Η πατριωτικοποίηση της Αριστεράς

Με τις κρίσιμες διατάξεις τους, αυτές που αφορούν το Ταμείο Αξιοποίησης της Περιουσίας του Δημοσίου και την υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο, απεμπολήθηκαν υπέρ των δανειστών δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας, αφού το έδαφος και η δημόσια περιουσία υποθηκεύτηκαν υπέρ αυτών και εγκλωβίστηκε η οργάνωση του κράτους και της οικονομίας σε λογικές εξυπηρέτησής τους.

Γι’ αυτό αρχή του πατριωτισμού είναι η ακύρωση των δανειακών συμβάσεων της υποτέλειας. Η Αριστερά συνεχώς πατριωτικοποιείται, γιατί η εκλογική της άνοδος συντελείται στη βάση της καταγγελίας αυτών των συμβάσεων. Απεναντίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ωθούνται, με τις αμήχανες υπερασπιστικές κραυγές, στην αποεθνικοποίησή τους.

Οι προτάσεις τους, που εξαντλούνται στις αναδιαρθρώσεις ή επαναχρηματοδοτήσεις χρέους και στις ανταλλαγές ομολόγων, επεκτείνουν ουσιαστικά το κρατικό χρέος σε ορίζοντα δύο ή τριών δεκαετιών. Εγγυώνται με αυτόν τον τρόπο απίστευτα, κολοσσιαία επιτόκια για τους δανειστές και όλους αυτούς τους πολιτικούς μεσάζοντες, τους βαρόνους των ΜΜΕ και τους μεσίτες. Πρόκειται για μια εφιαλτική προοπτική, που συντρίβει όνειρα και ελπίδες ανθρώπων, που σπέρνει μόνο θύματα και διαλύει τη χώρα. Αυτές, λοιπόν, οι δυνάμεις αντιπαραθέτουν στις δυνάμεις της Αριστεράς, που θέλουν να φράξουν τον δρόμο των θυμάτων, δόλια επιχειρήματα. Επικαλούνται επιπλέον έναν νόθο ευρωπαϊσμό με το να υποτιμούν το εθνικό κεκτημένο σε σχέση με το ευρωπαϊκό. Πόσο «ευρωπαίοι πατριώτες» μπορεί να είναι αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται την Ευρώπη ως μια ισότιμη ένωση κρατών-εθνών, αλλά ως μια ιεραρχία με πρώτη τη Γερμανία και ουραγό την Ελλάδα; Οι χώρες της Βορειοδυτικής Ευρώπης, αυτές οι γριές αριστοκράτισσες, δεν γιάτρεψαν ακόμη τις χρόνιες αρρώστιες τους, τον ηγεμονισμό, τον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Και στη χώρα μας δεν γιατρεύτηκε η εθελοδουλία, η τάση δηλαδή να τους μοιάσει ή να εξαγοράσει την εύνοιά τους. Είναι ζητούμενο μια αξιοπρεπής πατρίδα, που θα ξεφύγει από την κατάσταση που όρισαν γι’ αυτήν οι «προστάτες»/ «ηγεμόνες», την κατάσταση του κράτους-πειραματόζωου και του συνοριακού σταθμού της σύγκρουσης της Δύσης με την Ανατολή. Από την άλλη, οι νέες δυνάμεις της Αριστεράς φαίνεται να κατανοούν ότι στις συνθήκες εθνομηδενισμού ή ολιγοεθνισμού της παγκοσμιοποίησης ο πατριωτισμός είναι ηθική και απελευθερωτική δύναμη.

Δημήτρης Μάρτος