οποία μόνος νικητής πρέπει να είναι η κατακαημένη Ελλάδα. Ούτε κόμματα ούτε παρατάξεις. Ούτε άτομα. Μόνον αυτή. Γιατί γι’ αυτήν υποτίθεται γίνονται οι αγώνες. Αν βέβαια εννοούμε όσα με συνήθη στόμφο διακηρύττομεν. Υπ’ αυτήν την έννοια κανένας δεν είναι καλύτερος. Και κανένας δεν είναι χειρότερος. Κανένας δεν περιττεύει. Και τελικά οι πάντες είμεθα επί ίσοις όροις χρεωμένοι με την ευθύνη της κοινής σωτηρίας. Χρεωμένοι «μέχρι τον λαιμό». Εάν δεν θέλουμε να θρηνήσωμεν επί εθνικών ερειπίων.